KAR TANESİ | Yarı Texting

on bir

Asya: Kartal, söylediklerim seni incittiyse kusuruma bakma lütfen.

Asya: Ben bir an sinirle kendime hakim olamadım, yazdım her şeyi.

Asya: Sen öyle biri değilsin. Yani sözlerimi yanlış anlamanı istemem.

Asya: Aniden özür dileyip gidince yazdıklarımın seni rahatsız ettiğini anladım.

Asya: Öyle pat diye yazıp dökmemeliydim. Neticede senin bir suçun yok.

Kartal: Sorun yok. Rahatsız olduğun bir durumun içine çekmek istemiyorum seni.

Kartal: O yüzden yazmadım sana.

Asya: Nasıl yani?

Kartal: Birlikte vakit geçirdikçe birbirimize daha çok çekiliyoruz.

Kartal: Bundan memnun değilmişim sanma. Aksine seni tanımak, vakit geçirmek oldukça güzeldi.

-di?

Kartal: Seni zorla bir şeyler içine çekiyormuş gibi hissettim.

Kartal: Benimle görüşmen demek ailemlede denk düşeceğin anlamına geliyor.

Kartal: Rahatsız olacaksın bundan. Yazdıklarından ki bu konuda kesinlikle haklısın anladım ben seni.

Asya: Benim kızgınlığım sana değildi. Ayrıca rahatsız olmadım.

Asya: Olsaydım en başta seninle görüşmek istemediğimi dile getirebilirdim.

Asya: Her neyse zorla görüşecek halimiz yok ya.

Asya: İyi bak kendine.

Kartal'dan

Ağrıyla başımı ovalarken karşımda birbirine laf yetiştiren ikiliye baktım. En sonunda dayanamayıp "Sesinizi kesmeyi düşünüyor musunuz?" diyerek Yaman ve Duygu'ya patladım.

"Abicim ne yaptık biz şimdi?"

Zaten var olan sinirimle tek kaşımı kaldırıp öne doğru eğildim. "Hangisinden başlamamı istersiniz Duygu Hanım? Liste o kadar kabarık ki yetişemiyorum sana. Daha biri için kızamadan başka bir şey oluyor."

Konunun şu andan başka olduğunu anlayıp karşımda kıvranmaya başladı. "Abi val-"

"Babamların durumdan haberi yok. Ama bu gidişle ben ona anlatmak zorunda kalacağım. Çünkü ben seni zaptedemiyorum. Annemin bunu benden daha iyi yapacağına eminim. Ne dersin?"

Yaman "Kartal, abi kız zaten pişman. Bir de sen üzerine gitme," diyerek kafasını sağa yatırdı.

"Pişman öyle mi? Peki sen yaptıklarından pişman mısın Yaman efendi? Senin de kardeşinden aşağı kalır tarafın yok."

Ellerini teslim olurcasına kaldırdı. "Ben bir şey yapmadım. Valla evdeyim kaç gündür."

Sinirle yüzümü sıvazlayıp "Eve gelen misafire yaptığın saygısızlıktan bahsediyorum. Daha önce yaptıklarını saymıyorum bile," derken yükselen sesime engel olamadım.

Oturduğu yerden kalkıp sinirle söylendi. "Esma mı söyledi? Maşallah ya hemen yetiştiriyor, ne yapmışım? Dövdüm mü, sövdüm mü, kovdum mu? Yok sadece konuştuk."

"Esma söylemedi. Sormama rağmen bir şey diyemedi kız. Onun hesabı da ayrı. Artık nasıl esip gürlediysen, korkudan ağzını açmadı. Kıza yüklenip durma Yaman."

Salondan çıkmaya yeltenince kolundan yakaladım. "Esma'ya tek kelime etmeyeceksin. Duydun mu beni?"

Göz devirip kolunu çekti. "Tamam bırak ya. Kimseye bir şey dediğim yok. Sabır," diye söylenerek çıktı odadan.

Duygu da yavaşça oturduğu yerden kalkarken "Otur," dedim. "Seninle işim bitmedi. Bu tavırlarını yaşına veriyorum Duygu. Ama bu sana son uyarım. Seni okuldan alır yatılı bir yere veririm. Ne annem ne babam tek kelime edemez. Kart, telefon, tablet, bilgisayar ne varsa elinden alırım. Sakın! Bir daha kavga etmekte, insanlara sataşmakta yok. Akıllı akıllı okulunu bitir. Anladın mı?"

"Abic-"

Konuşmasına fırsat vermeden "Anlamışsındır diye düşünüyorum," diyerek salondan çıktım.

Merdivenlere yönelmeden mutfaktan koşarak çıkan Esma'nın ağladığını fark etmemle sinirle arkasından gelen Yaman'a baktım.

"Oğlum sen akıllanmayacak mısın?"

❄️

Yaman tam bir serseri.. Esma&Yaman ikilisi diğer bölüm.

Seviliyorsunuz🎈