Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu.
"Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dön...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⭐️
Telefonuma bakakalırken ne yapacağımı bilemez hale gelmiştim. Gönlüm dolu demiştim oysa ki . Neden uzak durmuyordu. İlk görüşte aşık olduğuna kim inanırdı ?
Tamam. Bende onu ilk gördüğümde aşık olmuştum ama şimdi her şey çok farklıydı. Elini sararken eline değen ellerim titrememesi için elimden geleni yapsamda başa çıkamaz haldeyken, şimdi yarına beni aşıklar kayasına çağırıyordu. Ne konuşabilirdik ki biz?
O buraların en büyük ağası. Babasının yerine geçmesiyle sözünün üstüne söz söylenmeyecek bir kaç adamdan biriydi. Ben okulumu bitirmek için gitmesem daha önce görse yine mi aşık olacaktı yani? Kafamda ki soruları bir kenara bırakıp yanımda konuşanlara kulak verdim.
Karan ve ailesi evden ayrılalı yarım saat olmuştu. Babam ve annem bir süre daha bizimle oturup kalktıklarında Burak ve Heleni de alıp dama çıkmıştık. Geceyi örten bir örtü gibi yıldızlar elimizi uzatıp yakalayabileceğimiz kadar yakında dursa da uzaktalardı.
Tıpkı benim sevdam gibi. Elimi uzatsam uzanırdım belki ama onun hayatını karartmamak pahasına geri durmalıydım. Ben eksiktim bu topraklara göre. Ailem bunu bana asla konduramazdı ama ben eksiktim. Çocuğu olmayan kadından hayır mı gelirdi onlara göre.
Bugün bana methiyeler düzen Dilan hanım bilseydi çorak toprak olduğumu öyle güzel övmezdi buna emindim. Kim isterdi ki evladının yolu böyle olsun. O da beni oğluna yakıştırmazdı.
"Uykun mı geldi bebeğim?"diyen Yağız abime biraz daha sokuldum.
"Yok güzel serin esti mayıştım sadece"diyerek kendimi açıkladım.
"Yarın bana Mardin'i gezdirir misin?" Diyen Helenin niyetini biliyordum. Açılmamış olsa da içerisinde dört dörtlük her şeyi hazır olan hastanemizde gidip ultrason cihazıyla kontrolünü yapmak istiyordu.
"Olur"dediğimde Burak ayaklanınca o da ayaklandı.
"Konşalım mı? "diyen sese döndüğümde gözleri dolu bir şekilde bana bakan annemle göz göze geldim. Derdi neydi acaba yine. Nerde ne hata yapmıştım da onu başıma kakacaktı.
"Biz yatalım artık"diyen Helen yanağıma bir öpücük kondurup benden uzaklaştı.
Herkes birer birer uzaklaşırken divanda kalktığım yere tekrar oturmamla divanın diğer ucuna oturan annem ne konuşacaktı ki benimle. Ne konuşabilirdik. Adımı bile anmayan kadın benimle ne konuşabilirdi.
