chapter 16
(Joey's POV)
Sinusubukan kong tanggalin si Andrew na nakapulopot sa binti ko.. Na-trauma na yata for life.. ang higpit ng pagkakakapit!
Ako: Oo na, kung ayaw mo nang sumakay uhlet, eh di wag... Pero baka gusto mo nang ibalik ung paa ko?
Andrew: (nanginginig) Ayaw gumalaw nung kamay ko eh... T^T Na-petrified ako!!! Joey, muntik na tayong mamatay!
Rachelle: Tinigil ko naman ung kotse noh...
Tumingin ako sa kanya... Malamang nakakatawa tohng view na toh sa kanya. -___-
Niyayakap pa ni Ronald ung lupa -- as if ngayon nya lang na-realize kung gano kahalaga un... Ehtong si Andrew, nakasabit pa rin sa binti ko... At ako naman... nahulog ang puso ko sa sobrang takot! T^T
Andrew: (tingin sa kin) Uwi na tayo... Parang sya si Wally kung mag-drive eh... Daig pa ang rollercoaster!
Si Wally?
Ako: Tama! May brains ka talaga minsan, Drew!
Tinawag ko si Wally na lumapit sa'min. Pinaliwanag ko sa kanya ang ka-"amazing-an" nya, kaya dapat sa kanya matuto si Rachelle. :D
In other words, sya ang pinagturo ko kay Rachelle magdrive. Siguradong magkakaintindihan ung dalawang un... Parehong barumbado magdrive eh!
Kaming tatlo, naupo muna dun sa isang tabi -- MALAYO sa pinagpapraktisan nina Rachelle... Aba, mabuti nang sigurado noh.. Masyado pang maaga para mamatay kami!
Maya-maya...
Ronald: Nanaginip ba ko o talagang tumatakbo ng diretso ung kotse?!
Yep.. Diretso na ang pag-ddrive ni Rachelle! Malayo na rin sya sa pagbunggo sa kahit anong inanimate or animate objects! Hurray! XD
Kitam? Sabi snyo magkakaintindihan sila ni Wally pagdating sa pagddrive eh... :D
BINABASA MO ANG
Milkshake --completed
Teen Fictioncredits to ate @ayreezh for this story. Siya po yung pinaka favorite author ko sa watty. hehehe. Kahit hindi kayo nagtatanong. Grabeeee. Ang galing kasing magsulat. Hindi nakaka-bore. :D Try niyo pong i-read! :) Thank you!
