0.2

7.7K 241 52
                                    

Gözlerimi açtığımda esneyerek yataktan doğruldum. Giyindiğim pembe kurdeleli gecelik takımımla açık dağılan saçlarımı umursamadan odadan çıktım. Ayağımda beyaz terliklerle merdiveni indim.

Tahmin ettiğim gibi ağabeyim bir koltukta, Metehan bir koltukta uyuyorlar.

Sehpanın üzerindeki siyah silah çekti dikkatimi. Bu Metehan'nın olsa gerek. Hep elime silah almayı merak etmişimdir.

Sessizce adım atıp silahı almak adına eğildim.

"Çüş" dedim sessizce.

Ne kadarda ağırmış lan!

Geri doğrulurken Metehan'nın toprakları ile kesişti mavilerim. Lan bu ne ara uyandı!

"Günaydın" dedim tatlı tatlı gülümseyip.

"Günaydın" diyerek bakışlarını silahına dikti.

"Ne o uyurken benimi vuracaktın sen?"

"Y-yo ne alaka sadece merak ettim"

"Neyi?"

"Sanane neyse ne!"

"Öf sabah sabah hiç çekilmiyorsun" diyerek koltuktan kalktı.

"Aman hasbam!"

Silahını alıp belindeki yerine koydu merdivenlere yöneldi.

Ağabeymin yanına yaklaşıp dürttüm.

"Ağabey!"

"Ne?" Diye mırıldandı bana kıçını dönerek.

"Uyansana sabah oldu"

"Olsun banane"

Az önce bana dönen kıçına bir şaplak attım. Elini vurduğum yere koyup bağırdı.

"Ulan! Ülkü!"

Galiba biraz sert vurdum kaç kızım kaç!

Ben geri geri kaçarken ağabeyim bir hışımla kalktı.

"Günaydın yakışıklı adam!"

"Yemezler lan!"

"Özür dilerim canım benim"

"Canını s-"

"Aa terbiyesiz"

O bana doğru geldikçe ben kaçıyordum.

"Ağabey gelme"

Merdivenlere dönüp koşarak çıktım. Aynı hızla peşimden geldiğini ayak sesinden anlıyordum. Yatak odasına girip kapıyı hızlıca kapattım kilitledim.

Nefesimi düzene sokmak için ellerimi dizlerime koyup soludum. Tam o sırada başka bir ses duydum dolap kapağı sesi.

Başımı kaldırıp baktığımda Metehan'ı gördüm.

"Metehan?"

"Hmm?"

"Sen burda mıydın?"

"Üstümü değiştirdim, sen ne yapıyorsun?"

"Ağabeyime bulaştımda birazcık dayak yememek adına burda saklanıyoru-"

Kapıya vurdu ağabeyim. "Lan Ülkü burada mısın?"

Benden ses çıkmıyordu, ama Metehan sanki bunu bozacakmış gibi bir sırıtışla yüzüme bakıyordu.

"Burda" dedi Metehan.

"Orda mı? Lan ne bok yiyorsunuz ikiniz orda? Açın lan kapıyı!"

Metehan kapıya yönelip kilidi açtı ağabeyim içeri girdiğinde bir bana birde Metehan'a baktı.

İzler SilinmezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin