Bağ

32

    Karanlık gökyüzü hiç bir yolu bulmasına izin vermek istemez gibi yeryüzünü daha da bi karartırken beyaz çarşafın içindeki bebek aç olduğu için huysuzca kıpırdandı.  Eliyle Veliaht'ın sırtını sıvazladı biraz sabretmesi için, yanında dağ keçisinin sütü olsa da doymasını istemiyordu. Zihnine kazıdığı haritanın konumuna sadık kalarak ilerlerken Kurt ormanının derinliğine daldı. Gözleri herhangi bir tehlikeye karşı dikkatli olmak adına etrafını tararken gördüğü beyaz bez parçasına doğru döndü, ağaca asılmış beze dokundu usulca. Genzini dolduran kokuyu takip etti yönünü gitmesi gereken yere çevirirken, kucağında huysuzlanan bebeğin kokuyu aldığını anladığında babacan bir tavırla onun minik sırtını sıvazlayarak bez parçasını kopardı. Bebeğe verdiği anda heyecanla bezi sardığında usulca adımladı karanlığa doğru. Herhangi bir tehlike ihtimaline karşı bir eli tetikte gümüş hançerinde duruyor iken karşısına çıkan kulübe ile kaşları çatıldı.  Gölgede durup beklemek istedi ancak beklemesine gerek kalmadan ensesinde hissettiği varlık ürpertisi ile hızla hançerini çekip arkasını döndü. Hançerini boğazına dayadığı kişiyi görünce bıçak elinden düştüğünde kadının gözleri kendisine minnetle döndü.

  Şaşkınlıkla olduğu yerde dururken bütün ihtimalleri düşündü ancak hiç biri onu yanıltmadı, karşısındaki kokusuyla duruşuyla Kraliçeydi. 

- oğlum! Diye fısıldadı kucağındaki örtülmüş bebeğe bakarken

  İtaatkar bir şekilde diz çöktü Alex, sonuna kadar sadık kaldığı kadına doğru Veliahtı uzattığında bebek ağlamaya başladı. Onu kucağına alan Teressa göz yaşlarına engel olamaz iken onun tombullaşmaya başlamış bedenini sıkıca sararak öpmeye başladı. Uzun süre olmuştu bebeğini görmeyeli, ona halen daha şaşkınlığını gizlemeden bakan adamın omzuna elini koyduğunda doğruldu Alex.  Genç kadın adamın boynunu sararak ona minnetle sarıldığında karşılık vermeden bekledi, Kraliçeye dokunamazdı