Sonuncu peri

12. Bölüm

Ares'den

Bir hafta önce

Yine her zamanki gibi bu küçücük ahırda kapalıydım ve deli gibi etrafımda dönerek zamanımı geçiriyordum.

Bir kaç dakika sonra gelen seslerle duraksadım ve kafamı ahırdan dışarıya doğru çıkardım.

Gelen kişi Jack'di, hiç sevmezdim bu çocuğu.

Bir kaç kez benim üzerime binmeye çalıştı ama onu her seferinde üzerimden attım.

En sonunda bana bir daha yaklaşmayı denediğinde onu ısırmıştım, sonra bir daha asla bana yaklaşmamıştı.

Ben kimseyi üzerime bindirmem köle değilim ben liderim.

Kimse benim üzerime binemez kimse-

Düşüncelerim ilk defa gördüğüm bir kız yüzünden adeta bir buz gibi dondu.

Bu da kimdi? Ve neden ben böyle hissediyordum?

İçimde hayatımda daha önce hissetmediğim hisler oluştu, bunun ne olduğunu bilmiyordum ama bu çok güzel hemde çok tuhaf bir hissti.

" o bizim." Dedi atım.

" ne? Ne diyorsun Alvara?" diye sordum.

Alvara benim atımın ismiydi yani şu anda olduğum atın ismi, benim ismim de Aresti.

" o bizim Ares, o bizim eşimiz." Dedi Alvara.

Eşimiz...benim bir eşim mi vardı? Herkesin eşinin olacağına inanırdım fakat benim eşimin olacağına asla inanmazdım.

" o bizi kurtaracak Ares, o bizi bu halden kurtaracak." Dedi.

" Emin misin?"

" evet, bana güven."

Hiç tanımadığım kız bu içimdeki hisler ve Alvara'nın dedikleri, bunları düşünmeliydim.

Alvaranın dediklerini düşündükten sonra o tanımadığım ama ismini yeni öğrendiğim Amelia dün gece yanıma gelmişti, atımı taramıştı ve sonra yanımda uyuya kalmıştı.

O gün onun rüyasına girdim ve yardım istedim aynanda da aklına girmeyi başardım, bu sayede düşüncelerini okuyabilecektim ve onunla konuşabilecektim, bakalım şimdik neler olacaktı.

Onu bütün gece izledim, çok güzel bir kızdı, yeşil gözleri, kahverengi saçları, kiraz renginde olan dolgun dudakları...o gerçekten benim için yaratılmıştı, o benimdi.

Günümüz

Amelia

" sen ne diyorsun Ares? Yoksa beni tuzağa mı düşürdün?"

" hayır Amelia tuzak falan yok." Dedi.

" ne demek istiyorsun sen o zaman eşim derken ne demek istiyorsun?!"

" ikinci yapman gereken görev benimle evlenmek Amelia, sen benimsin sizin dilinizde benim karımsın." Dediğinde kaçıncı şok bilmiyorum ama bir şok daha geçirdim.

" ben daha yirmi bir yaşındayım Ares ve seninle evlenmek zorunda değilim ikinci görev için başka birisini seç." Dedi ve tam giderken yine kolumdan tuttu.

" Amelia, başkasını falan seçemem, sen benim için yaratıldın bende senin, sen benimsin bende senin, bunu değiştiremezsin." Dedi.

" kim diyormuş bunu?"

" ay tanrıları." Dedi.

" onlar belirliyor, seni de bana seçmişler." Dedi.

Allahım ben daha neler duyacaktım? Ay tanrıları da kimdi?

" bunun başka çözümü yok mu? Ne bileyim evlenmeden kurtulamıyor musun?" Diye sordum.

" hayır, seninle evleneceğim, hatta keşke bu bununla kalsaydı ama bizim...bizim birlikte bir şeyler yaşamamız gerekiyor." Dediğinde bayılacak gibi oldum.

" sen ne diyorsun Ares evlenmek dedin az daha kabul ediyordum birlikte bir şeyler yaşamak ne!! Sen benimle dalga mı geçiyorsun?!"

" sakin ol Amelia, evlendiğimizde eninde sonunda bunu yapmamız gerekecek." Dedi.

Nasıl bu kadar sakin olabiliyordu? Nasıl her şeyi bu kadar çabuk kabul edebiliyordu?

" sana zaman vereceğim, düşün ve bana haber ver." Dedi ve ata dönüştü.

" hadi bin, gidelim." Dedi.

" yok ben binmeyeceğim, sen git ben gelirim." Dedim ve yürümeye başladım.

Çiftliğe geldiğimizde Ares ahırına girdi bende balkondan eve girip odama çıktım.

Üzerimden aresin pelerinini çıkartıp yatağımın üzerine koydum.

Daha sonra kendi üstümü çıkarttım ve duşa girdim.

Dakikalar sonra sonunda duştan çıkabildim ve üstümü giyinip yattım.

Tabi ben Aresin dünyasında uyuduğum için şu anda uykum yoktu ama bir şekilde yinede uyumalıydım ve babama hiç bir şey fark ettirmemeliydim.