yirmi üç

9K 536 214
                                    

Okunma sayısıyla yorum/oy arasındaki fark nirvana. Sınır koymaktan hoşlanmıyorum, yazdıkça yayınlıyorum ama cidden hoş değil.

Kırıcısınız.

❄️

"Esma şu kapıyı daha ne kadar açmamakta direneceksin?"

"Yaman Bey şimdi konuşmasak," derken sanki kitlememişim gibi açılacak korkusuyla daha çok yaslandım kapıya.

Gülme sesi işitirken dudağımı ısırdım. Neye gülüyordu bu adam?

"Sen beni sevdiğine emin misin? Kim sevdiği adama, sevdiğini itiraf ettikten sonra bey der?"

Elimi alnıma vurup kendime kızarken kapıdan yavaşça uzaklaştım. "Hadi Esma aç şu kapıyı da birde yüz yüze konuşalım."

Kararsızlıkla kilide bakarken konuşmadan gitmeyeceğinin farkındaydım. Halletmem gereken işlerde varken aynı ev içinde kaçmak çokta mümkün değildi.

Kilidi çevirmemle saniyesinde açtı kapıyı. Yüzüne bakmaya çekinirken göz ucuyla takip ettim hareketlerini.

"Nerede kalmıştık en son?" derken gülümseyen yüzüyle yatağın köşesine oturdu.

Ben olduğum yerde dikilmek dışında ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Kitlenmiştim sanki. İtiraf ettikten sonrasını hiç düşünmemiş olmak benim aptallığımdı.

Bazen aklını kullandığını düşünmüyorum Esma.

Bende.

"Esma cidden halının desenlerini mi izleyeceksin?"

"Ha? Hayır, şey.. yok," diyerek yüzüne baktım.

Kısıkça güldü. "En azından artık bana bakıyorsun," diyerek derin nefes aldı.

"Mutfağa yardıma gitmem lazım. Fatma abla konuşur durur. Sonra konuşsak olmaz mı?" diyerek şansımı denedim.

Kaşlarını kaldırıp indirdi hayır dercesine. "Ne zamandır beni seviyorsun?"

Pekala sakin olmalı, panik yapmamalıyım.

Karşısında dikilmek yerine masanın yanındaki sandalyeyi çekip oturdum. Hızlanan kalbime elimi bastırmamakiçin kendimi zor tuttum. "Buraya geldiğimde," derken sesimi ben bile duymakta zorlanmıştım. Boğazımı temizleyip hafifçe öksürdüm. "Burada çalışmaya başladıktan sonra bir şeyler hissetmeye başladım. Ama gerçekten sizden bir şey beklemedim, kendi halimde öyle işte. Birkaç haftadır bana ilgili davranınca artık içimde tutmak istemedim."

Dikkatli bakışları yüzümün her köşesinde gezerken yutkundu. Sessizliğine karşılık "Bir şey demeyecek misin?" dedim merakla.

"Yani uzun zamandır sen beni seviyorsun ve ben bunu hiç farketmedim öyle mi?"

Bunu daha çok kendi kendine söyler gibiydi. "Rahatsız mı oldun?" derken artık heyecanlı değil gergindim. İçim karamsarlıkla dolmuştu. O koşarak buraya gelince adım atmamdan mutlu olmuş olabileceğini düşünmüştüm.

Yanılmış mıydım?

Sessizliği beni bambaşka düşüncelere atarken çoktan kafamın içinde yazıp çizmiştim. Oturduğum yerden kalkarken dolan gözlerimi gizlemekti amacım. "Ben önce çıkayım, siz arkamdan çıkın. Herkes mutfaktadır zaten. Yakalanmazsınız."

Sadece baktı ve ben pişmanlıkla yukarı çıktım.

-

Yaman: Kızım bir fırsat vermedin ki düşüneyim, konuşayım.

Yaman: Sadece bunu nasıl süsleyip püsleyip söylerim dedim.

Yaman: Ondada seni kaçırdık elimizden.

Yaman: Seninle flört ettim, dün hata diyip tüm kapıları yüzüme kapatmasaydın buna devam edecektim zaten.

Yaman: Hayatımda kimseye yapmadığımı yapıp yanlış anlayıp üzülme diye sana açıklama bile yaptım.

Yaman: Şikayetçi değilim, aksine hoşuma gitti.

Yaman: Ama sürekli olayları kafanda kurup beni dinlemeden yargılayacaksan zor, söyleyeyim yani.

Yaman: Kıskançlığa da gelemem, güven önemli.

Esma: Şu an ne anlatıyorsun tam olarak?

Yaman: İlişkimizde olacak olanlar. Dur gördüm seni. Geliyorum yanına.

-

Bahçenin duvarına yaslanmış kollarımı göğsümde birleştirerek elleri cebinde bana yaklaşan Yaman'ı izledim.

Zalim fazla yakışıklıydı. Kim düşmesin buna? Bir de kıskançlık yok diyor.

"Yüz yüze ilişkimiz hakkında daha net konuşuruz dedim," diyerek kendini beğenmiş bir gülümsemeyle bana baktı.

"İkizler burcu da değilsiniz ki. Şu ani değişimlerinizin bir sebebi var mı Yaman Bey?"

Dibime girip görüşümü kapatırken ellerini yanımdan duvara yasladı. "Öncelikle sadece Yaman. Ve dediğim gibi sadece düşünüyordum. Dümdüz ilişkimiz olsun, deneyelim demek istemedim ama-"

"Keşke böyle sorsaydın. Sormayı düşünürken bir anda ilişki başlatmakta tam sana yakışırdı."

Güldü. "Biliyorum güzelim, biliyorum," derken ciddileşti. "Ben öyle romantik hareketlere gelemem. Beklentin eğer o yöndeyse ben değişmem Esma. Kıskançlıktan hoşlanmam, güven isterim. Her şeyi açıklamak falan bunlar bana göre değil. Bunları bil, bana öyle gel olur mu?"

Başımı heyecanla salladım. Kollarımı boynuna dolarken benden mutlusu yoktu sanki.

İnsan sevince gözü kapalı her şeyi kabul ediyormuş. Yaman'ı böyle de kabul edebilirim sandım. Büyülü bir andaydım sanki söylediklerini heyecanla kabul ederken.

Tüm cümlelerinde tek bir doğrusu vardı, ben hepsine inanıp bir tek ona inanmadım.

Onun ben değişmem demesi aslında tek doğrusuydu. Geç farkedecektim.

❄️

Kocaman spoi vermişim çok ayıp. Yani şimdi kimse bu kadar çabuk aşık oldu tutuldu mutlular falan beklemez bence. Dimi?

Seviliyorsunuz🎈

KAR TANESİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin