otuz dört

7.8K 621 195
                                    

Keyifli okumalar💫

❄️

Karşımda onu onaylamamı umutla beklerken omuz silktim. "Bana karışılmasından hoşlanmam Yaman. Kıskançlığa tahammül edemem. Hesap vermek çok adetim değil. Hayatımdaki insanlara karışacaksan çabalamana gerek yok," diyerek onu kendi sözleriyle vurdum.

Yüzündeki ifade sarsılırken kendimden emin durdum. Aslında bunlar değildi benim gerçeklerim. Sadece kendi gibi birini kendisinin kabul edip etmeyeceğini anlamasını istiyordum. Yoksa seven insan kıskanır, hesap vermekten gocunmaz, sevdiğinin gözünün içine bakar. Benden hoşlanan bir erkeği hayatımda tutup sevgilime haksızlık yapacak biri değilim. Ama Yaman'ın beni anlamasını istiyordum.

"Bir gün affedecek misin peki?" dedi en sonunda. Duyduklarını hazmetmesi zor olmuştu onun için.

Ben seni hep affederim ki. Nasıl dayanayım bu masumluğa?

He aynen. Yaman masum. Şeytan kız o.

Dudak büktüm. "Ben bir gün beni farkedersin umuduyla hep bekledim. Üç yıl sonra farketmenin sonuçları beni çok kırsada bekledim Yaman. Sonunun ne olacağını bilmeden."

Ellerini saçlarından geçirip ensesini sıvazladı. "Sende bekle diyorsun. Yaşadıklarını bana yaşatmak istiyorsun," diyerek onaylamam için yüzüme baktı. "Eyvallah, bekleriz. Bu süreçte senden uzakta durmamı bekleme benden. Kendimi affettirmek için hep tam yanında olacağım."

İtiraz etmemi, karşı çıkmamı falan bekledi. Sessiz kalmayı tercih ettim.

Canıma minnet. Sen hep yanımda ol.

"Gidiyorum o zaman ben?"

Davet etmemi beklemesi içten içe güldürdü beni. "Güle güle Yaman," diyerek evin içine girdim. Kapıyı kapatmadan hala aynı yerde olduğunu görmemle el salladım. "Git artık. Her duyduğun şeyle kapıma dayanma Yaman."

Oflarken merdivenlerden çıkan Yasemin'le karşılaştı. Daha önceden birkaç defa denk gelmişlerdi konakta. Yaman'ın çok farkettiğini düşünmüyordum ama beni şaşırtarak "Hoşgeldin," dedi.

"Sizde hoşgeldiniz. Bir şey mi oldu?" dedi merakla Yasemin.

Yaman'a fırsat vermeden "Yok ablacım. Gel sen içeri. Birkaç şey unutmuşum Yaman Bey onu bıraktı. Gidiyordu zaten," diyerek zoraki gülümsedim.

"Anladım, görüşürüz o zaman," diyen Yasemin'in ardından Yaman alınmış bir tavırla dudaklarını oynatarak "Bey?" dedi.

Omuz silkim kapıyı yüzüne kapattım. "Abla bir şey olmadı değil mi? Ayrıldın ya hani, kötü bir şey mi dedi?"

Kollarımı ona sararken saçlarını karıştırdım. "Yok ablam her şey yolunda. Sen üzerini değiştir yemek yiyelim."

Adam kapıma kadar gelmiş ya. Tam erimelik.

Telefonumun üst üste titremesiyle tabakları masaya bırakıp mesaja bastım.

Yaman: Ne demek Yaman Bey?

Yaman: Eniştesi olduğumu bilmek onun hakkı değil mi?

Yaman: Nasıl böyle bir gerçeği gizlersin?

Esma: Yasemin'in bir eniştesi yok.

Esma: Merak etme olursa ilk onunla tanıştırırım zaten :)

Yaman: Beni tanıştırmamıştın ama, hani sevgili olduğumuzda.

Esma: Yaman biz sevgili miydik gerçekten?

Esma: Sadece hizmetçi sıfatıyla seni daha çok görüyordum ya da seninle daha çok vakit geçiriyordum.

Yaman: Esma..

Esma: Bunları sana kırıl-üzül diye söylemiyorum.

Esma: Açıkcası ne hissettirdiğim umrumda da değil.

Esma: Söylediklerim gerçek ve bunlar canını yaksın ya da yakmasın.

Esma: Ben bunları net bir şekilde yaşadım.

Esma: Birini ailenle tanıştıracağın seviyeye gelmek için birlikte bir yol katetmeniz gerekir.

Esma: Bununla birlikte bu insan benim hayatımda diyebilmek için o kişinin sana o güveni vermesi gerekir.

Esma: Sen ki benimle anılmak dahi istemeyen insan. Ben sana nasıl güveneyim?

Yaman: Özür dilerim.

Yaman: Bunları duymak beni üzüyor ama seni kırdığım için.

Yaman: Valla çok pişmanım. Kendimi affettirmek istiyorum ama yeniden seni kırmadan bunu nasıl yaparım bilmiyorum.

Yaman: Ben daha önceden birini tekrardan kazanmayı hiç denemedim.

Yaman: Ama yapacağım. Bana güvenmen için, hayatında yer edinebilmek için elimden geleni yapıp sana kendimi affettireceğim.

Esma: Neden?

Esma: Neden bir anda girdin bu çabaya? Gerçekten pişman mısın yoksa rol mu yapıyorsun?

Yaman: Rol yaptığımı mı düşünüyorsun gerçekten?

Esma: Bir şey düşünmüyorum. Sadece son konuşmamızdan sonra neyin değiştiğini anlamaya çalışıyorum.

Yaman: Seni çok seviyorum çünkü. Bunu geç farkettim.

Yaman: Evet kendimden emin olmadan sana yakınlaşmamalıydım.

Yaman: Umut vermemeli, seni kıracak her şeyden sakınmalıydım. Bunu sırf duygularına saygı duymam gerektiği için yapmalıydım.

Yaman: Ben o bir hafta kaçtım senden. Birbirimizin hayatına dahil olmayalım istedim.

Yaman: Çoktan hayatımın merkezine oturduğunu farketmediğim için özür dilerim.

Esma: Hiçbir zaman kötü olduğuna inanmadım biliyor musun?

Esma: Ailenin akıllanmaz serserisi olsan bile diğerleri gibi kötü deyip geçmedim.

Esma: Şimdi senin yazdıklarını okuyordum da,

Esma: Sevgili olalım deyip hayatıma bu adımla dahil olup nasıl olmamış varsayarak kaçarsın ya?

Esma: Gerçekten bu kadar kötü müsün sen?

Yaman: Hatalıyım..

Esma: Evet hatalısın. O adımı atanda sensin kaçanda.

Esma: Bugün kıskanıp kapıma dayananda sensin, yüksek ihtimal yarın kaçacak olanda sen olacaksın.

Yaman: Bu defa kaçmak yok.

Esma: Öyle mi? Bak şimdi çok güvendim sözüne.

Yaman: Affetmen için bir şans istiyorum? Sevgime güvenemez misin?

Esma: Yaman belki de sadece kendini rahatsız hissediyorsun.

Yaman: Duygularımı anlayabiliyorum Esma.

Esma: Aynen gördük ne kadar iyi anladığını.

Yaman: İnandıracağım kızım seni. Vazgeçmek gibi niyetim yok. Şans ver bana.

Esma: Hodri meydan Yaman.

❄️

Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim. Duyurular için hesabımı takip edebilirsiniz.

Tam toparlayamadım ama iyi oldukça yazıyorum. Beklemede kalın.

Seviliyorsunuz🎈

KAR TANESİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin