İzler Silinmez

2.6

Yılbaşı hazırlığı için Metehan gelmişti, mutfakta birlikte çeşit çeşit ama az sayıda tatlılar ve atıştırmalıklar hazırlamıştık.

Ağabeyim'de yardım ediyordu. Eğlenceli geçiyordu işte. Gülüyorduk şakalaşıyorduk, Metehan'la gizliden ufak temaslarımız oluyordu, bu işi daha eğlenceli hale getiriyordu.

"Ben şöyle düşündüm, bu gece herkes bir arada olsun. Utku'yu Leyla'yı ve senin ekibi çağırmak istiyorum"

Metehan'nın kaşları havalandı.

"İnan bana onlarsız daha eğlenceli olur"

"Metehan, eşleri ile tanışırım işte fena mı?"

"İyi peki haber vereyim o zaman, ona göre hazırlasılanlar kendilerini."

Metehan telefonuna bakarak mutfaktan çıktığında ağabeyim sorusunu yöneltti.

"Leyla ile barışmışsınız diye duydum"

"Evet çoktan"

"Hmm"

"Ara sevgilini gelsin" dedim ağabeyime.

"Arayayım" elini cebine atıp o da çıktı mutfaktan. Metehan girerken ağabeyim çıkmıştı.

"Ne oldu?" Dedim meraklı gözlerle Metehan'a baktım.

"Akşam gelecekler"

"Oh güzel"

Her şey çok eğlenceli geçecek gibi geliyordu, bu gece baya eğleneceğiz gibi..

★

Salondaki masaya Leyla ile birlikte yaptıklarımızı diziyorduk. Ağabeyim ve Metehan ise yere halının üstüne kurulmuş Jenga oynuyorlardı.

Gizliden çektim onların bu tatlı hâllerini.

Masayı yiyecekten içiçeğe kadar her şeyi yerleştirdiğimizde, işte bitmişti. Hazırlanmak için odama girip kapımı kapattım.

Asker yeşili triko elbisemi çıkardım. Boğazlı bir elbiseydi ve dizin üstünde bitiyordu. İçime uygun renk sütyen takmazsam olmazdı.

Asker yeşili sütyenimi çıkardım dolaptan, üstümü çıkarıp askıları kolumdan geçirdim. Yalnız bir sorunum vardı, kopçamı kapatmakta zorlanıyordum.

Sağa eğildim sola eğildim, kıvrandım durdum. Olmuyordu! Sinirim son noktaya uçarken kapının çaldığını duydum.

"Ne?" Diye söylendim.

"Yavrum nerede kaldın?"

"Off! Gelsene bi' yardıma ihtiyacım var"

Kapı açıldığında açılan tarafa döndüm. Beni böyle görünce bir an bocalamış hızlıca kapıyı kimse görmeden kapatmıştı.

"Ne oldu?" Dedi kapının yakınında dururken.

Arkamı ona döndüm.

"Ne olsun? Şu lanet şeyi kapatamıyorum!"

Güldüğünü duydum.

"Gülme" diye mırıldandım. Arkamda durduğunu hissettim, parmakları kopçamdaydı taktığında elleri karnıma sarılıp geriye yavaşça çekti beni. Sırtım göğsüne yaslanırken, eğilip omzuma öpücük bıraktı.