Hastanede iki gündür yüzüm asık geziyordum, bunu gören fazla yakın olmadığım bazı doktor arkadaşlarım merak edip soruyolardı. Bende bir şey yok diyerek geçiştiriyordum.
Ayaz ise ayrı meseleydi..
O kavgadan sonra hastanenin içi dedikodu kaynıyordu baya. Peki Ayaz neredeydi? Kimse bilmiyor. O kalabalığın içinden geçip kayboldu gitti. Ne haber alan var nede duyup gören.
Dedikodular sadece şundan ibaretti; Ayaz bey, Ülkü hanımdan hoşlanıyormuş, rahatsız edip edip duruyormuş ondan kavga çıkmış.
Düşüncesi aklımdan geçince göz devirdim. Leyla'da aramızı sorarsak , o gün tartıştıktan sonra yüzüne bile bakmadım. Ama Leyla mesaj atıp arayıp duruyordu. Hastanede de fırsat buldukça benimle konuşmaya çalışıyordu ama ben takmıyordum onu.
Bu yaptığı büyük bir ayıptı hem. Kırgınlığım aralarında bir şey olduğunu bana söylemediklerine değil. Kırgınlığım; arkamdan böyle düşünüp konuşmalarıydı..
Bugün baya çok hasta bakmıştım, yavaş yavaş çıkış saatim yaklaşıyordu. Hatta çok az kalmıştı. Yavaştan odama ilerleyip hazırlanmaya başladım.
Bildirim.
Telefonumdan gelen bildirim sesiyle cebimden çıkardım.
Biscolatam: Seni bekliyorum, bir sürprizim var:)
Ay ne acaba!
Hazırlanmış hızlıca hastaneden çıkmıştım. Merdivenleri inerken Metehan'ı karşıda gördüm. Tatlı bir ifadeyle bekliyordu beni.
Adımlarımı hızlandırıp koşmaya başladım, açtığı kollarının arasına girdiğimde ayaklarım yerle temasını kesti.
"Aşkım!" Dedim, özlemimi giderirken.
"Yavrum" yanağıma bir öpücük.
"Ee ne sürprizin var?"
Ayaklarım tekrar yere deydiğinde elimi tutup arabanın kapısını benim için açtı. İçine binip oturduğumda hızlıca o da şoför koltuğuna oturmuştu.
"Seni eve bırakacağım, şu büyük kutuyuda al. Evde bakarsın. Hazır olduğunda beni ara yemeğe çıkacağız"
"Aa!" Dedim heyecanla.
Uzanıp yanağına öpücük bıraktım.
"Düşünceli romantik öküzüm benim!"
Tatlı tatlı güldü.
Evime geldiğimizde aradan inip arka koltukta ki kutuyu aldım.
"Öptüm şimdilik bay bay"
"Öptüm bende"
Eve doğru ilerleyip kapımı açtım. Salona girdiğim gibi kutuyu açtım.
"Vay anasının- bu ne güzellik"
Açtığım kutudaki bu elbiseye bakarken büyülenmiş gibiydim.
"Adamda ki zevke bak be!"
Kırmızı, askısız göğüs dekolteli, yandan yırtmaçlı..
Çok asil bir elbise bu ya! Ortalığı ateşe veririm ben bu elbiseyle varya!
Hızlıca üstüme giyindim.
"Ateş saçıyorsun be kızım!"
Tamam yeter kendimize bu kadar övgü, hazırlanmamız lazım. Elbiseye uygun, makyaj ve saçı yaptıktan sonra çok hoş bir koku sıktım.
Siz: Ben hazırım ama sen beni böyle görmeye hazır mısın bilmiyorum.
Mesajımı gördükten kısa bir süre sonra da kapı çalışmıştı. Kalbim yerinden çıkmak üzereydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzler Silinmez
Romance"Gözlerin en kıymetli hazinemdi.." Öylesine yazılmış bir asker, doktor kurgusudur.
