~HASEKİ~
... Fahriye Arhan bölümüüü🤭
...
Usul usul arabayı şirkete süren Arhan önüne atlayan kadınla,aniden frene bastı.
Bu kadının Fahriye olduğunu görünce bıkkınlıkla nefes verdi. Endişeli bir şekilde kendine bakan kadına daha fazla dayanamayıp arabadan indi.
"Ula ne yola atlaysun? Ha çarpsaydım ne olacadu!"
"Konişmamuz gerek."
"Ha bunu arayup diyemeymisun?"Fahriye Başını öne eğdi.
"De bakayım ne diyecesun?"
"Verirler beni."
"E nedeyum!?" Diyerek çıkıştı Arhan,"ne demek nedeyum? Ne diyeceğim ben anama,babama?"
"He diyecesun verecekler işte."
"Anlamaymısun? İstemiyrum."
Tekrar bıkkınlıkla nefes verdi Arhan,geçmişten beri çok yakın ilişkileri vardı. Bunu aileleri bilmese de,Fahriye,Arhan'ı seviyordu.
"Bak baa geliyler,sadede gel,istemeysen ben nedecem?" Tekrar çıkıştığında bu kez Fahriye de sinirlenmişti. Ağlamaklı bir sesle konuşmaya başladı.
"Ne mi edecen! On sene önce yapacağun şeyi,gelip beni isteceksin!"
"Ha? Ben mu?" Dedi Arhan kendini kast ederek.
"Kim ya? Ben sana güvenerek... " Devamını getirmedi, başını yine eğdi. Olanları her ne kadar hatırlamak istemeyen Arhan da geçmişi zihninde canlandırdı.
On sene önce bu kadınla birlikte olmuştu.
Kim kimi on sene beklerdi ki? Fahriye beklemişti.
"Bak... Gençlikti hata ettik bitti,sen yoluna ben yoluma artık." Diyen Arhan arkasını dönüp gideceği sırada duyduğu sesle yerine çakılı kaldı.
"Bizim bebeğimiz vardı." Arhan arkasını döndü. Fahriye devam etti. "Bunun yükünü on senedir taşıyorum... Eğer... Bunun ilkim olm-" devamını getirmesini istemeyen Arhan elini kaldırarak onu durdurdu.
Ne diyeceğini tahmin etmişti.
Kocasının bunun ilki olmadığını anlarsa mevzu derinleşebilir,ucu Arhan'a dokunabilirdi.
Üstelik nikahsız koynuna aldığı bu kızın vicdan azabını da çekmek zorunda kalırdı. Ve o bebek... Bundan daha önce haberi olsaydı kesinlikle onun yaşaması için herşeyi yapardı.
"Devam etmene gerek yok,benden sana yar olmaz kadın..." Diyerek son sözlerini söyleyen Arhan arabaya bindi. Bindiği gibi de yan tarafındaki kapı açıldı.
"La nedeysun!?"
"Senin erkekliğin bu kadar mı! Ben senin,senden benden bir parça kaybettim dedim! Dil döktüm sana bu kadar! Sen sadece çekip gidiyor musun!?"
"Nedeyum!"
"Sahip çık! Eğer o adam bana dokunursa ben kendimi... Öldürürüm!" Arhan sıkıca tuttu direksiyonu. Birkaç dakika sessiz kaldı. Fahriyeyse vazgeçip gideceği vakit Arhan'ın sesiyle durdu.
"Tamam ula! Gelip senu babandan isteyeceğum,artık namusum oldun,ama ne buraya yar diye alırım,nede koynuma karı diye." Diyerek kalbini gösterdi.
...
Yattığım yerde bacaklarımı uzattım. Hafif bir esnemeyle gözlerimi açtım. Gözlerimi odamızda açtığıma biraz şaşırsam da bu çabuk sürmedi,kalçalarımı okşayan el beni gerçekliğe sürükledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haseki +18
Teen Fiction-Bütün bölümler düzenlenerek uzatılmıştır.- Dudaklarıma bir buse kondururken "seni seviyorum,ama biraz acı cekmen gerekiyor" Ben iki yıldır acı çekiyorum,bu ne ki? Boxerini çıkarırken onu izliyordum. Bir yere gelince utanman da kalmıyordu bu adamın...
