Patron Bey

38. bölüm

Cüneyt kıpkırmızı bir halde patroncuğunun odasından çıkarken kardeşi ve Yuriy'i fark etti. Yeni yeni sevgili olan gençler minik gülümsemelerle fısıltıyla konuşuyor, ilgiyle birbirlerine sokuluyorlardı.

Yakasını düzeltip mutfağına geçti, kahvaltı saati öncesi bir güzel tatlı yemişti. Alkan şuan yan oturuyor olmalıydı, bu düşünceyle gülümseyip çayını doldurdu.

Mutfak kahvaltı için içeri doluşan insanlar yüzünden oldukça kalabalıktı, bir çok kişi tebrik etse de bazıları gözlerini kaçırıp ondan uzak duruyorlardı. Yeliz ablası onu anne şefkatiyle sarıp saçlarını okşadı, boğazı düğümlenmişti kumralın.

"Kalbiniz o kadar güzel ki, abi kardeş mükemmelsiniz. Allah da gönlünüze göre insanlar yolluyor size, umarım hep aynı sevgi ve şefkatle yaklaşırsınız birbirinize." Cüneyt içten bir şekilde teşekkür ederken ilk başlarda ona asılan evli kadını gördü.

"Demek gaydin, bu yüzden beni reddettiğini asla tahmin edemezdim." Kadın havaya kaldırdığı burnuyla konuşunca çarpık bir şekilde sırıttı.

"Ben sizi o zaman söylediğim sebepten reddettim, evli kadınlarla ilgilenmiyorum ve kimseye üçüncü olmuyorum. Ayrıca gay değil panseksüelim, yani benim için cinsiyet değil kişilik önemli." Kadın morarıp kalırken bir çok kişi kadın hakkında konuşmaya başlamıştı bile.

"Güzelim... odama gidelim..." Alkan'ın sesiyle ona döndü, yakası açıktı ve az önce bıraktığı izler herkesin gözü önündeydi.

"Gidelim yavrum." Adamın uzattığı eli tutup odasına ilerledi, diğer elinde ona ayırdığı tabak vardı.

"Onun çıkışını vereceğim..." Cüneyt kafasını iki yana sallasa da Alkan kararlıydı.

"Evlenince burası benim olduğu kadar senin de olacak, böyle şeyler yaşamanı istemiyorum. Yarın burada olmayacak, zaten bebeğime asılmış... olmamalı da... sen benimsin." Adamı masaya oturtup göğsüne yaslanmıştı Alkan.

"Bunu bilmen güzel aşkım, ayrıca ben seninsem sen de benimsin... her bir parçan yalnızca bana ait." Alkan olduğu yerde kafasını salladı sadece, şuan aç olsa da çok huzurluydu.

Pat diye açılan kapıyla istiflerini bozmadan oraya döndüler, Alkan gözlerini devirdi. Abisi yine aynı şeyi yapıyordu...

"Sinsi küçük zibidi, sırada ben varım... ben evlenmeden evlenmeyi düşünme bile." Bir yandan da narin parmağını sallıyordu ona doğru uyarırcasına...

Alkan umursamazca kafasını salladı iki yana, abisi çok dramatikti...

"Çifte nikah yapalım, nerede istediğini nişanlımla konuş..." İlkim hayretle büyüyen gözlerle ona baksa da sonrasında gülümsedi.

"Ahhh, harika olacak. Gel tatlım, biz organizasyona başlayalım. Kapıdaki minik mükemmellik de bize yardım eder hem, kardeşindi değil mi?" Cüneyt kafa sallayabildi sadece.

Bu üçlü gerçekten korkulması gereken bir üçlüydü, hepsi ayrı yetenekli ve fazlasıyla zekilerdi...

"Dayım sevgilimi çaldı...." Yuriy bıkkınlıkla küçük dayısının karşısına attı kendini.

"Benimkini kendi ellerimle attım o minik aslanın önüne..." Alkan sırıtarak arkasına yaslandı.

"İkiniz de ayrı türden delilersiniz..." Yuriy kafasını iki yana sallayıp telefonunu eline aldı ve az önce konuştukları film hakkında araştırmalara başladı.

"Senin de delirmene az kaldı... tadını çıkar. Böyle güzel delirmeler herkese nasip olmaz..." yüzünde ufacık bir gülümseme oluşan yeğenine sırıtarak baktı.

"Bazen ona bakarken bile kendimi delirmenin eşiğinde gibi hissediyorum. Sence bu normal mi... ya gerçekten delirirsem bu sevgi yüzünden?" Alkan büyük bir kahkaha atınca dayısına hayretle baktı, dayısı daima kontrollü ve mesafeli birisi olmuştu.

"Hayatında yaptığın en iyi şey olur... onca başarı, onca paraya rağmen... hayatıma dönüp baktığımda en değerli gördüğüm şey Cüneyt. Onun güzel gözlerinden akacak bir yaş için, abartısız tüm servetimi yakıp savururum." Yuriy hayretle dayısına bakakalmıştı.

"Böyle bir sevgi anlatımı en duygusuz adamı bile aşka inandırır... umarım ömrün boyunca mutlu olursunuz." Alkan gülerek başıyla onayladı.

"Bu temennini düğüne sakla, babanın suratını merak ediyorum. Ayrıca eğitimini aksatacak bir karar verirse ben buradayım, iş karşılığında tabiii...."