AŞİRET Mİ!? -Gerçek Ailem-

Bölüm¹³

İyi okumalarr canlarrr....

Boks torbasına bir sağ bir sol kroşe daha geçirdim. Akşamki maçım için hazırlanmam gerekiyordu, sabah 7'den 11'e kadar çalışmıştım ve şuan yorgunluktan geberdim. Kenara bıraktığım su şişesini alıp ağzıma diktim. Saate baktığımda 12'ye geliyordu. Havlumu omzuma atıp soyunma odasına ilerledim.

Banyoya girip kısa soğuk bir düşün ardından üzerime birşeyler giyip çıktım.

(Temsili canlarrr ve bu arada çanta ve gözlük yok)

Saçlarımı hemen taradım ve nemliğini umursamadan toplayıp dağınık bir topuz yaptım. Spor çantamı başımdan geçirip çapraz bir şekilde taktım.

Spor salonundan dışarı çıkıp iki sokak arkadaki Starbucks'a ilerledim ve kendime kahve alıp tekrar çıktım. Korumalara daha doğrusu yavuz beye beni almamaları gerektiğini söylediğimde ilk reddetsede sonradan kabul etmişti.

Telefonumdan kubi'ye mesaj atıp beni alması için mesaj atacaktım ki biriyle çarpışmam ile geriye doğru sendeleyip kahveyi üzerime döktüm

"Ananı-" başımı kaldırıp 2 metre olan kişiye kısa bir bakış atıp "hayırdır görmüyonmu ayı!?"

"Ayımı?" Bu sırık buna mı takıldı yani!?

"Ne diye önüne bakmıyon yandım yandım!!" Ağzından 'haa' nidası çıktı ve bana yaklaşarak "iyimisin"

"Valla sen sorana ve kahvem dökülene kadar iyiydim. Aaah neysee" diyip yanından geçtim ama kolumdan tuttu.

Sabırla döndüm "Ne?, özür filan dilemicem her halde?" Güldü. Bişey dicem bu adam ne kadar yakışıklı maşallah tü tü ama sankii bir yerden tanıyorum ama hiç çıkartamadım.

"Ben seni tanıyorum sanırım ama çıkartamadım" ikimizde bir yerlere dalıp giderken bir anda başımı kaldırıp pörtleyen mavi gözlerle ona baktım.

Bu şey degilmiydi!?

Ney?

Sen gene geldinmi?

Geldim körmüsün

Bu

Bu

BU ALMANYA'DAKİ ADAM

Oda hatırlamış olacak ki gülümseyerek baktı bana, anında gözümü kapatıp cerene en iyisinden sövdüm.

Anlatım mi anlatim anlatim, şimdi şöyle...

Flashback

"Miyaa ben çok acım!" Diye sitemle konuştu Ceren

"Bunu bizi adamın peşinden 2 saattir koşturup sonra kaybedince ve kaybolunca mı söylüyorsun!?" Bu mal varya bu mal bitane adamın sırf o Instagram'ını almak için peşinden koşturup sonra adamı kaybedince de geldiğimiz yolu unutmuştuk.

Şimdide açlıktan ölüyorduk, yanımıza anın verdiği yetkiyle hiç bı bok almamış ve koşa koşa cıkmıştık. Annemlerin zaten umurlarında değildim ama Berk abim beni tepbihlemiş ve hocamın yanından ayrılmamamı söylemişti duysa ağzıma sıçardı. Siz bilmiyorsunuz tabi Berk abim en büyük abim bir küçüğü de emre abim sevmezdim hatta nefret ederdim diğerlerinden nefret ettiğim gibi emre abimden ama Berk abimin yeri bende bi başkaydı.

Neyse biz konuya dönelim. Şimdi ne bok yiyecektik. Etrafa mal mal bakışlar atarken çarprazımızda kalan müzeye giren o adamı görmemle gözlerim sonuna kadar açıldı. Eğer bu adamı bulamasaydık ceren burdan bir gıdım gitmezdi

"Ceren koş adam müzeye girdi.!"

"Neee Koş o zaman elimden kaçıramam bu sefer yiğidimi!?" Evet evet adama saçma sapan hitapalarda bulunup durduğu için bişey dememiştim

Müzeye girip karşıda eski yıllardan kalan mozaiklere bakan adamı görünce "git al hadi!" Diye dürttüm kolunu.

"Ne benmi miya nolurr sen git nolurr"

Diye yalvarma mooduna girince göz devirip yapışık olan kolumuzu ayırdım.

"Bekle gerizekalı geliyorum."

Adama doğru ilerleyip sanki onunla uğraşmıyormuşum gibi cerene baka baka yanına ilerliyordum. Bir anda arkamı dönmemle korkunç bişey gördüm. Tabi çığlık attım hemen "LAN BU SİKİMSONİK CİNİN BURDA NE İŞİ VAR AĞAĞ!?" Herkesin bakışları bana dönsede bı bok demedim olayı kavrayınca etrafıma bakındım herkes bana bakarken ceren gülüyordu hemde anırarak,

Ben ise kendimi toparlayarak "AAAA NE KADAR GÜZEL KORKUNÇ BİR CİNSİN SEN EHEHE" herkes önüne dönerken bende önüme döndüm

"Valla bacım kim seni çıkarmışsa geri sokması gerekirdi" diye çok makul bir öneride bulundum. Yan tarafa bakış atıp adamı kontrol ettim. Gülüyordu manyetik beyin göz devirdim. Öksürerek adamın yanına gittim ve "selamün aleyküm" diye konuştumm lan biz Almanya'dayız adam beni nasıl anlasın!?

Kafamı kaşıdım ve "Hello Do you speak Turhkis?" "Eeee başka neydi lan unuttum." Mal mal adama bakarken direk olarak konuştum zaten anlamıyor

"Bak şimdi biliyorum anlamıyorsun ama sen yinede dinle benim kenarda bir arkadaşım var hani Anırarak gülen varya bak he o işte o seni beğenmiş Instagram'ını istiyor ama ben şimdi onun yanına gidip vermiyor dicem tamammı sende ona dönüp başını yok anlamında salla tammı lan!" Göz kırpıştırdı.

Ama tam gideceğim an kolumdan yakalayıp "Küçük hanım ne dediğini anlıyorum, Instagram hesabıma Hazar Sincar yazarsan çıkar zaten" dedi ve göz kırparak gitti. Ne

Ne

NE bu seferde mal mal bakan ben oldum. Ceren yanıma koşarak gelip "verdimi verdimi!?"

"Verdi verdi Hazar Sincar" diye cevapladım.

Flashback bittiiii.....

Dudağımı ısırdım. Küçücük dünyada rezil olduğun kişiyle tekrar karşılaşınca anlıyorsun ne kadar kuttek olduğunu

"Sana adımı söylediğimi hatırlıyorum ama sen söylemedin?" Kendimi hemen toparladım ve" Miya Korkmaz Karahan" diye iki soyadınıda söyledim.

Kaşlarını havaya kaldırdı ve sorularına devam etti." Kimin kızısın?"

"Yavuz Karahan" diye cevapladım.

Kaşları daha çok havalanırken ben hala mal mal bakıyordum. Anlamadığımı anlamış olacak ki anlatmaya başladı

"Ben Hazar Sincar, Ailemize hoş geldin Teyze kızı" diye konuştu NE

LAN

BU

BENİM

KUZENİM Mİ!?

ağzım açık bir şekilde baka kaldım. Neden mi

Çünkü ne kadar kuzen ilişkilerine karşı olsam da bu Erkek beyefendi taşına aşık olmuştum.

Tekrar ediyorum

Aşık oldum.

Bitttiiiiii

Teyze oğlu çıktı beee

ŞİMDİDEN SÖYLİM BU ADAMA YANİ HAZARCIĞIMA HOŞLANTI YANİ SÜRPRİZ BU KİŞİ DEİLL BİLGİNİZE

sizleri ÇOOKK seviyorum kendinize iyi bakın iyi günlerr.....

Baiiiiiij