Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu.
"Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dön...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
' Yer mi yoktu dizlerinde'
🖤
Hayat, imtihanlarla doluydu.
Duyulmaz bir sela veriliyordu kalbimin içinde , ruhum enkaz altında kalmış , bedenim sarsılmıştı duyduklarımla ama bu da benim imtihanımdı belli ki.
Gönlümde yeşerttiğim sevdamın erişilmezliği bile aklımdan uçup gitmişti. Hayallerini kurduğum , annem gibi olmam dediğim bir yavruyu kucağıma aldığım anların hepsinde bile o vardı hayallerimde. Artık imkansızdı işte tamamen her biri.
Hastaneden çıkıp eve geldiğimde o kadın görünmüyordu ortalıkta, kaşımın üstünde alnımda bir sargı vardı sadece. Görünürde başka hasarım yoktu.
Ya içimde?
Yüreğimde ki hasar ne olacaktı . Geldik geleli oğlunu sevmeye korkan kadın Asmin gözümün içine bakıyordu. Okuldan dönen Asil'in yüzüne bakmamıştı. Öyle ilgili anneydi ki normalde. Asil onu dürtüp bir şeyler anlatmak istese de 'git baban dinlesin'diye kovuyordu yanından.
"Sen acımış kırk gün demişsin. Küçük konak demişsin . Ben acımam! Gözümün nuruna laf edemez kimse! Yavrularımın anası da olsa diyemez. Aklı başına gelene kadar bağ evinde kalsın. Kimse erzak götürmeyecek. Eksin biçsin yesin. Analık mı bunun yaptığı?"dedi babam söyleniyordu kendi kendine.
"Nasıl istersen baba"dediler abilerim hep bir arada. Hepsinin üzüntüleri gözlerinden belliydi. Ellerinden bir şey gelmiyordu. Bunu bir yabancı yapsa Mardin'i dar ederlerdi ama yapamıyorlardı.
Gece geçmiş, gün doğduğunda aklım Gölgede kaldığından çizmelerimi geçirip aşağıya indim. Belli ki herkes uyuyordu.
Ahıra girdiğimde abilerimin atları sıralıydı. Babamın bizlere yadigarları. En sonda duran doru atıma baktım. Simsiyah gece gibiydi. Kara gecede beliren bir gölge gibiydi.
Saye , gölge demekti, benim gibiydi.
Yanaşıp sevmemle iki aşık kavuşmuş gibi tepkiler veriyordu. Benim özlediğim kadar , beni özlemişti. Ahırdan çıkarıp hazırladığımda ayağını koyarak üzerine bindim. Bugün ayrı bir hırçındı. Bana öyle çok benziyordu ki. Yerimizi bilirdi.
Bu kayalıkların dili olsa anlatırdı. Gölge ile buraya geldiğimizde ikimizinde huzura kavuştuğu andı. Üzerinden inmedim. Bir anda dönerek ordan uzaklaşan Gölgeye engel olamadım. Dizginlemek istesemde durmadı.
Bir tarladaydım. Bizimkilerin miydi bu tarla bilmiyordum. Gözümden akan yaşları sildim. Rüzgar hızlı vurduğundan mı , yoksa içimden geldiğinde mi sulandığını bilmediğim gözlerime lanet ettim.
