Saklı Bahçe

ANNE

Yeni bölümden herkese selam.

Bakalım bizleri neler bekliyor.

Keyifli okumalar.

***

Herkes sustu. Tüm konak tüm Urfa sustu. Her kes durdu, dünya durdu. Gözlerim bir çift kara göze kenetlendi. Onun kara gözleri benim mavilerim içinde kayboldu.

"Miran" diye fısıladım..

Zoraki bir şekilde birkaç adım attım. Gözlerinden yaşlar tek tek akmaya başladı. O benim Miranımdı o benim küçük oğlumdu.

Güçlü duramadım. Ayakarım beni taşımadı ve olduğum yere çöktüm. Gözlerim bir an olsun onun gözlerinden çekmedim.

"Miran" dedim bu defa sesli bir şekilde. Kimse bir şey demiyor yapmıyordu. Herkes donmuş sadece beni, bizi izliyordu. Ali, Mira'nın koluna dokundu.

"Anne" diyerek bana koşmaya başladı. Kollarımı açtım. Sanki bu kelimeyi hayatımda ilk kez duyuyordum. Miran bana sarıldığı an hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

"Miranım oğlum" dedim onu sıkı sıkı sararak. Sanki hayatımda ilk kez evladıma sarılıyordum. Sanki ilk kez biri bana anne diyordu. Sanki Miran benim ilkimdi.

"Annem" dedim kokusunu içime çeke çeke öptüm. "Oğlum" dedim saçlarının öperek. "Miranım" dedim sıkı sıkı sarılarak. Onu kalbime içime sokmak istiyordum.

Miran geriye çekildi. Ağlıyordu.. Benim minik yavrum oğlum ağlıyordu. "Neden beni bıraktın anne" diye sordu. Ne cevap vereceğimi bilmiyorum. Küçücük çocuğa seni öldü sandım diyemezdim ki?

"Çınar sana annene soru sorma dedim" dedi Ali. Benim Mira'nıma Çınar diyordu. Miran sesiz kalırken Mirhan gelip yanımıza çöktü. "Miran" dedi titreyen sesi ile.

"Efendim amca" dedi Miran. Benim oğlum bana anne derken Mirhana babasına amca diyordu. "Ne dedim ben sana Çınar" dedi Ali.

"Ama benim bir tek babam var o da sensin" dedi Miran, Aliye. "Üstüne gitme çocuğun Ali. Psikolog dedi zamanla o da benimseyecek" dedi Adar abi.

"Beni bir daha bırakma anne" dedi Miran kollarını bana dolayarak. "Bırakmam. Bırakırmıyım hiç seni annem" dedim sondaki kelimeye baskı yaparak.

"Burada ne oluyor" diyen ses Yezdaya aiti. Dönüp ona baktım. "Miran, Yezda bu bizim Mirnımız" dedim. İnanmak istercesine baktı. "Ge-gerçekten mi?" Diye sordu. Kafam ile onu onayladım.

"Ben biliyordum. Ben biliyordum. Ben size defalarca Miran ölmedi dedim. Bak Yarkın ben sana dedim Miran gelecek diye" diye bağırdı avlunun ortasında Yezda.

"Miran abim geldi Miran abim geldi" diye avlunun ortasında zıplamaya başladı Yarkın. "Bunlar kim anne" diye sordu Miran.

"Ablan ve kardeşin" dedim. Yezda koşarak gelip Mirana sarıldı. Göz yaşları içinde onları izledim. Dönüp Mirhana baktım. Perişan bir haldeydi.

"Azra anne biz Miranla oyun odasına gide bilir miyiz?" Diye soran Yezdaya döndüm. Sanki Miran gözümün önünden gitse bir daha gelmeyecek gibi hissediyordum.

"Tamam ama dikkat edin" dedim. Onlar gidene kadar arkalarına baktım. Daha sonra dönüp tekrardan Mirhana baktım.

"Allahım ben ne yaptım" diye bağırdı. "Ben öyle bir şey yaptım ki yıllardır hasretini çektiğim evladım beni tanımıyor" diye bağırdı bu defa da.

"Mirhan, Mirhan öyle deme yalvarırım" dedim hemen. Dönüp bana baktı. "Her şey benim yüzümden oldu. Beni affede bilecek misin? Ben kendimi affede bilecek miyim? Ben sana, bize kaybolan yılların hesabımı nasıl vereceğim Neva" dedi fısıltılı bir şekilde.