^1.28.BÖLÜM^: ' Nesli tükenmiş yaratıklar ve kafa karıştırıcı gelişmeler'

546 79 82
                                    

Merhabalar canlarım yeni bölümle karşınızdayım yorumlarınız bana çokça ilham verdi.

Bu seferki sınırımız 50 oy ve 50 yorum. Lütfen bol bol yorum atın.

Ve kitabın ilerleyişi hakkındaki düşünceleriniz nelerdir.?

( Noli )

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

( Noli )

28.Bölüm

...📖...

Boy boy kavanozları ve üzerlerindeki yazıları incelerken bir yandan elimle kavanozları açıyor, içlerini kokluyor, koku burnumu delip geçince hızla böğürerek geri koyuyordum.

Birinin kokusu rahmetli karşı komşumuz Hamdi Amca gibiydi. Rahmetli dediğime bakmayın, adam yaşıyordu. Sadece eşi Meltem Teyze, "Beni aldattığı günden beri benim için rahmetli!" dediğinden, tüm mahallede adı rahmetli diye kalmıştı. Başta kavanozun kokusuna ben de inanamadım ama cidden Hamdi Amca'nın ayakları gibi kokuyordu. İşin ilginç yanı ise bu koku tanıdık gelince duygulanmış olmamdı.

Hiç hayatımda Hamdi Amca'nın ayak kokusunu özleyip duygulanacağım aklıma gelmezdi. Elimle kavanoza biraz daha baktım. Neredeyse kavanozu okşayıp, "Ah, Hamdi Amcam!" diye sayıklayacaktım.

Gözlerim onun yanındaki büyük kavanozun içindeki tarantulalara kaydı. Anında tüylerim diken diken oldu ve o kavanozu hızla atladım. Ne kadar zaman geçtiği hakkında bir fikrim yoktu ama ihtiyar bizimle kavga edip bizi kapı dışarı etmesi gerekirken kendisi gidince, durumun anormalliğinden olsa gerek, herkesin suratında bir soru işareti belirdi. Bu garip atmosferden ilk topuklayan ben olmuştum. Etrafı inceleyip sessiz kalışımdan olsa gerek Isaac da sessizdi.

Gözleri arada bir bana dönüyor, soru soracak gibi bakıyordu ama benim başka rafın arkasına kaçmamla birlikte susuyordu.

Hele Nilvera'yı söylemiyorum bile... Gözlerim yine onun olduğu yere kaydı. Periyi önüne oturtmuş, saçlarını örüyordu. Noli ise heyecandan kıpırdamıyordu bile, yavrum.

"Evet, Noli. Sana aynı hemcinsin olarak ilk tavsiyem: Erkekler güvenilmezdir," diye başlayan konuşmanın nerelere gideceğini düşünmek bile istemiyordum.

Tekrar rafların arasını karıştırırken ihtiyarın bahsettiği "ruh kırılması"nı düşünüyordum. İlk söylendiğinde elimiz ayağımız titremişti. Ama sonrasında burasının bir roman dünyası olduğunu bir kez daha hatırlamanın verdiği rahatlıkla, Nilvera bir köşeye geçip oturmuştu. Ben de onun kadar rahat olmak istiyordum ama bir türlü kafamın içindeki düşünceleri susturamıyordum.

İhtiyarın dediğine göre ve İlia'nın zihninde gördüğüm anılara göre, bizi buraya getiren ilk kişi, Isaac'ın ofisindeki o odayı kullanan adamdı. Hâlâ o adamı nasıl bulduğumuzu bilmiyordum ama anladığım kadarıyla o adamı bulduktan sonra o da bizi bu ihtiyara getirmişti.

GÖLGESİZ DÜŞLER KRALLIĞI-( Kırılma Serisi-1 )-"Mücadele"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin