"ဟို ဟိုလေ မဖြူ " တစ်ခါမှ စကားမထစ်ဘူးတဲ့ စုစုက စကားထစ်နေတဲ့အတွက် နည်းနည်းတော့ကြောင်သွားမိသည် ။ နောက်ပြီး ဧည့်သည်ဆိုပါလား သူမဆီကို ဧည့်သည်လာစရာမရှိပါ ..
"ဘယ်သူလဲဟင် စုစု "
"ဟို...ဟိုလေ အဲ့ဒါက "
"အရင်မမလေးရဲ့ ညီမပါ"
အရင်မမလေးရဲ့ညီမဆိုတော့ အို... မမိုးမခရဲ့ညီမကိုပြောတာပဲ သူကသူမကို ဘာလို့တွေ့ချင်ရဝာာလဲ ၊ သူမလည်း ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေးမနေဘဲ ထွက်တွေ့ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ...
ဖြူ ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူဖြူလှလှ မိန်ကလေးတစ်ယောက်က သူမကို စူးရဲတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည် ။ သူမ သူတို့ကိုတွေ့တော့ အတိတ်ကသူတို့သူမကို ဘယ်လောက်ထိမုန်းတယ်ဆိုတာကို ပြန်တွေးမိပြီး ကျောချမ်းမိတာတော့အမှန်ပါ
ဟေမန်တစ်ယောက် ဗိုက်ပူဖောင်းဖောင်းနဲ့ ထွက်လာတဲ့ ထိုမိန်းကလေးကိုမြင်တော့ အမမိုးမခကိုမြင်ေယာင်မိသည်မိသည် ။ တကယ်တော့ သူမအနေနဲ့ ဒီမိန်ကလေးနဲ့ ထပ်တွေ့ဖို့ဆန္ဒမရှိသလို ထပ်ပြဿနာရှာဖို့လည်း စိတ်ကူးမရှိပေ ။ဒါပေမဲ့ အခြေအနေတွေပေးလာတော့လည်း...
"ဟို ...မင်္ဂလာပါရှင့် "
"ငါ့အတွက် နင်ကမင်္ဂလာရှိတဲ့ပုံပေါ်နေလို့လား" ဝဿန်မိုးသူမရှေ့ကမိန်းမကို စောင့်စောင့်အောင့်အောင့်ပြောလိုက်သည် ။ ဖြူ့ကိုယ်လုံးလေးက ကျုံ့သထက်ကျုံ့သွားကာ ခြေလှမ်းတွေကိုလည်းမသိမသာနောက်ဆုတ်မိသွားသည် ။
"ဟို ကျွန်မကိုတွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့..." ဝဿန်မိုး မျက်နှာကို ရှုံ့တွန့်ပြလိုက်ပြီး ..
"မရှက်ဘူးလားဟင် ၊ နင့်လိုမျိုး လူသတ်သမားက ကိုကို့ ကလေးကိုလွယ်ထားရလို့ဆိုပြီး ဒီအိမ်ပေါ်တက်လာတာ " ဖြူစိတ်ကိုတင်းထားလိုက်သည် ၊ ဘာပဲပြောပြောဒါပထမဆုံးအချိန်မှမဟုတ်တာ ...
"ဪ ဘာမှပြန်မပြောတတ်တော့ဘူးလား ၊ ရုပ်ကိုက သနားကမားနဲ့ ဟွန်း "
"ဧည့်သည်ကို ဘာမှမဧည့်ခံတော့ဘူးလား အဟင်းဟင်း "
"ဟို ဘာသုံးဆောင်မလဲဟင် " ဖြူကပျာကယာမေးလိုက်သည် ၊ အိမ်မှာရှိတဲ့ အိမ်အကူလေးတေွကတော့ သူမတို့ကို ချောင်းကြည့်လိုက် ကွက်ကြည့်လိုက်နဲ့ တော်တော်အလုပ်ရှုပ်နေပုံပေါ်သည် ။
ဘောလုံးကို ပူဖောင်းနေသော ဗိုက်ကိုကြည့်ကာ ဝဿန်မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်သည် ။
"ကော်ဖီ ဪ တို့က မင်းဖျော်ပေးတာကိုသောက်ချင်တာနော်" စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ဖြူတစ်ယောက်မီးဖိုချောင်ထဲ ရောက်သွားရသည် ။ အရေးကြီးနေပါတယ်ဆိုမှာ ကော်ဖီမှုန့်ဘူးက ဗီရိုအမြင့်ထဲထည့်ထားလို့ အရပ်ပုတဲ့သူမမမှီနိုင်ပေ.. စုစုကလည်းေပျာက်သွားကာဘယ်ေရာက်ေနမှန်းမသိ ဘယ်သူမှလဲသူမကို မကူတာမို့ ခုံလေးတစ်လုံးယူကာ ယူဖို့ပြင်ရတော့သည် ။ ဒါတောင် မမှီနိုင်သေးပေ ... ဗိုက်ကလေးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ပိုက်ကာခြေဖျားထောက်ပြီး ယူဖို့ကြိုးစားရလေသည် ။ ထိုစဉ် မိးဖိုချောင်ထဲကို လူဝင်လာသံကြားရသည်မို့ ဝမ်းသာအားရလှည့်ကာ အကူအညီတောင်းဖို့ကြည့်လိုက်တော့ ....
"အကိုလေး!"
ဖြူသူမကို မျက်မှောင်ကြုံ့ကြီးနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ သူ့ကြောင့် လန့်သွားမိတာတော့အမှန် ၊ ဒီလတွေအတွင်းမှာ သူကသူပြောတဲ့အတိုင်း သူမနဲ့ လုံးဝကင်းကင်းရှင်းရှင်းနေသည် ။ ကိုယ်ဝန်အတွက် ဆရာဝန်ရက်ချိန်းတွေဆိုလည်း မလိုက်သလို သူမကို အိမ်မှာမျက်နှာချင်းဆိုင်းတွေ့ရင်တောင် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတတ်သည် ။ သူမကလည်းညဘက်သူအလုပ်ကပြန်လာမည့့်အချိန်ဆိုရင်မသိမသာ စောင့်တာကလွဲ သူတို့ကြားမှာဘာဆိုဘာမရှိပေ ...ဒါပေမဲ့လည်း အခု ကော်ဖီဘူးက သူယူပေးမှအဆင်ပြေမညိမို့ ...
"ဟို အကိုလေး ...ကော်ဖီဘူးလေးယူပေးလို့အဆင်ပြေလားမသိဘူး"
ဖြူ သူမလက်ကလေးတွေနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကစားနေမိသည် ။ နောက်တော့သူမကို အင်းမလုပ်အဲမလုပ်ပြန်ထွက်သွားသောသူ့ကြောင့် မျက်ဝန်းလေးတွေမှာမျက်ရည်စတွေတွဲခိုစပြုနေလေပြီ ...ကော်ဖီဘူးကလဲမမီ နောက်ဆုံးအန္တရာယ်ရှိနိုင်တာမို့ အောက်ဆင်းပြီးလူခေါ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ...
သူမအရှေ့ကိုထွက်လာတော့ ဟိုမိန်းကလေးက စောနက နေတဲ့နေရာမှာမရှိတာကြောင့် ဘေးနားကကောင်မလေးကိုမေးလိုက်တော့ သခင်လေးကမုန့်ကျွေးမယ်ဆိုပြီးခေါ်သွားတယ်တဲ့ သူမပါးစပ်ထဲကထွက်လာနိုင်တဲ့စကားကတော့
"ဪ"
YOU ARE READING
ဥပက္ခာတံတိုင်း
Romanceသမီးလေးကို ဖြူ့လို ဥတစ်လုံးတစ်ကောင်ကြွက်မဖြစ်စေချင်လို့ အကို့ကို ကပ်တွယ်မိခဲ့တာပါ။ ဖြူ့ရဲ့ အမှားကို ဖြူသိသလို ဖြူကိုယ်တိုင်လည်း အဲ့ အမှားကို ပေးဆပ်မှာပါ ... ဒါပေမယ့် အကိုရယ် အကို့ သွေးသားလေးကိုတော့ အကို့ရဲ့ နွေးထွေးမှုလေး နည်းနည်းတောင် မပေးနိုင်ဘူး...
