KAR TANESİ | Yarı Texting

sekiz

Yorum yapmayanlar varmış.. bu bizi biraz üzdü 🙂‍↕️

Keyifli okumalar💫

❄️

Esma'dan

Mis gibi portakal kokusu mutfağı sarmıştı. Asya Hanım birazdan geleceği için sosunu şimdi dökmüştüm kekin üzerine. Duygu Hanım'a ders verdiği süreçte hep yapardım onun geleceği günlerde. Ara verdiklerinde mutfağa gelir, sohbet edererek çay içerdik.

"Hayırdır delirdin mi gülüyorsun kendi kendine?"

Dalmış olduğum düşüncelerden Yaman'in sesiyle irkilerek çıktım. Gülüşüm düz çizgi halini alırken saçımı kulağımın arkasına ittim. "Asya Hanım gelecekte bu keki çok sever. Dalmışım farkında olmadan."

Kaşları çatılırken adımları tezgaha yaklaştı. Kenara kayarken üzerime doğru eğildi. "O kadını bu eve sen mi çağırdın? Sen kimsin bu eve misafir çağırıyorsun kızım? Ben sana daha geçen gün ne dedim? Benim sinirlerimi bile bile bozmak için inadıma gidiyorsun. Canımı sıkıyorsun Esma."

Nefesi alnıma vururken kafamı kaldırmak gibi bir hata yaptım. "Sürekli bu konuyu başıma mı kakacaksınız Yaman Bey? Artık uzatmasanız mı?"

Sanki konuşmaklada hata yaptın Esma.

Elini sertçe arkamdaki tezgaha vuruncu korkuyla geriledim. "Uzatırım veya uzatmam. Sana mı soracağım lan ne yapacağımı? Oldu olacak senden emir almaya başlayayım."

"Yanlı-"

"Kes! Bu sana son uyarım. Bir daha benden habersiz adım atmayacaksın. Yoksa kendini kapının önünde bulursun."

Sonra hışımla terk etti mutfağı. Gözlerim dolu dolu baktım arkasından. Her defasında bana yerimi hatırlatıyordu ve ben inatla onu sevmekten vazgeçmiyordum.

"Esma, Asya gelmedi mi hala?" diyerek içeri giren Kartal Bey'le gözlerimi kurulayıp başımı iki yana salladım.

"Gelmedi Kartal Bey. Birazdan gelir ama. Eğer rahatsız olacaksanız biz bahçede otururuz. Merak etmeyin eve sokmam ben, o da anlar beni zaten."

Ne saçmalıyorsun der gibi bakan gözleriyle "Dışarısı soğuk. Ayrıca Asya istediği zaman gelebilir. Davet etmekten çekinme lütfen," diyip giderken şaşkınlıkla baktım.

Asya mı dedi o? Bunlar ne ara resmiyeti bıraktı?

Mutfaktan bahçeye çıkılan camı geriye doğru açıp kapıyı kontrol ettim. Şimdi evin içinde dolansam salonda oturan ahaliye denk gelecektim ve Yaman'la Duygu Hanım'ın laf sokmalarını çekecek halim yoktu.

Zaten demir kapıdan içeri giren Asya Hanım'ı farketmemle beni görmesi için "Asya Hanım," diye seslenip el salladım.

Heyecanıma eşlik edip el sallayarak yanıma yürüdü. "Esma'cım," diyerek sarılmasına hızla karşılık verdim.

"Hoşgeldiniz. Üşümüşsünüz geçin içeri."

"Hoşbulduk canım."

"Mutfağı havalandırdım ama yemek kokuyor derseniz içeride de oturabiliriz," diyerek tercihi ona bıraktım.

Nurgül abla ve Fatma abla alışverişe gitmişlerdi. Mutfakta oturabilirdik birlikte.

"Burası havadar canım. Gelirken tatlı aldım sana. Çay koy da kekle birlikte yiyelim. Bugün biraz yoğundum. Yemek yeme fırsatı bulamadım."

Tam yemek diyecektim ki "Asya mı geldi?" diyerek yine Kartal Bey mutfağa girdi. Merakla ben yüzüne bakarken o direkt Asya Hanım'a yöneldi.

"Hoşgeldin," diyerek selamlaştılar.

Anlık olarak kendimi fazlalık gibi hissettiğimi söyleyebilirim. Varlığımı hatırlatmak ister gibi boğazımı temizledim. "Siz bir şey mi istediniz Kartal Bey?"

Her daim mutfakta olan emektar beni unutmuş olacak ki ensesini ovaladı utangaç bir tebessümle. "Ben hoşgeldin demek için geldim. Siz keyfinize bakın. Hatta içeride oturun. Yani salonda. Burada rahat edemessiniz diye söylüyorum."

Asya Hanım gülerek "Kartal, açım ve sen bizi oyalıyorsun. Biz rahatız ve teşekkür ederim bizi düşündüğün için."

Bizi değil daha çok seni düşünmüş gibi.

"O zaman ben geçeyim. Siz rahat rahat oturun. Bir şey olursa çalışma odamdayım. Haber vermen yeterli Esma."

"Tamam Kartal Bey."

Bir defa sana olayı anlattım Yaman rahat nefes aldırmıyor. Ben sana daha nasıl söyleyeyim?

Gitmek istemez gibi bir halde bizi yalnız bıraktı. İmalı bir gülüşle Asya Hanım'a baktım. "Çay koy Esma. Çay koy."

Ortaya karışık bir sofra hazırladıktan sonra karşılıkla oturduk. İştahla yaptıklarımdan yemesi kocaman bir gülümseme oluşturdu yüzümde. Yemek yapmayı severdim, iş olarak başıma kalmadığı, zevk için keyifle yaptığım süreçte. Çalışmaya başladıktan sonra farkettim ki sevdiğim her şeyi annem ve babamla kaybetmiş gibiydim. Üstüm başım yemek kokmaya başlamıştı. Annem yemek yaptığı zaman mutfağa girmezdim salça kokusu üstüme sinecek diye. Rahatsız ederdi o koku beni. Şimdi bu benim işimdi. Bu konakta bir hizmetçiydim ve görevim bu koca mutfaktı.

"Esma iyi misin canım?"

Düşüncelerden sıyrılıp "İyiyim Asya Hanım. Asıl siz nasılsınız?"

Elindeki çatalı kenara bırakıp arkasına yaslandı. "Öncelikle aramızdaki şu 'hanım' kavramını kaldırabilirsek daha iyi olacağım. Lütfen sadece Asya de bana."

"Olur mu öyle şey? Siz büyüksünüz benden. Diyemem ben öyle."

"Dersin dersin. Abla de o zaman Esma. Hanım fazla resmi. Ben seni bir arkadaş gibi görüyorum. Arkadaşlar birbirine öyle seslenmezler."

Bana kıymet vermesi içimi kıpır kıpır etti. "Tamam abla derim o zaman."

"Şimdi söyle bakalım seni bu kadar hüzne boğan şey ne? Gözlerin heyecanla parlamıyor Esma, her zamanın aksine. Buğulu bakıyorsun bana."

Düşündüğüm ve hissettiğim o kadar şey vardı ki, nasıl anlatsam nereden başlasam bilmiyordum. Henüz söylemeye cesaret edemeyeceğim için sessiz kaldım. "Yorgunluktandır abla. İyiyim ben."

"Ben sana teşekkür edemedim bir türlü Esma. Kartal'a doğruları sen söylemişsin. Teşekkür ederim."

Bir doğru söyledik evi dar etti beyefendi.

"Bir işe yaramadı ama işini kaybettin. Ben sandım ki Kartal Bey yine işe alır seni. Gelir gidersin."

"Bun-"

Susmasının sebebi serseri tavırla içeri giren Yaman'dı. "Ooo öğretmen hanım buradaymış. Hiç demiyorsun Esma. Misafirimize hoşgeldin derdik."

Yerimden kalkıp "Siz bir şey mi isteyecektiniz?" dedim doğrusunun sadece huzurumuzu kaçırmak olduğunu bile bile.

Asya abladan bana çevirdi bakışlarını. "Mutfağa girerken sana mı soracağım Esma? Sesinizi duydum bir bakayım dedim. Yeni iş bulmuş Asya Hanım bizim dershaneden. Israrla gurur yapıp Duygu'ya ders vermeyi reddederek bizim olan yerde çalışmasına anlam veremedim. Nasıl oluyor bu iş?"

Asya ablaya utanarak bakarken onun gayet sakin ve fazlasıyla umursamaz bir tavırla Yaman'a baktığını gördüm. "Ben kendi emeğimle girdim oraya Yaman. Kimseyi aracı sokmadım, sizin olduğunu da bilmiyordum. Olur da sende kendi emeğinle bir iş becerirsin o zaman anlam verirsin. Şimdi istesende idrak edemezsin."

❄️

Yaman niye uğraşıyorsun gül gibi kızlarımla. Ağlarsın sonra bak.
Esma boynu bükük çiçeğim🥀

Yorum yapın ve öyle işte.

Seviliyorsunuz🎈