yirmi bir

9.2K 518 96
                                    

Yorum yapmayı unutmayın. Geçiş niteliğindedir.

Keyifli okumalar💫

❄️

"Esma'cım günaydın," diyen Yaman'la kahvaltı masasına oturmaya hazırlanan tüm gözler bize döndü. Bana hitabı ve yüzündeki gülümseme dikkat çekmeyecek gibi değildi ki.

"Günaydın Yaman Bey," derken normalmiş gibi bir hal takındım. Kimsenin yüzüne bakmadan titreyen ellerime rağmen bardakları doldurdum.

Şaşkınlıklarını atan ev ahalisinden ilk tepkiyi Kartal Bey verdi. "Uğraşma kızla Yaman."

Yaman omuz silkerken boğazımı temizleyip bardakları uzattım. Dicle Hanım garip bir ifadeyle bir Yaman'a bir bana bakıyordu. Duygu'nun dik bakışlarından bahsetmeye gerek yoktu sanırım.

"Afiyet olsun," dedim ve salondan hızla çıktım. Birkaç adım atamadan içeriden duyduklarımla kapıya yanaşıp sese dikkat kesildim.

"Çalışanlarla bu şekilde samimi konuşman hoşuma gitmedi Yaman. Esma senin dengin mi, nasıl konuşuyorsun öyle?" diyen Dicle Hanım..

"Ne dedim şimdi ben anne? Alt üstü sabah selamlaşması," diyen Yaman..

"Bence de çok yüz veriyorsun abi," diyen Duygu..

"Annen doğru söylüyor Yaman. Mesafeni koru," diyen Erhan Bey..

"Tamam, dikkat ederim. Ama sandığınız gibi bir şey yok," dedi noktalamak ister gibi Yaman.

Ancak Dicle Hanım ikna olmamış olacak ki devam etti. "Ne sanmışız biz? Aranızda bir şey olduğunu mu? Olamaz, aklına gelemez bile."

"Uzatmasak mı? Yok dedi işte Yaman. Tamam anne," dedi Kartal Bey.

Daha fazla bekleyip dikkat çekmemek için mutfağa girmeden banyoya geçtim. Gözlerim iri yaşlarla dolarken kendime kızıyordum. Çabuk kanıyor, çabuk kapılıyor ve sonunu düşünmeden hayal kuruyordum. "Bu son olsun Esma. Olan sana olur be kızım."

Elimi yüzümü yıkayıp bir süre kendimi toplamak için oyalanırken üst üste bildirim gelen telefonumla yüzümü kuruladım. Titreyen ellerime rağmen gelen mesaja baktım.

Yaman'dı. Ekran dolan gözlerimle bulanıklaşırken "Of," diye kızmaya engel olamadım.

Yaman: Konuşulanları duyup kendini nereye attın acaba?

Yaman: Dikkat çekiyorum böyle her yerde seni ararken.

Yaman: Dicle Hanım'ın radarına da takıldık. Kurtul kurtulabilirsen.

Yaman: Daha fazla dikkat çekmeden nerede olduğunu söyleyecek misin?

Esma: Beni aramayı bırakırsanız dikkat çekmezsiniz.

Esma: Nerede olduğumu söylemeyeceğim. Beni rahat bırakın.

Esma: Ayrıca ifadenize, konuşmanıza dikkat edin. Adımın çıkmasını ve işimden olmayı istemiyorum.

Yaman: Kızım niye seni üç çocukla ortada bırakmışım gibi moda giriyorsun?

Yaman: Yanıma gel. Patronum ya hani. Ne diyorsam o.

Esma: Gıcıksınız. Gerçekten.

Yaman: Kaşınıyorsun. Gerçekten.

-

Banyodan çıkarken kapıda dikilmiş beni bekleyen bir Yaman beklemiyordum. Yaslandığı yerden doğrulup "Daha ne kadar orada kalacağını merak ediyordum bende. Tahminimden hızlı çıktın."

"Beklemeseydiniz o zaman. Ben mi bekleyin dedim?"

Tek kaşını kaldırıp "Seni beklediğimi söylemedim. Banyoyu kullanmam için senin çıkman gerek ya hani."

Bozulan sinirlerimle gözlerimi devirdim. "Odanızdaki banyoda sular mı kesildi? Ya da neyse, buyrun geçebilirsiniz."

Yanından geçmeye çalışırken önümü kesti. "Seni bekliyordum Esma. Annemin söylediklerini takılma demek istedim. Diğerlerinin ne dediğine de."

Gözlerimi kapatıp sakinleşmek için süre tanıdım kendime. "Yaman Bey, neden söylenenlere takılayım? Gayet haklılardı."

Sözlerimden hoşnut olmamış olacak ki kaşları çatıltı. "Ne demek haklılardı? Bak tamam hiçbir şey yok ortad-"

"İşte bu yüzden söylenenleri takmak için bir sebebim yok. Yanlış yorumladılar. Sonrada hata yapmayın diye uyardılar."

Onu arkamda bırakırken "Hata," diye mırıldandığını duydum.

-

Yaman: Lafını söylüyorsun sonra ardına bakmadan gidiyorsun.

Yaman: Lan sadece söylenenlere canını sıkma demek istedim.

Yaman: Sen bana benimle flört mü ediyorsun diye sordun bende evet dedim.

Yaman: Ben senin bundan rahatsız olacağını düşünmedim.

Yaman: Bunu hata diye yorumlamanı hiç beklemedim.

Yaman: Her neyse en azından haklı olduklarını anladım.

Yaman: Sürekli yanlış yorumlayan kafasında kurup bana yansıtan biriyle, seninle biz hiç olamazdık.

Yaman: Kaçanı zorla kovalayacak değilim. (12.36)

Esma: Rahatsız olduğum için değildi. Ben hiçbir zaman rahatsız olmadım. (20.46)

Esma: Ancak sonunda üzülen ben olacaktım. Size bir şey olmaz, olan bana olur.

Esma: Ben sadece kendimi ve işimi korumaya çalışıyorum. Hepsi bu.

❄️

İki gün o kadar yoğundum ki.. ancak gelebildik.
Esma haklı mı? Ya Yaman?

Seviliyorsunuz🎈

KAR TANESİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin