Fame, Lies, and Love (Mikhaiah Fanfiction)

Chapter 1

Mikha Lim - An actress who is not only known for her acting skills but also for her reputation as a perfectionist. No detail escapes her, from the smallest aspect of the script to the right lighting angle in every scene. For Mikha, work is not just work—it is her life.

Aiah Arceta - Is the face of the fashion world, a top-tier model who has graced countless international runways and magazine covers. With her radiant smile and magnetic presence, she effortlessly wins over crowds and steals the spotlight wherever she goes.

Aiah knows how to play the game of fame, using her charm and sharp wit to maintain her position at the top. She thrives in the spotlight and enjoys the perks of her glamorous lifestyle.

---------

Chapter 1: Lights, Camera, Action

Mikha Lim.

Minsan tinatanong nila ako, "Mikha, hindi ka ba napapagod sa ganitong buhay?" Lagi kong sinasagot ng pare-pareho, "Bakit ako mapapagod sa trabahong mahal ko?"

Ito ang mundong ginagalawan ko—ang mundo ng showbiz. Puno ng ilaw, camera, at action. Sa mundong ito, walang lugar para sa pagdadalawang-isip. Hindi pwede ang kalahating effort, dahil sa bawat eksena, sa bawat project, kailangang ibigay mo ang lahat.

Sa araw-araw na gigising ako, alam ko kung anong hinaharap ko—mahabang shooting hours, rehearsals, interviews, at photoshoots. Walang oras para sa sakit o pagod. Pero mahal ko ang ginagawa ko, at iyon ang bumubuhay sa akin.

Ito ang pangarap ko.

Ngayong araw, nasa set ako ng pinakabago kong movie. Habang hinihintay ang susunod na eksena, tumayo ako sa gilid, pinagmamasdan ang production team na abalang inaayos ang ilaw at camera. Napakagaan ng pakiramdam na maging bahagi ng ganitong proseso—isang collaborative na mundo kung saan bawat isa ay may mahalagang papel.

"Mikha, ready ka na ba?" tanong ng assistant director habang lumalapit sa akin.

Ngumiti ako at tumango. "Always ready."

At iyon ang totoo. Hindi lang ito trabaho para sa akin—ito ang pangarap ko mula bata pa ako. Lumaki akong nanonood ng mga pelikula, humahanga sa mga artistang nagbibigay-buhay sa bawat character. Ngayon, ako na iyon. Ako na ang nasa screen.

"Rolling! And... action!"

In that moment, everything changed. I am no longer Mikha Lim, the artist of the town. I am Mhyre, the character I play. With every word I uttered, with every move, I felt fiction becoming reality.

"Cut! Perfect, Mikha! Ang galing mo talaga," sabi ng direktor habang tumatayo mula sa monitor.

"Salamat, Direk," sagot ko, ngumingiti kahit ramdam ko ang pagod sa boses ko. Pero ang totoo, walang pagod na hindi kayang lampasan ng passion.

Pagkatapos ng eksena, bumalik ako sa dressing room. Nakaupo ako sa harap ng salamin habang tinatanggal ng makeup artist ang foundation sa mukha ko. Pinagmamasdan ko ang sarili ko sa reflection—ang batang si Mikha na nangarap, ngayon ay isa nang actress na hinahangaan.

Napangiti ako nang mag-isa. Hindi ko alintana ang puyat o ang sobrang init ng ilaw sa set. Hindi ako nagrereklamo kahit kailangang ulit-ulitin ang eksena para makuha ang tamang anggulo. Dahil ito ang pinili ko. At higit sa lahat, ito ang buhay na gusto ko.

Sa labas ng studio, naroon ang paparazzi, naghihintay sa akin. Alam ko na ang eksena—mga flash ng camera, mga tanong mula sa media, mga fans na humihiling ng autograph.