Lanetli Aşk

3.bölüm

Hızlı hızlı nefes alıp verirken az önce ne yaşadığımı düşünüyordum

"O da neydi? " Dedim kendi kendime o gördüğüm şeyin gerçek olma ihtimali yoktu

Gerçek değilse senin boğazını sıkan neydi? Diyen iç sesimle korkmadım desem yalan olurdu

"Ya yorgunluktan hayal gördüysem " Dedim yine kendi kendime

Uyanıkken rüya göremezsin sibel hemde bir ruh'u asla diyen iç sesime yine hak vermiştim

"İyice paranoyak oldum abimle yengemden kurtulmak için acele edersem uyanıkken bile rüya görürüm tabi " Diyerek annemin dediği odaya girdim elimdekileri kenara bırakıp ordaki temizlik malzemelerini alıp cıktığımda bazılarının tarihinin gerçekten geçtiğini görebiliyordum hayır insan gelir bunları bir atardı sonuçta evi kiraya veriyorsunuz bakın bari eve değil mi?

"Bunları atalım yenilerini alır koyarız " Diyen annemi onayladım

"Hadi çay yaptım katta içelim sonrada eve gidelim daha yemek yapılacak" Dedi

"Gelinin var bir zahmet yapsın yani akşam oda yiyecek o yemekten" Dedim sinirle ayağa kalkarken 

"Aman kızım başlama yine bilmiyormusun sen yengeni yapar mı hem yapsa yenir mi onun yaptığı " Dedi haklıydı da mutfağa girip bardaklara birer çay kattım ama sanki izleniyormuş gibi hissedince arkama baktım ama birşey yoktu sağıma soluma baksam da birşey göremeyince derin bir nefes alıp içeri girdim annem etrafını incelerken cayını uzatınca gülümsedi ama zorrakiydi sanki bu gülümsemesi

"Ne oldu anne ıyımısın? " Diye sordum kendi çayımı da elime alıp otırduğumda annem benim sesimle ilk bana sonra yine etrafa bakarak

"Eve benzettik ama içerdeki kasvetli hava hala aynı insanı boğmak ister gibi burada oturmakta kararlımısın kızom birşey var bu evde" Dedi nefesini içine çekerken

"Biraz kasvetli duruyor ama güzel bence anne abim ve yengemle yaşamaktansa bu ev daha iyi " Dedim o bana başını sallarken

Biraz önce bir ruh tarafından boğulan da annendi sanki sibel  diyen iç sesime göz devirdim. Annemle çaylarımızı içmiş boşları mutfağa götürmüştüm ki tezgahın üstündeki çay bardağı ile öylece kalakaldım

Kız valla bu evde bizden başkası var bak çay içmiş o biraz önceki ruh olmasın diyen iç sesimle tezgaha biraz yaklaşıp tepsiyi bıraktım

"Saçmalama be hangi ruh çay içer " Diyerek bardakları yıkayıp kenara koydum ev eşyalı olsada elektirik daha acılmadığı için makineyi kullanamıyordum. Evde işimiz bittiğinde toparlanarak kendi evimize geldik annemin dediği gibi yengem kıçını kaldırıp bir iş bile yapmamıştı buna yemekte dahildi Allah'tan sabahki kahvaltı masası topluydu.

"Allah'a şükür geldiniz bir an gelmeyeceksiniz sandım " Diyen yengeme göz devirip mutfağa giden annemin ardından mutfağa girip

"Anne ben eşyalarımı toplayayım yarın kendi evime geçerim " Dedim annem ne kadar istemese de beni başıyla onaylayınca gülümseyip odama çıktım ilk işim babamı aramak oldu.

"Babam" Dedim babam'ın gülümsediğine emindim ona böyle demem hoşuna gidiyordu.

"Kızım canım" Dedi aunı benim gibi şimdi de benim yüzümde bir gülümseme vardı kız çocukları babalarına düşkün olur derler ya o konuda doğru birşey demişlerdi ben babama aşırı düşkündüm

"Bana biz Eve geldik ben eşyalarımı toplayacağımda sen evin elektiriğini açtırırmısın yarın taşınayım " Dedim

"Niye haber vermediniz kızım ben götürürdüm sizi eve tamam açtırırım şimdi " Dedi.