Aşk meselesi

Sadece anılar özlenir.

Öncelikle şunu belirteyim ki kimsenin hikayemi çalmaya hakkı yoktur, böyle birşeyi kabul edemem. Benim karakterlerimi çalıp hikayelerine koyması benim sinirlenmeme neden oldu. Her kimse bundan vazgeçsin, yetkililere bu durumu belirttim, işinize gelirse artık. İyi okumalar☺☺☺

Bazı insanların yerinde olup onların hayatlarını yaşamak istemişimdir. Mesela kör birisi ya da sağır... Evet kulakları duymayan birisinin hayatını yaşayıp onu anlamak istemişimdir. Dünyadaki sesleri duymadan yaşamak istemişimdir. Belki de duygularımızı kontrol eden budur, sesler...

İçeriden gelen dank sesiyle yerimden kalktım. Her ne kadar korksamda bunu önemsememiştim ve reflekslerime güvenmiştim. İçeriye gittiğimde Koray uyuyordu sadece vazo yere düşmüştü. Bir çırpıda Koray'ı itikledim.
"Heyy, hemen kalk, burdan çıkmalıyız!" diye ciyakladım. Koray bana anlamayan gözlerle bakıyordu.
"Birşey sorma, güvende değiliz, acilen burdan çıkmalıyız"dedim. Koray koltuktan kalktı. Hafiften sarhoş olduğu için pek itiraz edecek moda girmemişti.

Hemen çantamı aldım ve kapıya doğru ilerledim. Delikten baktım. Kimse yoktu. Kendimi Korayla dışarıya attım, Koray asansöre bindi, Bende kapıyı kilitlemek için geride kaldım. Arkamı döndüğümde merdivenlerden birisinin çıktığını gördüm. Hemencecik asansöre bindim, kapı kapanırken gelen kişinin yüzünü seçebilmiştim. O katil!

Hemen dügmeye bastım, asansör aşağıya doğru inmeye başladı. Tam 2. Kattayken birden elektrik gitti. Bu da nesi? her yer zifiri karanlık olmuştu, Panik atağım vardı ve ilacım evdeydi. Sakinleşmem gerekiyordu. Koray "Elekterik kesilmiş olmalı, gelir birazdan"dedi. Tabi ben o arada boğazıma sarılmış nefes almaya çalışıyordum.

Koray anlamayan gözlerle bana baktı. "Gece, iyi misin? Sakinleş" diye bir cümle çıktı ağzından. Ben ise tam tersini yapıyordum. Nefes alamıyordum. "Koray bende panik atak var burda nefes alamıyorum ve işin kötü yanı katil yukarda beni öldürmek için bekliyor" dedim. Resmen fısıldamıştım ama Koray duymuştu.

Koray "Katil mi? Ne istiyor ki senden?" dedi. Biraz bekledim. "Onu polise ben verdim. Koray "Haklı bir sebep"diye birşey çıktı ağzından. Ne diyor bu off.

"Koray, iyi bir insan ol ve bana yardım et!" dedim. Koray eliyle bana yelpaze yaptı ve beni yere oturttu. "Şşt... Tamam gözlerini kapa ve bana sarıl, burada olmadığımızı hayal et" dediklerini harfiyen uyguladım. İşe yarıyordu. Elimi boğazımdan çektim.

Koray "Normalde iyi bir insanım ama bu olaylar normal değil ufaklık"dedi kulağımın içine. "Kendi karakterini olaylara göre düzenleme, eğer öyle yaparsan olayların seni kullanıp, yaralamasına neden olursun"dedim. Koray hafifçe sırıttı. Koray " Bir kere de lafı ağzıma tıkama be" dedi. "Hahah" diye bir kahkaha atarken kahkaham yarıda kesildi.

Asansör açıldı, karşımda kimi göreyim, polis memuru... Katili evime girerken yakalamışlardı. Karakol falan derken saat sabah 5 e geliyordu ve bugün okul son günüydü ve ben bu kadar olumsuz şeylere rağmen bütlere kalmamış, sınıfı geçmiş paramıda biraz olsun yığmıştım.

Eve gitmeye korktuğumdan zorla Korayın evine kendimi davet ettirmiştim. Sonuçta sahte sevgilimdi. Eve girdiğimizde direkt olarak koltuğa uzandım, tabi Koray da karşı koltuğa, halan daha sarhoştu, artık ne kadar içtiyse anlamadım bende. "O kadar ne içtin ki kafan düzelmedi"dedim konu açar gibi.

Koray "ot" dedi. "Hee çok şakacısın" dedim takmıyomuş gibi. Koray" Ne geceydi ama, Gece"dedi ve güldü. Koray "İsmini kim koydu?" dedi. Herkesin sorduğu bir soruydu ve cevabı hazırdı. "Annem ismimi rüyasında görmüş" dedim. "Ama ismimden memnunum" dedim. Koray" Hiç Gece gibi durmuyorsun, daha çok... Gündüzsün" dedi.