ဥပက္ခာတံတိုင်း

အခန်း(၈)

"သူဌေး  မဝဿန်မိုး ရောက်နေပါတယ်ရှင့် "

"ဝင်လာခိုင်းလိုက်" မာန်တစ်‌ယောက် အိပ်ရေးပျက်တာကြောင့် ညိုမည်းနေတဲ့မျက်ဝန်းများကို မှိတ်လိုက် ပြန်ဖွင့်လိုက်နဲ့ နေရသက်သာအောင် ကြိုးစားနေမိသည် ။ အခုတလော အိပ်ရေးပျက်လို့ပဲလားမသိ လူကနုံးတုံ inးတုံးနဲ့ဖျားချင်နေသလိုလို ...

"နောက်တစ်ခါ မင်းကလေးကို ငါ့ရှေ့ခေါ်မလာပါနဲ့ "မာန် သူ့အတွေးထဲမှာပေါ်လာတဲ့ စကားသံတွေကို အလိုမကျစွာ ကျစ်စုတ်သပ်မိလိုက်သည် ။ သူ့‌အနေနဲ့ သွေးနုသားနုနဲ့ သူမကို ဒီလိုမပြောသင့်တာသိပေမယ့် အဲ့နေ့က ကလေးနဲ့ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ သူမကိုကြည့်ပြီး မိုးနဲ့သမီးလေးကို ပြန်အမှတ်ရကာ သူမကို‌ထိုသို့အော်လိုက်မိခြင်းဖြစ်သည် ။

"ကိုကို " အခန်းထဲကို ကျီးအထိုးသံလိုဝင်လာတဲ့ အသံကြောင့် သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချလိုက်မိပြန်သည် ။ ဝဿန်မိုး ...မင်းသာ ငါ့မိန်းမရဲ့ ချစ်ညီမလေးမဟုတ်ဘူးဆိုရင် ငါ့ရုံးခန်းတောင်မလာခိုင်းဘဲ မင်းကိုကန်ထုတ်ပစ်တယ် ။ တကယ်တော့ သူလည်း ဝဿန်ကို မိုးကြောင့်သည်းခံနေခဲ့တာအမှန်ပါ၊ မိုးကသူ့ညီမလေးကိုဆိုသိပ်ချစ်တာ ၊သူလည်း ညိုညိုလေးနဲ့ သူမလေးကို ချစ်ခဲ့ပါတယ်၊ သူတခြားကို မပြောင်းခင်ကသိခဲ့တဲ့ ညီမလေးကိုပေါ့ ၊ အခု ဝဿန်မိုးကတော့...

"ကိုကို့မိန်းမမွေးပြီဆိုကိုကို ၊ နောက်ပြီးမိန်းကလေးပဲဆို ၊ ကိုကိုအဲ့မိန်းမ မြူဆွယ်ရာနောက်လိုက်မသွားရဘူးနော် " စကားတွေကို ပေါက်ပေါက်ဖောက်သလို ဖောက်ပြီး တရစပ်ပြောနေတာကြောင့် မာန်တော်တော်စိတ်ညစ်သွားရသည် ။ လူကနေမကောင်းချင်ပါဘူးဆို မယ်မင်းကြီးမက တစ်မှောက်... အန်ကယ်တို့အန်တီတို့ မျက်နှာလည်းရှိနေသေးလို့သာပေါ့ ...

"ဝဿန် အဲ့ကိစ္စအတွက်မင်းကိုဘာမှမစိုးရိမ်ဖို့ပြောပြီးပြီလေ ၊ အခုကဘာကိစ္စလဲ " မာန်စကားကို လိုရင်းပြ ဖြတ်ကာမေးလိုက်သည် ။

"ညီမလေး shopping သွားချင်လို့ ကိုကိုလိုက်ပို့လို့ရလားဟင် " သနားကမားရုပ်ကလေးနဲ့ သူ့ကိုလာပြောနေတဲ့ ဝဿန်ကို‌ကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်မိတာတော့အမှန် ... အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူတို့နှစ်ယောက်က ခဲအိုနဲ့ခယ်မ ၊ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူမကို သိခဲ့တာကလွဲရင် သူတို့နှစ်ယောက်က shopping အတူထွက်ရလောက်တဲ့ ဆက်ဆံရေးမဟုတ်ဘူးလို့ထင်မတာပဲ ။ မသကာ အိမ်က ဟိုမိန်းမ အတူ shopping ထွက်ဖို့ပြောရင်တောင် ယုတ္တိရှိတယ်လို့မြင်သေး ...