Sabah başımın ağrısıyla uyandım dün ağladığım için olabilirdi yataktan kalktığımda yanımda ki bebeğe baktım gözlerimi kapalıydı onun
"Valla uyuyor bu " Dedim şaşkınlıkla o anda bebeğin gözleri bir anda açılınca çığlık atarak ayağa fırladım.
"Aaaaaaa"
Ben korkuyla bebeğe bakarken bebek yattığı yerden doğrulup gülmeye başlarken ben korku ve şaşkınlıkla ona bakıyordum kapı bir anda dan diye açılınca bakışlarım kapıyı buldu babam abim annem yengem endişeyle bana bakıyordu.
"Ne oldu kızım? " Diyen babamla yatağın üstünde ki bebeğe baktım ama biraz önce kahkaha atan bebek sanki hiç hareket etmemiş gibi yatağın üstünde yatıyordu.
"Kötü bir rüya gördüm de onun etkisiyle çığlık attım" Dediğimde babam rahatlarken abim ve yengem kaşları çatık bana bakarken annemin bakışları yatağımın üstündeki bebekteydi. Bebeğe yaklaşıp yatağın üstünden eline aldığında ben bebeğin hareket etmesinden korkarak onlara bakarken
"O ne anne? " Diyen abimde anneme yaklaşıp bebeğe baktı yüzüne korkutucu gelmiş olacak ki
"Bismillahirrahmanirrahim" Diyerek bir adım geri gitmesi beni güldürdü benimle birlikte babam da güldü annem bebeği incelemeyi kesip bana baktı.
"Odanda böyle şeyler bulundurma sibel " Dedi omuz silktim
"Ben seviyorum anne " Dedim kaşları çatıldı abim bir bana bir bebeğe bakıp
"Saçmalama lan bu sevilir mi şunun tipe bak her an saldıracakmış gibi bir havası var " Dese de onu umursamadım annemin yanına gidip elinden bebeği alacaktım ki
"Ben ne dediysem o bu saçma bebeği bir daha odanda görmeyeceğim " Dedi ben tam ona cevap verecektim ki ben daha birşey demeden annem bebeği pencereden dışarı fırlattı ben şaşkınlıkla öylece kalırken annem odadan çıkmıştı diğerleri de birşey demeden çıkmıştı koşup pencereden bebeğe baktığımda Allah'tan bebekte birşey yoktu içim rahatlasa da birşey bogazımı sıkıyormuş gibiydi
"Birazdan seni ordan alacağım bekle beni " Dedim kısık sesimle annemin duymasını nedense istememiştim bebek sanki ne demek istediğimi anlamış gibi bana göz kırpınca gülümsedim hemen üstüme ne bulduysam giyinip sırt çantamı da alıp aşağıya indim
"Gel kızım kahvaltı hazır " Diyen anneme küskünce baktım bebeklere ne kadar düşkün olduğumu bildiği halde o bebeği pencereden atmıştı.
"Hayır siz yapın kahvaltınızı ben çıkıyorum " Dedim annem birşey demeden bana baksa da
"Tamam kızım hadi kolay gelsin sana " Diyen babamla gülümseyip uzaktan öpücük attım gülerek havada tutup kalbine koyarken bu sefer gülen bendim kapıyı açıp dışarıya çıktığımda bebek hala aynı yerde beni bekliyordu. Yanına ilerleyip kucağıma aldığımda üstünde toz toprak falan vardır diye elimle üstünü düzelttim ama o anda
"Sakin bir yere götür beni" Diyen bebekle
"Bismillahirrahmanirrahim" Dedim
Kızım alışamadın mı hala böyle şeylere diyen iç sesime göz devirdim
"Gel sen alış " Dedim bebek hala bana bakarken
"Sen konuştun mu az önce " Dedim şaşkınlıkla yani şaşırmayıp ne yapacaktım ki kim daha önce konuşan bir bebek görürdü.
"Yok konuşmuyorum sen beyinden özürlüsün beni konuşuyor sanıyorsun kızım sen salakmısın konuşuyorum ya işte " Diyen bebekle göz devirdim küçüçük boyuyla dediklerine bak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lanetli Aşk
Mystery / ThrillerAbisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği...
