အချိန်တွေတရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာခဲ့တာ အခုဆိုရင်သူမ မွေးဖွားဖို့ ရက်ပိုင်းလောက်သာလိုတော့သည် ။ သူမရဲ့ ခြေထောက်တွေကလည်းမွေးဖွားချိန်နီးလာတာနဲ့အမျှ ဖောင်းပွကာရောင်နေလေတော့ သွားရေးလာရေးမှာ အတော်အခက်ကြုံရသည် ။ ဒါပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့လက အိမ်ကိုအသစ်ရောက်လာတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရှိသည် ။ နယ်ကနေတက်လာတာလို့ပြောပြီး သူမကိုလည်းအလွန်ခင်သည် ။ မိန်းကလေးဖြစ်တဲ့ ပူစူးမလေးက သူမအနားမှာ သူမလိုသမျှကိုမေးစမ်းပြီး မငြီးမငြူလုပ်ပေးရုံသာမက ညဘက်တွေကို သူမနားမှာခေါ်သိပ်ရသည်အထိ သူမတို့နှစ်ယောက် အရမ်းရင်းနှီးလာခဲ့သည် ။ ၁၆ နှစ် သာရှိ သေးတာကြောင့်သူမအတွက်တော့ညီမလေးတစ်ေယာက်ရလိုက်သလိုပင် ... တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ပညာသင်ရမယ့်အချိန်မှာ ဒီလိုမျိုးရုန်းကန်နေရတဲ့ သူ့ကိုမြင်တော့ အတော်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည် ။ သူမရဲ့ဘဝကိုတောင် ပြန်မြင်ယောင်လာသလိုပင် ...
"မမရေ မမ ဒီနေ့ မမ စားချင်တာရှိလားဟင် ။ ပူစူးမဒီနေ့ ဈေးသွားရင်ဝယ်ခဲ့မယ်လေ "
"ဒီနေ့ အချဉ်ပေါင်းလေးနည်းနည်းလောက်ဝယ်ခဲ့ပေးပါ ပူစူးရယ် ၊ မမပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှာ ပိုက်ဆံရှိတယ် ညီမလေး ယူသွားလိုက် " သူမလဲသူမရဲ့ အချို့ကိစ္စတွေနဲ့ ကလေးရဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ဝယ်ဖို့သူမရဲ့ပိုက်ဆံကိုပင်သုံးတော့သည် ။ ဆေးရုံကိစ္စတွေဘာတွေကိုတော့ အန်တီကအကုန်တာဝန်ယူထားပြီး အဝေးကနေသာ သူမကိုပိုက်ဆံလှမ်းပို့သည် ။ ဒါပေမယ့် သူအန်တီ့ရဲ့ပိုက်ဆံတွေကိုမသုံးဘဲ သပ်သပ်သိမ်းဆည်းထားကာ သူမရဲ့ လုပ်အားခနဲ့သာ ကလေးရဲ့ ဝေယျာဝစ္စတွေလုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားသည် ။။
"တော်ပါပြီ မမရဲ့ ပူစူးမဒီနေ့ အိမ်တော်ထိန်းကြီးဆီကနေ အလုပ်လုပ်တာတော်လို့ဆိုပြီး မုန့်ဖိုးရလာတယ်သိလား ၊ ဒီနေ့ပူစူးမ ဝယ်ကျွေးမယ်နော်"
"နေပါစေ ပူစူးရယ် ...ဟဲ့ ...နေဦးလေ ပူစူးရဲ့ " သူမပြောတာကို အဆုံးထိနားမထောင်ဘဲ အပြင်ပြေးထွက်သွားတဲ့ ပူစူးကိုကြည့်ပြီး မျက်နှာမှာ အပြုံးရိပ်တို့သမ်းလာရသည်...
YOU ARE READING
ဥပက္ခာတံတိုင်း
Romanceသမီးလေးကို ဖြူ့လို ဥတစ်လုံးတစ်ကောင်ကြွက်မဖြစ်စေချင်လို့ အကို့ကို ကပ်တွယ်မိခဲ့တာပါ။ ဖြူ့ရဲ့ အမှားကို ဖြူသိသလို ဖြူကိုယ်တိုင်လည်း အဲ့ အမှားကို ပေးဆပ်မှာပါ ... ဒါပေမယ့် အကိုရယ် အကို့ သွေးသားလေးကိုတော့ အကို့ရဲ့ နွေးထွေးမှုလေး နည်းနည်းတောင် မပေးနိုင်ဘူး...
