AŞİRET Mİ!? -Gerçek Ailem-

Bölüm¹⁹

İyi okumalar dilerim canlarımmm.

Gülümseyerek masaya geçtim ve oturdum. Mirzah adamın hemen soluna Miran da benim soluma oturmuştu, yani bu demek oluyordu ki adamla karşılıklı oturuyorduk. Bakışlarımı adama değdirip tipini incelemeye başladım. Kahverengi saçlarını üç'e vurmuş, gözleri elamsıydı ama güzel bir hava katmıştı. Sağ şakağında çizik vardı bu yara daha çok bıçakla yapılmış gibiydi. Bir yandan çekiciydi bir yandanda serseri gibiydi. Ama en önemlisi yakışıklıydı namussezz.Uzun süre onu izlediğimi farketmiş olacakki tek kaşını yukarı kaldırıp bana baktı.

"Ne bakıyorsun iki saattir?" Tabi bunu demesiyle mirzah elindeki özene bözene hazırladığı ballı ekmeği ağzına tıkacaktı ki bu sözle kaskatı kesildi. Sonra ise ağır çekimde kafasını kaldırıp o da bana baktı. Çocuğun gözleri seyirdi resmen, yutkundum ve kaşlarımı çatıp adama baktım "Ne bakacam ve sana zaten serserimsi bişeye benziyorsun!" Mirzaha tekrar baktığımda tatmin olmuş bir şekilde ekmeği ağzına tıktı. "Öylemi?" Adam bana bakarak, hiiiç bozuntuya vermedim ve meydan okurcasına "öyle"

Adam sırıtarak bana baktı ve meydan okuyan yüzümü soldurdu, "bende günlerdir tamı tamına üç tane kafa arıyordum. Şuradaki boş yeri doldurmak için" elini kaldırıp duvardaki boş yeri gösterdi. "Hemde iki erkek bir kız olacak şekilde" Miranın benimle beraber yutkunma sesini duydum gibime geldi. Bakışları tekrar beni bulmuş olacakki rahat bir şekilde sandalyede geriye yaslandı. Dişlerimi sıktım. Bu adam bizi tehtid ediyordu. Bu üçüzlerim ne işe yarıyor diye bakışlarımı mirana çevireceğim vakit havadan bir kaşık adamın kafasına uçtu ve tam on ikiden isabet ederek kafasına deldi. Bakışlarım direk mirana kaydı, "sen kimsinde üçüzlerimi tehdit edersin lan piç!?"

Gülümsedim, adam sinirle Mirana baktı ve ayağa kalktı. Tabi kalkmasıyla ben ve mirzahta aynı anda kalktık. "Hayırdır üçünüz bir olup beni mi vuracaksınız?" Evet canım bir itirazın mı var? Ben tek kişi alırdım bunu ama işte.

Alayla güldüm."Ben tek alırım oğlum seni" güldü, evet evet baya güldü. Bu da şu kadınlardan bir şey olmaz diyenlerden di, şerefsiz işte. Bir anda gülen ifadesini değiştirip ciddi tavrını takındı ve tam arkadaki vestiyere astığı av tüfeğini alıp bize doğrulttu. Anında kollarımızı yukarı kaldırdık. "Geç şuraya geç!" Mal Miya ne diye adama bulaşıyorsun sikecek belanızı. Sus sus,

İşaret ettiği koltuğa geçerek oturduk. "Valla şakaydı. Sen beni tabiki alırsın demi üçüzler!?" Hızlı hızlı salladılar başlarını, adam göz devirerek silahı bana doğrulttu. "Sen!" Göz kırpıştırdım. Ne demek sen? Benden 2 tane daha vardı. "Hangi ben?" Diye malca bir soru yönelttim. Oda benim düştüğüm durumu anlamış olacak ki "kız olan" diye yanıtladı, ne diye tek kız bendim ki! Duygu hanım ayıp ama ya! "Şuraya geç!" Omuz silkerek onaylamadım. Silahı gözümün içine sokmak istercesine "Hemen!" Ayağa kalktım ve daha yeninki gördüğüm kurt kafasının hemen yanına geçtim. Sanırım koleksiyon yapıyordu, caniydi. Bana arkasını dönerek Miran ve Mirzahın yanına ilerledi. Yanımdaki hayvan kafasına baktım. Yazıktı ya

Nasıl kıyabiliyordu ki!? Hayvanları sever korurdum, hatta her dışarı çıktığımda cebimde 20 TL olsa bile kasaptan azıcık et rica eder hayvanlar yesin diye kenarlara koyar öyle giderdim eve. Ama bu piç hayvanları koleksiyonmuş gibi kullanmış ve canlarına kastetmişti. Bakışlarım hemen yanımda olan masamsı küçük yere çevrildi. Üzerinde biblo vardı, geriye tek bir şey kalıyordu adamın kafasına gerekirse Bibloyu kırmak, temkinli adımlarla ilerledim ve Bibloyu almadan önce tekrar kontrol ettim. Mirana kızıyordu, neden mi bizi vurmasın diye. Bibloyu alıp hızlı adımlarla adama doğru ilerledim ve bir anda Bibloyu kaldırıp kafasına geçirdim. İlk biraz durdu, ardından şırak diye düştü yere inşallah bayılmıştır, hapise girmek için daha çok gencim kafasından kan geliyordu, mirzah göz kırpıştırarak yerdeki adama bakmayi bıraktı ve bana baktı "Valla malsın sen!" diye bağırdı, ardından hemen ayaklanıp adama ilerledi.