Purest | Hyunlix Omegaverse ✓

15. Bölüm

~

Felix camdan dışarıya baktı. Güzel, şehirden uzak sessiz sedasız bir yerdeydi. Arka bahçe kocamandı, ne güzel çiçek ekilirdi buraya...

Derin bir nefes aldı. Ne yapacağını bilmiyordu.

Son birkaç ayda yaşadığı her şeyin ne kadar ağır ve moral bozucu olduğunu düşünmekten kendisini alıkoyamadı.

Evlenmesi zaten başlı başına büyük bir kıyametti onun için. İhtimalleri düşündü. Eğer Hyunjin diye birisi olmasaydı, Sam evlilik hayatı boyunca ona işkence edecekti.

Ama bu ikisinin de yalan söylediği gerçeğini değiştirir miydi? Hyunjin'in sahiden ona karşı hisleri mi vardı?

Peki onu, hislerini kabul ettiğinde ne olacaktı? İşlerin bir anda yoluna girmesi imkansızdı, hiç böyle olmazdı ki.

Mutlaka bir sorun çıkardı.

Elini karnına doğru götürdü.

Emin değildi, ama biliyordu. Hissediyordu. Söylemeli miydi? Bu işleri iyice yokuşa sürmez miydi?

Ya da... Umut, ne büyük bir hastalıktı.

Belki bir şeyleri düzeltebilirlerdi. Hyunjin hep Sam'i idare etmişti, değil mi? Yine edebilirdi.

Yine edebilir ve Felix biraz olsun rahat bir nefes alabilir, belki de sevildiğini hissedebilirdi.

Hyunjin'i görmeden geçirdiği ikinci günün sabahında sonunda kararını vermişti. Ayağa kalktı, odadan dışarıya çıktı.

Bir hiznetçi arayacaktı ama bulması hiç de zor olmadı. Çünkü her ihtimale karşı kapının önünde sürekli bekleyen bir hizmetçi olduğunu biliyordu.

Kadın saygıyla eğildi. "Günaydın genç efendi."

Felix gülümsedi. Ona çok sevdiği bir tanıdığını anımsatmıştı.

Tebessümle konuştu. "Bay Hwang'ı görmem mümkün müdür acaba?"

"Elbette. Siz içeride bekleyin, ona hemen haber vereceğim."

~

Dakikalar sonra yatak odasının kapısı açıldı, Hyunjin içeri girdi. Koltuklarda oturan omeganın karşısına geçip oturdu, buruk bir tebessüm verdi. "Merhaba Felix."

"Merhaba..." Felix gözlerini kısıp başını biraz öne eğerek Hyunjin'in yüzüne baktıktan sonra geri çekildi. "Hyunjin."

Hyunjin güldü. "Üzgünüm..."

"Parmağınla bir silsene. Makyajla falan yapmadığından emin olmak istiyorum."

Hyunjin Felix'in dediğini yaparken gülümsedi. "Endişelenme, Sam buraya giremez." Parmağını uzattı. "Bak gördün mü?"

"Benim suçum mu?"

"Haklısın."

"Bir şey soracağım."

"Dinliyorum."

"Sam, benim yokluğumu fark etti mi?"

Hyunjin derin bir nefes alarak arkasına yaslandı. "Evet."