Sonuncu peri

22. Bölüm

" ah!"

Şiddetli bir sırt ağrısıyla uyanmıştım yine ve bu seferki çok daha kötüydü.

Zar zor yataktan kalktım ve aynadan sırtıma baktım.

" yok artık!" Diye bağırdığımda içeriye Ares girdi, bu sefer yorganımı beraberinde almadığım için çıplaktım.

" ne oldu?" Diye sordu ve yanıma geldi.

" siyah kuş tüyleri görünüyor, gözlerim de parlıyor baksana artık tümü ateş rengini almış." Dedim.

Ares sırtıma bakarken bir anda sırtımda gezinen parmaklarını hissettim, o an acılarım tuhaf bir şekilde dindi.

" sen acıları dindirebiliyor musun?" Diye sorduğumda bana doğru döndü.

" ne? Hayır." Dedi.

" ama sen dokununca dindi." Dedim.

" demekki varmış, Jennifer bana bunu demişti ama ona inanmamıştım." Dedi.

Kapımız sanki kırılacakmış gibi çalındıktan sonra Ares üzerime yorganımı verip kapıyı yarım açtı.

" William neler oluyor?"

" Efendim Kral Robert tahmin ettiğimizden de erken geldi." Dedi.

Sonra diğer odadan endişeyle Helena geldi.

" abi Robert, o burda."

" sakin ol Helena."

" çoklar mı?"

" evet efendim, ama bizden çok değiller." Dedi.

" Helena sen Ameliayla odamda kal kapıyı da kilitleyin." Dedi ve gitti.

Sonra Helena içeriye girdi ve kapıyı kilitleyip bana baktı.

" merak etme abim halleder."

" ya bir şey olursa?"

" olmaz korkma, benim abim onlarla kaç kere savaştı, hepsinde de galip geldi." Dedi.

" sırtın hala aynı mı?" Diye sordu.

" boynuzlar çıkmış kocamanlar, şimdik de siyah tüyler görünüyor." Dedim.

" gözlerinin de tamamı ateş rengini almış."

" evet." Dedim ve daha fazla ayakta duramayıp yatağıma oturdum, Helena da balkondan olanlara bakıyordu.

Ares

Aşağıya indiğimde camdan yine bütün orduyu topladığını gördüm.

Kendi şövalyelerimle karşısına çıktığımda çok sinirli olduğunu gördüm.

" ne o Robert, yine burnundan soluyorsun."

" karımı bana geri ver!"

" kardeşimi sana vermeyeceğim o kesin, yine savaş mı açmak istiyorsun ne istiyorsun?"

" sen nasıl kurtuldun! Dokuz canlı mısın sen!"

" boş boş konuşma Robert kardeşimi alamayacaksın zaten bence git."

" kardeşini belki değil ama biricik Amelianı senden alacağım." Dediğinde arkasındaki şövalyeler ateşli oklarını odamın balkonuna attılar.

O an benim yaptığım hamleyle savaş başladı.

Amelia

" Helena iyi misin!"

Balkon açık olduğu için bütün ateşli oklar odanın içine girmişti ve her yer yanıyordu, balkonu kapatmayı denesek de olmamıştı ve oklar devam geliyordu.