yılbaşına özel, uzun bir bölüm🤚🏻 hepinize mutlu yıllar, umarım yılınız çokk güzel geçer. yeni yıl hepimize bol mutluluk, sağlık, huzur ve aşk getirsin, keyifli okumalar🥳
duru'dan
Siteye girdiğimde Barış ortalarda yoktu ancak dört gözle beni beklediğini biliyordum. O yüzden, kendi evimi es geçip onun kapısının önüne geldim. Elimi kaldırıp zile basacağım esnada hissetmişçesine açtı kapıyı. Kırmızı bir sweatshirt giymişti, altında ise Puma logolu siyah bir şort vardı.
"Sonunda!" diye isyan etti geçmem için kapıyı tamamen açarken. Göz devirip koltuğa attım kendimi. "Sanarsın nereye gittim Barış, abartıyorsun."
Omuz silkip kolunu bacaklarımın altından geçirerek kucağına yan bir şekilde oturttu beni. "Abartmıyorum." diye mırıldandı saçlarımı gözlerimin önünden çekerek. Hava nemli olduğundan elektriklenmişlerdi. "Berkan sandığın kadar masum biri değil, biliyorsun."
"Gereken cevabı verdim zaten, rahat ol." dediğimde merakla yüzüne bakınca iç çektim. "Ben İnci değilim dedim, zorlamayalım bazı şeyleri dedim..." Dudakları keyifle yukarı kıvrılırken hala saçlarımla oynuyordu.
"Bak sen..."
"Hıhım." diye mırıldandım omuzlarına tutunurken. "Yarın yılbaşı..." Kafasını salladı. "Takımın yılbaşı partisi var, gelmek ister misin?"
Hangi vasıfla diye düşünsem de sormadım. Omuz silkerek alt dudağımı sarkıttım hafifçe. "Bilmem ki... Uygun olur mu?"
"Niye olmasın ya?" dedi kafasını geriye doğru hafifçe yatırarak. "Gel." dediğinde gülerek kafamı salladım. "Tamam, tamam olur."
Zafer kazanmış bir edayla gülümsedi. Şirketin de yılbaşı partisi olacaktı, Melih günlerdir bununla uğraşıyordu hatta ben de dahil olmuştum ancak gitmememde de bir sorun göremiyordum.
"Öyleyse..." dedim omuzlarından güç alıp kucağından kalkarken. "Ben evime kaçar! Malum sabah şirkete uğrarım, akşam da partiye gideriz."
Beni kapıya kadar geçirdiğinde tam kapıyı açacaktım ki elimi tuttuğunda duraksadım. Sürekli temasta bulunmayı seviyordu, ona bu imkanı ben sağlıyordum zaten.
"Bari bu sefer öpeyim." Bıkkınlıkla söylediği şeye güldüm hafifçe. Parmaklarımla sert olmayan bir biçimde dudaklarının üzerine vurarak açtım kapıyı. "Yok sana, yasak!"
"Ya ama Duru!" Arkama bile dönmeden kendi evime ilerlerken homurdanmalarını duyabiliyordum. "İyi geceler Barış." dedim, kapımı açarken. Kendi kapısına yaslanmış beni izliyordu.
"Kaç bakalım kaçabildiğin yere kadar, iyi geceler." Evime girene kadar bekledi...
✮
"Şirketin patronu olarak partiye katılmayacak mısın?" Lara, önündeki kahvesinden bir yudum alırken ben de bitki çayımı yudumluyordum. Reglim yaklaştığı için biraz ağrılarım vardı.
Başımı salladım hafifçe birkaç dosyaya göz gezdirirken. "Daha önemli bir yere davetliyim." diye mırıldandığımda hafifçe güldü. "Duyanda ünlü futbolcu olan komşunla geçirceksin yılbaşını sanar."
Kafamı hafifçe kaldırıp alttan alttan ona baktığımda gözlerini büyüttü kocaman. "Şaka?" Bağırmasıyla gözlerimi yumdum. "Kızım sessiz olsana, şirketteyiz! Biri duyacak!"
Heyecandan elini kolunu koycak yer bulamayışına güldüm. "Hiç de anlatmıyorsun Duru, kim bilir daha neler var bilmediğim!"

ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙜𝙚𝙣 𝙯 𝙡𝙪𝙫 | barış alper yılmaz.
Fanfictionbarış alper yılmaz'ın başına aldığı bela hayatını tümden değiştirecekti.