"Nereden çıktı bu?" diyen Yaman tekrar yanıma doğru geldi.
Omuz silktim. "Biliyor musun sevgili olup olmadığımızı bile sorgulattın bana dün gece. Sence nereden çıkmış olabilir?"
Elleri ellerimi tutmak isterken izin vermedim. "Esma bunları böyle konuşmayalım. Yoksa bu konuşmanın sonu pek iyi bir yere gitmeyecek. Hem bizimkilerde ortalarda olmadığımızı görürse açıklama yapmak zorunda kalırız. Sonra baş başa konuşalım."
Bir de bu mesele vardı. Her sözü farklı bir sorunu açıyordu. "Gizli kalması lazım değil mi ilişkimizin? Niye açıklamaktan bu kadar çekiniyorsun Yaman?"
Sıkkınca ofladı. "Sebebi çok açık değil mi Esma? Annem bundan hoşlanmayacak. Babamla beraber evin çalışanıyla nasıl birliktesin diyip huzur falan bırakmayacaklar."
Sözleri kalbime batarken başımı salladım. "Haklısın. Evin çalışanıyla birlikte olmanı doğru karşılamazlar."
"Zaman lazım Esma, söylediğimde kabullenmeleri için."
Yanağıma dudaklarını bastırdı. "Kahvaltıdan sonra konuşacağız."
O dönüp giderken mırıldandım. "Senin kabullenmen için mi yoksa onların kabullenmeleri için mi?"
-
Esma: Asya abla müsait misin?
Asya abla: Müsaitim güzelim. Bir sorun mu var?
Esma: Ne yapacağımı bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini de.
Asya abla: Yaman mı?
Dakikalar içinde her şeyi özetledim.
Esma: Abla kahvaltıdan sonra konuşacağız dedi. Aklım çok karışık.
Asya abla: Bence senden ve kapılmaktan korktuğu duygularından kaçmış.
Asya abla: Seven insan kıskanır Esma. Seven insan sevdiğine hesap verir.
Asya abla: Bunun güvenle alakası yok. Bunu sırf onu merakta bırakmamak, endişelendirmemek için yapar.
Asya abla: Biraz zor olacak ama adam edersin sen bunu.
Esma: Öyle mi diyorsun?
Asya abla: Ayrılmak istiyor musun?
Esma: İster miyim abla? Çok seviyorum ben onu.
Asya abla: O zaman önce şu sürekli seviyorum da seviyorum hallerinden vazgeç.
Esma: Abla biz şu an ne yapıyoruz?
Asya abla: Yaman'ı adam etmeye çalışıyoruz canım.
Asya abla: Yapacağın şey basit, o evden ayrıl. Artık o evde çalışmayacaksın.
Esma: Nerede çalışacağım?
Asya abla: Ben Kartal'la konuşurum. Halledeceğiz. Merak etme.
Esma: O zaman Dicle Hanım'la konuşuyorum?
Asya abla: Sadece onunla değil. Herkesin ortasında pat diye söyle. Ne kaybedersin sanki..
Esma: Sonra ne yapacağız?
Asya abla: Oldukça basit. Sen değil Yaman koşacak peşinden. Sen bana güven.
Esma: Verdin gazı gidiyorum. Allah sonumuzu hayretsin.
Kahvaltı masası toplanmış bende heyecanla dakikaları sayıyordum. Birazdan kahveleri götürecek ve o sırada işten ayrılmak istediğimi söyleyecektim.
Gergindim ama üzgün değildim. Asya abla her söylediğiyle içimde yeni bir umut filizlendirmişti.
"Kahveleri götür kızım," diyen Nurgül ablayla dalgınlığımdan sıyrılıp tepsiyi kavradım.
Heyecan yaptım ya, sanki isteme kahvesi taşıyorum.
Allah akıl fikir versin sana Esma.
Sessizlikle karşılanan salonda sırayla kahveleri önlerindeki sehpalara bıraktım. Yaman göz ucuyla beni süzüyor telefonumu işaret ediyordu. Onu es geçip son kahveyi de Duygu'nun önüne bıraktım.
"Sağol Esma," diyen Dicle Hanım'la "Afiyet olsun," diyerek kenara çekildim.
Pat diye söylemeyi düşünüp olduğum yerde kıvranırken "Bir şey mi oldu Esma?" dedi Dicle Hanım.
"Yok yani olan bir şey yokta benim size söylemek istediğim bir şey var."
Asya abla verdin gazı, kurtar kurtarabilirsen.
"Neymiş?" diyen Yaman'dan başkası değildi. Gerilmişti.
Korkma korkma seninle alakalı değil. Sen bu pısırığı mı sevdin Esma?
Dikkatler bana dönerken "Şey, ben," diyip duraksadım. Nefesimi toplayıp tekte dökülüverdim. "Ben işten ayrılmak istiyorum. Kesin ve net olarak."
Kaşları çatılan bir adet Yaman Karasu. Beter ol sevdiceğim.
"Konuşmuştuk bunu, bir süre daha buradaydın."
Dicle Hanım'a özür diler gibi baktım. Mahcubiyetle. "Gerçekten çok üzgünüm Dicle Hanım. Ancak bazı sebeplerim var o yüzden ayrılmak istiyorum."
Anlayışla başını salladı. Kartal Bey "Yardımcı olabileceğim bir şey var mı Esma? Kaç yıldır bizimle birliktesin, yapabileceğimiz bir şey varsa çekinme."
Kardeşini eşek sudan gelinceye kadar döver misin?
Zoraki bir gülümsemeyle başımı olumsuzca iki yana salladım. "Teşekkür ederim Kartal Bey."
Başımla hepsine selam verip usulca çıktım salondan. En son Yaman'ın telefonuna sarıldığını görmüştüm. Zaten sonrasındada telefonuma düşen bildirim seslerini.
Yaman: Esma amacın ne senin?
Yaman: İşten ayrılmak istediğini söylemedin bana.
Yaman: Nereden çıktı bu?
Esma: Sürekli aynı soruyu soruyorsun Yaman. Nereden çıktı bu, nereden çıktı bu..
Esma: Süpriz yumurtadan. Oldu mu?
❄️
Evet eminim çoğu kişi ayrılık, gözyaşı, dram sonra falan filan. Esma henüz 21 yaşında. Duyguları yoğun olduğu için mantığını çok kullanamayabiliyor. Asya 25 yaşında. Daha olgun ve okumuş biri. Yani gözü açık. Başka ortamlara girip çıkmış farklı insanlar tanımış. Aynı eve tıkılı kalmış biriyle aynı pencereden bakamaz.
Bunu bana açıklatanlar utanır mı? Sanmam.
Seviliyorsunuz🎈

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAR TANESİ | Yarı Texting
Teen FictionEsma: Siz benimle flört mü ediyorsunuz? Yaman: Nasıl becerebiliyor muyum bari? *Kısa hikaye tadında, romantik bir kurgudur. *Keyfi yazılan bir kurgudur, eleştirel yaklaşmayınız. Hikaye #1 (23.11.2024) Romantizm #1 (28.11.2024) Genel Kurgu #1 (30.11...