•başarının mükafatı•

1K 79 33
                                    


HAZAN'DAN

Mezuniyet zamanı gelip çatmıştı..
Babaanneme haber vermiştim ama bana sadece hayırlı olsun diyerek kapatmıştı. Egehan ve annem gelecekti...Sabah gelip akşam döneceklerdi..Babaanneme haber vermeden gelecekleri için dönmeleri gerekiyordu..

Aslı da buraya gelmişti ve birlikte hazırlanacaktık..
Odaya girdiğimizde etrafına bakındı.

"Kızım..Zenginsiniz resmen.." hayranlıkla bakıyordu odaya. Giyinme bölümünde gezindi.
"Darısı başıma desem Emre'ye söylemezsin değil mi?" diyerek güldüğünde ben de güldüm..

"Aramızda.." dediğimde koltuğa oturdu..

"Ama seninki kadar soğuk olmasın..Ne gergindi öyle..Yüzüne bakamadım hastanede.." Aslı'nın sözlerine güldü.

İdil'i ilk gördüğünde o da aynı hissetmişti. Bakamamıştı yüzüne gözlerine..O sert bakan mavi gözlerinden korkmuştu. Yanında dururken dahi titriyordu ama artık alışmıştı İdil'e..

"Güzelimm..Arabanın anahtarı nerde?" koridordan bağırdığında cümlesi bittiğinde İdil odadaydı.
Koltukta oturan Aslı'yı gördüğünde yüzü bir anda sertleşti.

"Hoşgeldin Aslı.." soğuk bir şekilde söyleyip hemen bana döndü.
"Arabanın anahtarını ver..Garaja çekecekler.." diyerek elini bana uzattığında şaşkınca sordum.

"Biz neyle gideceğiz?" sadece benim göreceğim şekilde güldü.
"Ayarladım Hazan..." diyerek yanıma yaklaştı ve uzattığım anahtarı aldı.

"Hazırlanın o zaman siz..Ben de şirkete uğrayıp ordan geleceğim.." başımın tepesinden öptü.

"Tamam sevgilim görüşürüz.." dediğimde odadan çıkıp gitmişti.

O gider gitmez Aslı hemen bana baktı.
"Ayy..Üşüdüm resmen..Sürekli kaşlar çatık.."diyerek bana güldü.

İdil'in böyle olması beni tuhaf bir şekilde tahrik ediyordu..Dışarıdan soğuk, mesafeli ve gergin ama benim yanımda samimi, sevgi dolu ve sakin..Böyle olmak için çok çabalamıştık ve nihayet olmuştuk da..

"Boşver..Öyledir o.." diyerek dolaba yürüdüm ve aldığım elbiseyi gösterim.

"Bak..Bunu giyeceğim..Nasıl?" elbiseyi üzerime tuttuğumda eteklerinden tutup kaldırdı.

"Kızım çok güzel..Hadi hemen giy.." dediğinde hemen konuştum.
"Hayır ya..Daha erken önce kahvaltı yapalım..Sonra saç makyaj sonra giyiniriz işte.." elbiseyi yatağa serdiğimde kapı tıklatıldı.

"Girin.." diyerek kapıya baktım..

Derya elinde büyük bir tepsi ile girdiğinde ona baktım.
"Kahvaltınız Hazan Hanım.." dediğinde şaşkınlıkla baktım.

"Aşağı gelirdik..Neden getirdiniz ki?" geniş tepsiyi koltuğun önündeki orta sehpaya bıraktı.
"İdil Hanım çıkarın dedi..Hemen hazırladık.." odadan çıkarken bana ve Aslı'ya baktı.

"Bir isteğiniz olursa ararsınız..Afiyet olsun.." diyerek çıktığında ona gülümsedim.

"Hazan resmen prenses hayatı yaşıyorsun kızım..Kaan ve Müge pisliğine bunları anlatmam lazım..Hemen aramak istiyorum hatta.." Aslı gülerek söylediğinde kahvaltı tepsisinin bulunduğu sehpanın yanına oturdum.
Ağzıma peynir attım.

"Boşver onları ya..Gel hadi ye.." diyerek onu bileğinden tuttum ve çektim..
Oturup birlikte kahvaltı yaparken sohbet ettik..

Yangın Sayılır gxgHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin