Sonuncu peri

19. Bölüm

Büyük bir sırt ağrısıyla uyanmıştım, gözlerimi açtığımda havanın hala karanlık olduğunu fark ettim.

Yatağımdan zar zor doğrulduğumda yatağımda kan izlerinin olduğunu gördüm.

" bu da ne?" Diye sordum kendi kendime.

Ayağa kalkıp duvarda asılı olan aynaya doğru döndüm ve sırtımın kanlar içerisinde olduğunu gördüm ve çok korktum.

" neler oluyor sırtım?!"

" Amelia, sakin ol."

Aresin sesini duyduğumda az da olsa sakinleşmiştim.

"Ares sırtım kanlar içerisinde ve çok acıyor."

" Amelia, sen periye dönüşüyorsun kanatların çıkıyor sakin ol korkacak bir şey yok."

" ama çok acıyor."

" geçecek sen sadece sakin ol ve sırtının üzerine yatma." Dedi.

" tamam, tamam sakin olacağım, üzerimi değiştirmem gerekiyor, saat kaç?"

" sabah beş olması gerekiyor."

" tamam üzerimi giyineyim zaten bu saatlerde kalkacaktım." Dedim ve sakin olup üzerimi değiştirdim ve maskemi taktım.

"Helenadan yardım iste o sana yardım eder, perilerden Jennifer'dan sonra en iyi anlayan o." Dedi.

" tamam, çıkıyorum şimdik."

" dikkatli ol."

" tamam, merak etme sen."

Odadan sessizce çıktığımda birinin sesiyle irkilip o tarafa doğru döndüm.

" sen ne yapıyorsun bu saate?" Diye sordu bir şövalye.

" kraliçenin hizmetçisiyim ben, ondan önce kalkmalıyım diye biliyordum?"

" doğru tamam, fazla ortalıkta dolanma." Dedi ve gitti.

" fzla ırtlkta dlnma." Diyerek tekrarladım dediğini ve Aresin kahkahalarla güldüğünü duydum.

Odaya doğru çıkarken kıralın geldiğini gördüm ve ona yer açtım.

İnerken yüzüme öyle bir bakmıştı ki ödüm kopmuştu bir şey fark edecek diye.

Devam çıktığımda odanın kapısını ilk çaldım ve girdim.

" Helena! Sana ne oldu böyle!"

Helenanın yüzü kanlar içerisindeydi, korkudan yanına koştum ve onu yerden kaldırdım.

" dövdü, bu sefer çok kötüydü." Dedi ağlayarak.

" kalk temizleyelim seni."

Yüzü çok kötüydü bakamıyordum bile.

" canım çok yanıyor."

Onu yavaşça banyoya götürdüm ve yıkamaya karar verdim.

" ben banyoyu hazırlayacağım sonra seni yıkayacağım hiç bir şeyin kalmayacak merak etme."

" abim, o duyuyor her şeyi değil mi?"

" evet." Dedim suyu hazırlarken.

" kralın bugün bir işi var, hizmetçiler de izinli, şövalyeler de büyük ihtimalle kendi hallerinde takılırlar, yani demem o ki kaçmak için bugünden daha iyi bir gün yok."

" onu yıkadıktan sonra hazırlanın." Dedi Ares.

" tamam, hazırladıktan sonra nereye gidelim?"

" büyük kapının önüne gelin bir şekilde fark ettirmeden sizi alacağım oradan." Dedi.

" tamam."

" ne diyor? Abim mi?"

" evet, seni yıkadıktan sonra büyük kapının oraya gideceğiz."

" dur, ben bir çıkış yolu biliyorum, bizim kalede gizli bir geçit var orası dışarıya çıkıyor, genelde yangın çıktığında kaçmak için kullanılıyor, oradan çıkalım."

" tamam orası da olur." Dedi Ares.

" tamam."

Helenayı güzelce yıkayıp temizledikten sonra elbisesini giydirdim, ama biraz daha kolay bir elbise giydirdim ki kolay koşabilsin diye.

" tamam şimdik sıra kaçmakta."

" sen odandan çıkabiliyorsun değil mi?"

" evet evet çıkabiliyorum, hiç kaçmaya çalışmadım çünkü, korktuğum için yoksa kaçardım bin kere." Dedi.

Sonra odadan çıktık ve içeride hiç kimsenin olmadığını fark ettik, dışarısı da hala kış olduğu için karanlıktı, yani daha yeni yeni aydınlanıyordu.

" burası." Dediğinde küçük bir kapının içine girdik, gizli bir tünel gibiydi ve kafa karıştırıcıydı ama Helena yolu biliyor gibiydi.

" işte bu kapı, bu kapı çıkış kapısı." Dedi ve kapıyı elindeki anahtarla açtı.

O an önümüzde Ares belirlendi.

" abi!"

" şş sessiz ol." Dedi Ares ve kardeşine sarıldı.

O kadar güzel görünüyorlardı ki resmen az daha ağlayacaktım.

" hadi gidelim." Dedi Ares ve ikisi de ata dönüştü, Ares simsiyah bir at iken Helena bembeyazdı.

Ben tam kapıyı kapatmak için arkamı dönecekken sırtımda bir acı ve yanma hissettim ondan sonra kendimi dizlerimin üzerinde bulmam bir oldu.

" Amelia!"

Ares geri insana dönüştüğünde zar zor arkama döndüm ve sabah ki şövalyeyi gördüm, beni kılıçla vurmuştu.

Kılıç resmen sırtımdan girip karnımdan çıkmıştı, o an ağızımdan akan kanlardan başka hiç bir şey hatırlamıyordum.