Gecenin bir yarısı gelmişti, yatağın üstünde mışıl mışıl uyuyordu Metehan. Gözlerim onu şevkatle izlerken öpme isteğime karşı gelemedim.
Yatağın boş tarafına geçip yüzüne yaklaştım. Yanağına derin bir öpücük bıraktım. Dudaklarımı yanağından ayırıp yavaşça geri kalkarken, bir el belimi sımsıkı sardı. Olduğum yere geri çekilirken kıkırdadım.
Başımı boynuna saklayıp, üste kalan kolumu beline sardım. Bacağımı yan döndüğü için bel hizasına atıp iyice sokuldum ona.
"Numaracı seni, hani uyuyordun?"
Yüzü yüzüme eğilip uykulu uykulu baktı.
"Uykum hafiftir" dedi fısıltıyla.
Alnıma hafifçe dudaklarını bastırdı. Gözlerimi kapatıp başımı tekrar boynuna gömdüm.
"Ülkü'm"
Ülkü'm...
Dudaklarım daha çok kıvrıldı.
"Hmm?" Dedim tatlı bir tonlamayla.
"İyi ki girmişsin hayatıma, iyi ki buraya geldin iyi ki"
"Sende iyi ki girmişsin.."
"Sana küçük Metehan'nın en büyük sırrını vereceğim"
"Cüce Metehan her sırrını paylaşırdı oysaki sarı kafayla"
"Bunu söylemeye cesareti yoktu çünkü"
"Çok merak ettim, söylesene"
"Küçük Metehan'nın kalbinde senin çok özel bir yerin vardı. Mesafeler girdi, anılar unutulmaya yüz tuttu ama içimdeki duygularım hep aynı yerinde kalmış. Ben seni bir süre sonra unuturum diye düşündüm. Ama unutamadım. Hep Özkan'a sorardım seni. Bir kerecik sesini telefondan bile olsa duymak isterdim. Ama olmadı. Şimdi ise yeniden karşımdasın. Anladım ki ben sana kör kütük âşık olmuşum."
Kalbim onun göğüsüne öyle bir hızla çarpıyordu ki onun bile hissetiğini yemin edebilirim. İçimde ki kelebekler uçuşmaya başlamıştı. Heyecanlanmıştım ben. Gözlerim mutluluktan dolarken oturur pozisyona geçtim. Aynı anda o da geçti.
Toprakları o kadar güzel bakıyordu ki bana, değerli hissettiriyordu beni. Uzanıp iki elini sımsıkı tuttum. Ellerimi hemen tutmuştu.
Hadi Ülkü söyleyebilirsin.. aklından geçeni yapabilirsin...
Gözlerimiz bir süre öyle bakarken birbirine, ellerini bırakıp dizlerimin üstüne doğruldum. Ona yaklaşıp kucağına oturdum. Bacaklarımı geriye sarkıtıp bir elimi omzunun üstüne koydum. Diğer elimle onun elinin üstünden tutup kalbimin üstüne göğüsüme koydum.
"Duyuyor musun?" Dedim titreyen sesimle.
Yavaşça başını salladı.
"Bu kalp senin için böyle atıyor, sadece sana.. gerçek sahibine."
Yüzümü yüzüne yaklaştırdım, bakışlarım kıvrılan dudaklarına düştü.
"Âşkın yakıyor beni.. ama sönmekte istemiyorum zaten, yanıp tutuşmak istiyorum.."
Dudaklarına daha çok yaklaştım. Gözlerim ona yaklaştıkça kapanıyordu. O hareket etmiyor diye tereddüt etmiştim. Ama iç güdülerime güvenerek dudaklarımı, dudaklarına deydirdim.
Hiç bir şey yapmıyordum, sadece kısa bir an bastırıp geri çekilmiştim.
Toprakları alev alevdi. Gözlerinden çok şey okunuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzler Silinmez
Romance"Gözlerin en kıymetli hazinemdi.." Öylesine yazılmış bir asker, doktor kurgusudur.
