Adored [ZAKOŃCZONE]

Dedykacja i prolog

Początek książki: 8 stycznia 2025
Koniec książki: 6 kwietnia 2025

~Dedykacja~
Dla mnie. Dla ciebie.
Dla każdego, kto pokochał potwora i nie wiedział, że ta miłość stanie się największym przekleństwem.

Ikar miał skrzydła z wosku.

Skrzydła które wyniosły go ku niebu, ponad ziemię, w stronę światła, które nieustannie go przyciągało. Napędzała go żarliwa chęć dotknięcia słońca – tego nieosiągalnego blasku. Każde machnięcie skrzydeł oddalało go od bezpiecznej ziemi, a on wierzył, że jest w stanie wznosić się wyżej, ku niezbadanym przestrzeniom.

Nie zauważył jednak, że zbliżał się do granicy, której nie powinien był przekroczyć. Ciepło promieni słonecznych topiło wosk, kropla po kropli, aż w końcu skrzydła zaczęły się rozpadać. Chwilę jeszcze leciał, zafascynowany światłem, nie wiedząc, że zbliża się nieunikniony upadek. I wtedy spadł.

Kiedy byłam dzieckiem, ten mit wypełniał mnie zachwytem. Wydawał się być opowieścią o odwadze, poświęceniu, pasji, która nie zna granic.

Nigdy jednak nie wyobrażałam sobie, że to ja stanę się czyimś słońcem. Że to ktoś będzie gotów wznieść się ponad własne ograniczenia, dążyć do niemożliwego, nie zważając na niebezpieczeństwo.

W naszej rzeczywistości, Aslanie, to ja byłam słońcem, a ty – Ikarem.

I to ja pozwoliłam nam upaść.

—————
UWAGA! Choć historia Aslana i Corinne jest jedną z lżejszych, jakie napisałam, zawiera wątki przemocy psychicznej i fizycznej oraz manipulacji. Jeśli te tematy są dla Ciebie wrażliwe, czytaj z rozwagą.

MOTYWY:
- syn senatora
- fake dating
- futbol amerykański
- delikatne hate to love
- ona to czarny charakter
- bogata elita
- 16+
- układ

Mogą pojawić się literówki lub drobne błędy, bo Wattpad to dla mnie tylko miejsce na szkice.

Miłej zabawy

Valeri<3