25. Bölüm

1.1K 58 0
                                    

Aresin yanına indiğimde beni hayranlıkla bakan bakışlarıyla karşılamıştı.

" çok güzelsiniz." Dediğinde ilk ne demek istediğini anlamamıştım ama daha sonra kanatlarımdan da bahsettiğini anladım.

" Helena nerede?" Diye sordu.

" gelicek şimdik." Dedim ve hemen sonra Helena da geldi ve hep beraber halkın önüne çıkmak için kaleden çıkıp büyük bahçeye indik.

Biz çıktığımız an insanlar bana baktı ve aralarında fısıldaşmaya başladı.

Herkes aralarında 'bu sonuncu peri' diyordu ve büyük şokla bana bakıyordu.

Bende çekindiğim için ve biraz da halkın tepkisinden korktuğum için resmen Helenanın ve Aresin arkasına saklanmıştım, taki Helenanın beni öne itene kadar.

" sen kraliçesin ve perisin, sonuncu peri en değerli peri sensin, neden çekiniyorsun neden saklanıyorsun?" Dedi.

" halkım! Biliyorsunuz ki uzun zamandır bir cadının büyüsü yüzünden gelemedim ve başka bir dünyada hapis ezildim."

" ama her şey bitti, kral geri döndü ve artık hep burada, halkım için savaşmaya devam edeceğim ve hep beraber daha güçlü olacağız." Dediğinde herkes alkışlamaya başladı.

" kralım! Bir şey soracağım, yanınızdaki kadın sonuncu peri mi?" Diye sordu halktan bir adam.

" evet o hem sonucu peri hemde benim ay tanrıları tarafından seçilen eşim, hemde benim buraya gelebilmeme yardımcı olan kişi, ve Roberti öldüren bizi bu illetten kurtaran kişi." Dediğinde herkes çok şaşırdı ve bana bu sefer tuhaf bakışlarla değilde hayranlıkla bakmaya başladılar.

Bende yüzüme bir gülümseme yerleştirdim ve Helena tarafından daha çok öne iteklendim.

Sosyal anksiyetem batsın Amelia emi! Ne diyecektim ben şimdik?

" anksiyetem var benim." Diye fısıldadım Helenayla.

" ah desene önceden." Dedi ve yanıma geçti.

" halkım benide kurtardı bakın!" Dedi ve el salladı insanlara.

" prensesim siz de mi kurtuldunuz!" Dedi herkes, Helena da başını salladı.

" hadi sende el salla." Dediğinde çekinerek bende el salladım, tam elimi kaldırdığımda kanadımın bir tarafı açıldı ve herkes şaşkınca on metren uzunluğundaki kanatlarıma baka kaldı.

" ah özür dilerim kanatlarım daha kontrol dışı da." Dediğimde Helena gülmeye başladı, Ares de sırıtıyordu, allahım rezil olmuştum!

" kraliçem biz hiç peri görmedik hayatımızda siz hariç, kanatlarınızı bir açar mısınız görebilir miyiz ne kadar büyük olduklarını?" Dedi halkın içindeki güçlük bir kız.

Bakışarım Arese gittiğimde bana başını salladı ve bende inşallah yapabilirim diyerek kanatlarımı açmayı denedim, onun öncesinde herkes kenara çekildi çünkü eğer kontrolsüz bir şekilde açarsam insanları fırlatabilirdim.

En sonunda açmayı başardığımda herkes yine fısıldamaya başladı ve ardından neden bilmiyorum ama herkes alkışlamaya başladı.

" kanatlarınızın üzerindeki boynuzlar ve kendisi de çok güzel kraliçem, güzelliğinize güzellik katmışlar." Dediklerinde çok utandım ve bir anda kanatlarında ateş kıvılcımları oluştu aynı dün korktuğumda oluştuğu gibi.

" Amelia kanatların!" Dedi Helena ve yanıma yaklaştı.

" duygularıma göre değişiyor, korkunca alevleniyor uyandığım için de kıvılcımlandı herhalde." Dedim.

" kraliçem çok iyisiniz." Dedi aralarından bir kadın.

Bende başımı 'teşekkür derim' anlamında salladım ve kanatlarımı geri kendime çekip yer açtım.

Ares halkıyla biraz daha konuştuktan sonra herkes dağıldı ve biz de içeriye girdik.

" Amelia daha ne kadar güçlerin var acaba?" Diye sordu Helena.

" bilmem, ha ama bir de şu var." Dedim ve avucumu açtım.

O an avucumda kıvılcımlar oluştu ve o kıvılcımlar ateşe dönüştü.

Helenayla döndüğümde hayranlıkla avucumun içine baktığını gördüm, Arese döndüğümde ise onun da bana hayranlıkla baktığını gördüm ve gülümsedim.

" bu çok iyi bir şey!" Dedi Helena.

" acaba dokunsam yanar mıyım?" Diye sordu.

" bilemem." Dedim.

" deneyeyim mi?"

" bence yapma." Dedi Ares.

" olsun şu an çok denemek istiyorum." Dedi ve parmağını ateşin üzerine tuttu, daha sonra elini ateşin içine koydu.

" bu ılık, yakmıyor ki." Dediğinde Areste aynısını yaptı.

" ılık mı? Bu soğuk Helena." Dedi Ares.

" abi sana etki etmiyor unuttun mu? Bize etki ediyor sen anlamazsın, ılık o." Dedi.

" bence duygularıma göre her şey, korkunca kanatlarımdan alevler çıkıyor kızınca da elimdeki o ateş daha sıcak oluyor." Dedim.

" korkunca kanatlarından alev mi çıktı? Sen ne zaman korktun?"

" dün gece sen uyurken ben balkondan atlayıp kanatlarımı denedim, sonra bahçeye indiğimde arkadan bir tane kadın geldi ve bende korktum, korkutunca da kanatlarım yandı." Dedim.

" hmm, demek güçlerin duygularına göre hareket ediyor ve ısısını ona göre ayarlıyor." Dedi Helena.

" olabilir."

" neyse ben odama çıkacağım bana halktan bir sürü kitap gelmiş canım halkım bir kitap kurdu olduğumu hala unutmamışlar bir sürü yollamışlar hepsini okuyacağım." Dedi ve yukarıya koşturarak çıktı.

Sonuncu peri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin