Feminen üniversite son sınıf öğrencisi Aşkın'ın hemen karşı dairesinde oturan Komutan Demir'e olan hisleri dolup taşarsa ne mi olur?
Texting+Düzyazı
#1-love etiketi
#2-feminen etiketi
#3-lgbt
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
..
1 ay sonra
"Iktsuarpok" Birinin geleceğini umarak dışarıya bakıp durmak demekmiş.. öyle yazıyordu o uzun satırlarda ama benim tek gördüğüm demirdi. Günlerce beklediğim bir ayı devirdiğim, izbandut kılıklı, kurt bakışlı, yakışıklı sevgilimdi.
1 ay geçmişti. Doğru düzgün konuşamıyorduk. Telefon çekmiyor, görev başında olduğu için belli aralıklarla telefonu kapalı kalıyordu. Kulağım hep telefondaydı olurda bir kaç dakika sesini duyabilirim diye. O kadar özlemiştim ki o barut kokusunu gelsede kocaman sarılıp hiç bırakmasam.
Hayat durmuş gibiydi. Benim için akmıyordu. Ayşemler sürekli geliyor başımdan ayrılmıyordu. Sürükleyerek fakülteye götürüyor zorla ders çalıştırıyorlardı. Kafam dağılsın diye gezilmedik yer bırakmadılar. Her şeye rağmen her saniye tek düşündüğüm demirdi.
Demir gidene kadar hayatımı ona bağladığımı hiç fark etmemiştim. Onun yokluğu kocaman bir hiç oluşturdu. Sanki o olmazsa benimde olmamın manası yokmuş gibiydi.
Kütüphanenin sessizliğinde kendi içimde savaş veriyor,boğazıma sardığım parmaklarımla ölücek gibi hissediyordum içten içe. Daha fazla dayanamayarak eşyalarımı orda bırakıp telefonumu alarak kütüphaneden dışarı attıp kendimi nefes alma umuduyla.
Yeni yağmış yağmurun toprak kokusu her yeri sarmıştı. Uzun bir iç çektim rahatlamak adına. Sakince etrafı izliyordum.
Telefonun elimde titremesiyle kalbim sıkıştı. Hemen ekrana baktım.
"Güzelimm, nasılsın?" O kalın sesi içimi yaktı. Bu kadar ayrı kalmaya dayanamıyordum.
"İyiyim aşkım asıl sen nasılsın kötü bir şey yok değil mi?" Sesim hala titriyordu. Engel olamıyordum
"Kurban olurum o titreyen sesine ağlama, iyiyim ben bir şeyim yok. Çok özledim seni gün sayıyorum. Az kaldı sabret. Üzme kendini telafi edeceğim."
İkimizde öyle çaresizdik ki. Ne yapsakta iyi olur bilmiyorduk. Demir içimdeki asıl korkuyu biliyordu. Ses etmiyordu bu yüzden. Dilim varmıyordu ama olurda bir gün şehit haberi gelirse ne yapardım nasıl yaşardım en ufak fikrim yoktu.
O benim her şeyimdi. Nasıl olurdu da onsuz ben olurdum.
"Demir seni çok seviyorum. Ne olursan ol seveceğim hep yanında olacağım. Lütfen dikkat et kendine yalvarırım" çaresizlikle soludum.
"Bende seni çok seviyorum bebeğim benim ama Yapma böyle dayanamıyorum zaten, bir de sen böyle yaparsan nasıl olucam. Kurban olurum ağlama"
Hemen gözümdeki yaşları silip topladım kendimi, haklıydı.
"Haklısın özür dilerim aşkım."
"Ne özürü bir tanem sen iyi ol ben başka bir şey istemiyorum. Az kaldı biraz daha özleyeceğiz birbirimizi o kadar." dedi sakin bir sesle.
Usul usul dinledim o kalın sesini. Biraz daha sohbet ettikten sonra kapatması gerektiğini söylerek vedalaştı. Boğazıma koca bir öküz oturdu. Yutkunmamı engelliyordu.
Dışarıda biraz daha durup toprak kokan havayı içime çektim. Daha sonra kendimi toparlamam gerektiğini bilerek lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp dersin başına oturdum.
İyi düşünmeli, iyi olmalıydım. İkimiz için bunu yapmalıydım.
Biraz daha beklememiz gerekiyordu..
..
Gecikme için özür dilerim. Aylar oldu sınav senem olduğun için giremiyorum buraya.
Ama aşkın olayım bitene kadar sık sık bölüm atmaya çalışacağım.
Çok bir şey kalmadı zaten final yakındır.
Size sormak istedim bitirmeden önce yazmamı istediğiniz bir sahne var mı demir ve aşkın için isteklerinize göre hareket edeceğim.
