✧រឿងសុបិន្ដស្នេហ៍✿❥/wonki [ចប់]

🔥ភាគ២១:បងត្រូវការឯង🔥

    នៅពេលព្រឹកព្រលឹមនីគីភ្ញាក់មកមុនជុងវ៉ុនឃើញគេគេងលក់ស្រួលក៏គន់ភ្លឹកមើលបន្តិចទៅ តាមពិតផ្ទៃមុខជុងវ៉ុនពេលមើលជិតបែបនេះក៏ស្រស់ស្អាតម្យ៉ាងដែរ គន់មើលយូរទៅភ្លឹកភ្លេចខ្លួននាយរុញមុខតិចៗទៅជិតចង់ថើបគេតែមិនទាន់បានប៉ះផង ត្របកភ្នែកជុងវ៉ុនបានកម្រើកឡើង ដោយខ្លាចគេសង្ស័យនាយក៏រហ័សយកភួយមកគ្រប់ជិតដល់ក្បាល
"ហ៊ឹម..យល់សប្តិល្អដល់ហើយ"
"យល់សប្តិឃើញអី"នាយបើកភួយមកសួរទាំងភ្លេចខ្លួនទើបធ្វើអោយជុងវ៉ុនភ្ញាក់ច្រត់ដៃខុសស្ទើរធ្លាក់ពីលើគ្រែ នាយក៏រហ័សចាប់គេមកវិញតែមិនស្មានថាធ្វើអោយគេដួលមកលើនាយសោះ
"អ្ហាយ! អិប"បបូរមាត់ទាំងពីប៉ះគ្មាជុងវ៉ុនបិទភ្នែកជិតឈឹង ពេលនាយក្រាស់ហើបបបូរមាត់តិចៗថើបគេក៏ត្រឡប់មកធម្មតាវិញថែមទាំងថើបនាយតបទៀត
"អឹម"ពួកគេម្នាក់ៗកំពុងតែភ្លេចខ្លួនជុងវ៉ុនហើបមាត់បើកឱកាសអោយអណ្ដាតនាយស៊កចូលក្រលាស់ប្រឡែងលេងជាមួយគ្នា នីគីវិញកំពុងតែឈ្លួកវង្វេងនឹងការថើបមួយនេះក៏បង្វិលខ្លួនអោយជុងវ៉ុននៅពីក្រោមដោយបបូរមាត់ជាប់គ្នាដដែល
"អួយ"ជុងវ៉ុនភ្ញាក់បន្តិចពេលនាយច្រត់ត្រូវដៃដែលឈឺស្រាប់នោះ
"មិនអីទេ?"ដកមាត់មកវិញមុខនៅជិតគ្នាដដែលធ្វើអោយខ្យល់ដង្ហើមរបស់នាយប៉ះមុខរបស់គេថើរៗ
"មិនអីទេ"
"បន្តទៀត?"
"អឹម"ជុងវ៉ុនងក់ក្បាលយ៉ាងលឿនបន្ទាប់មកផ្ទៃមុខរបស់នាយក៏រំកិលមកសន្សឹមៗទៅរកគេ ជុងវ៉ុនបិទភ្នែកចាំទទួលស្នាមថើបរបស់នាយខណ:បេះដូងកំពុងញាប់ញ័រ
រីងៗ
សម្លេងទូរស័ព្ទបានរោទ៍កាត់ចង្វាក់ពួកគេអស់រលីង នីគីក៏ដកខ្លួនថយ
"លើកទូរសព្ទ័សិន"
"អឹម"នាយគ្រាន់តែគ្រហឹម ជុងវ៉ុនក៏ឈោងដៃទៅយកទូរសព្ទ័មកទទួល
"អាឡូ!ស៊ុននូ"
"ជុងវ៉ុន...ហឹកៗ"
"អឺៗ ចាំឯងទៅ កុំទាន់យំ"ជុងវ៉ុននិយាយរួចក៏ក្រោកចេញទៅ
"អឺ..បងទៅធ្វើការមុនខ្ញុំចុះ ខ្ញុំសុំច្បាប់មួយព្រឹក"
"មានការអី"
"ស៊ុននូរកខ្ញុំ ទៅហើយ"នាយងក់ក្បាលជុងវ៉ុនក៏ងើបទៅងូតទឹករៀបចំខ្លួន នីគីក៏ទៅបន្ទប់នាយវិញដែរ ព្រឹកនេះត្រូវរៀបចំខ្លួន ខ្លួនឯងហើយ តាមទម្លាប់ពីមុនចាប់មួយណាស្លៀកមួយហ្នឹងមិនដូចជុងវ៉ុននៅគិតរឿងស៊ីពណ៍នោះទេ សូម្បីក្រវាត់ករក៏នាយមិនចង់ផង ព្រោះមិនដែលចង់តាំងពីដើម
SKIP
ពេលម៉ោងថ្ងៃត្រង់ជុងវ៉ុនបានត្រឡប់មកធ្វើការវិញក៏ឆ្លៀតចូលផ្ទះយកបាយអោយនាយផងគេចូលផ្ទះបាយខ្លួនឯងព្រោះខានធ្វើយូរដែរហើយ ប៉ុន្តែពេលមកដល់officeក៏ជ្រួញចិញ្ចើមធ្វើមុខខឹងដាក់នាយ
"ហេតុអីមិនចង់ក្រវាត់ករ បងមិនដឹងទេហេសថាវាសំខាន់ប៉ុណ្ណា"ជាអគ្គនាយកពិភាក្សាជំនួញរាប់លានបែរជាមិនចង់ក្រវាត់ករអាប់មុខប៉ុណ្ណា សំណាងហើយដែលថ្ងៃនេះគេពាក់ក្រវាត់កមកដែរមិនចឹងពិបាកទៅរកទិញហើយ
"ខ្ជិល ការពីមុនមិនដែលចង់ផង"
"ពីមុនផ្សេងឥឡូវផ្សឹង បងជាអគ្គនាយមិនអាចមិនចងទេ"
"មែនហើយ មានប្រពន្ធហើយគួរតែអោយប្រពន្ធចងអោយ" នីគីនិយាយហើយសើចញ៉ោះជុងវ៉ុនតែគេមិនបានសើចជាមួយទេ
"កើតអី"
"គ្មានអីទេ"
"ចឹងទម្លាក់ទឹកមុខធ្វើអី"
" ខែក្រោយខ្ញុំទៅហើយ បងចាំប្រាប់គេខ្លួនឯងចុះ"
"ប្រាប់អ្នកណាគេក្រែង..."នីគីនិយាយដល់ត្រឹមនេះក៏ស្ងាត់ទៅ មិញនេះនាយភ្លេចខ្លួន
"ខ្ញុំយល់ហើយ"ជុងវ៉ុននិយាយរួចដើរចេញទៅរកតែនីគីឃាត់មិនទាន់
      ពេលវេលាធ្វើការរាងតានតឹងបន្តិចដោយសារថ្ងៃនេះមានមេរោគម្យ៉ាងវាយលុកចូលប្រពន្ធ័គ្រប់គ្រងការងាររបស់នាយធ្វើអោយគាំងទូទាំងក្រុមហ៊ុននីគីក៏សម្ងំធ្វើការទីនោះដល់យប់ទើបមកផ្ទះ ទម្រាំតែដោះបានមិនងាយទេ ជុងវ៉ុនក៏ដូចគ្នាឃើញនាយរវល់គេក៏មិនទៅពាក់ពន្ធ័អី ត្រឡប់មកផ្ទះវិញមុននាយក៏ចូលគេងមុនដូចគ្នា
      ថ្ងៃបន្ទាប់ដូចសព្វដងជុងវ៉ុនក្រោកឡើងទៅបន្ទប់នាយមិននិយាយអីគ្រាន់តែយកខោអាវអោយនាយរួចក៏ចេញមកវិញទទួលបាយខ្ចប់ពីអ៊ំមេផ្ទះរួចទៅមុននាយ នីគីចុះមកមិនទាន់នោះទេតែក៏មិននិយាយអីនាយប្រញាប់ទៅធ្វើការដោះស្រាយរឿងប្រព័ន្ធការងារមិនទាន់រួច
SKIP
     ពេលវេលាធ្វើការកន្លងហួសទៅ ជុងវ៉ុនមកដល់ផ្ទះម៉ោង6ល្ងាចមកដល់ញ៉ាំបាយហើយក៏ឡើងទៅបន្ទប់មុនមិនចាំនាយនោះទេ។  
      ពេលយប់ជ្រៅបន្តិចនីគីបានត្រឡប់មកវិញញ៉ាំបាយហើយក៏ទៅសម្រាកដូចគ្នា ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះការងារប្រញាប់មែនទែនដោយសារគាំងប្រព័ន្ធនោះស្ទះការងារអស់ធ្វើអោយនាយត្រូវធ្វើការថែមម៉ោងស្ទើររាល់ថ្ងៃទើបបណ្ដាលអោយនាយមកវិញមិនទាន់មិនបាននិយាយរឿងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយជុងវ៉ុនសោះ...
ក្រាក
ទ្វាបន្ទប់ជុងវ៉ុនត្រូវបានបើក នាយក្រាស់នាំខ្លួនចូលមកជួនពេលដែលជុងវ៉ុនពាក់អាវខ្លីត្រឹមកំភ្លៅដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកមកដែរ ស្មើនេះទៅហើយគេទើបតែបានគេងព្រោះជក់ចិត្តសសេររឿងពេក...
"ជុងវ៉ុន!"
"បងនីគី!"រាងតូច.រាងភ្ញាក់បន្តិចពេលឃើញនាយស្រាប់តែស្ទុះចូលមកចាប់គេរុញទៅបុកជញ្ជាំងភ្លាមៗអោនមកថើបគេទាំងតក់ក្រហល់
"ជុងវ៉ុន ជួយបងផង បងក្ដៅណាស់"នីគីមិនដឹងថាខ្លួនឯងកើតអីនោះទេនាយគេងលក់ម្ដងរួចទៅហើយស្រាប់តែក្រោកមកវិញមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅ ឡើងរត់មកបន្ទប់ជុងវ៉ុន ឃើញគេពាក់តែអាវខ្លីត្រឹមកំភ្លៅអីចឹងទៀតនាយកាន់តែទ្រាំមិនបាន
"ជួយអី បងធ្វើអីលែងខ្ញុំសិនទៅ"ជុងវ៉ុនព្យាយាមរុញនាយចេញចង់និយាយគ្នាស្រួលបួលសិននាយកើតអីមកដល់ស្រែកក្ដៅៗថើបគេគ្មានប្រណីបែបនេះមនុស្សខាននិយាយរកគ្នាពីរបីថ្ងៃហើយ
"សុំអង្វរជុងវ៉ុនជួយបងម្ដងទៅ បងត្រូវការឯងណាស់"
"ជួយមិនបានទេ ខ្ញុំជា...."ពាក្យសម្ដីទាំងអស់ត្រូវបានលេបទៅវិញនៅពេលដែលនាយក្រសោបមុខគេមកថើបបំបិទមាត់កុំអោយគេនិយាយប្រកែកបាន ដំណាក់កាលនេះទៅហើយនាយមិនអាចទ្រាំបានទៀតទេបើគ្មានគេពេលនេះនាយប្រាដកជាស្លាប់
"នីគី តិចៗខ្ញុំឈឺ អាស៎ អឹស"ជុងវ៉ុនហើបមាត់និយាយតិចៗនៅពេលដែលនាយក្រាស់ទាញអាវគេទម្លាក់ចុះអោនថើបចន្លោះករគេខ្លាំងៗធ្វើអោយចន្លោះបរិវេនសាច់សរខ្ចីប្រែមានស្នាមជុំក្រហមឈាមដុំៗ នីគីមិនមាត់អីនាយលើកគេឡើងចាប់បោះទៅលើគ្រែវាទៅទ្រោបពីលើថើបមាត់គេម្ដងទៀត
"នីគី..ខ្ញុំឈឺ..អាស៎"ជុងវ៉ុនស្ទើរតែយំចេញមកទៅហើយហេតុអីនាយហឹង្សាថ្នាក់នេះ នីគីដូរពីថើបមាត់ជុងវ៉ុនរំកិលចុះមកក្រោមខាំច្បូត cherry ទាំងពីររបស់ជុងវ៉ុនខ្លាំងៗទាំងមិនយល់ហេតុអីជប់ចិត្តនឹងវាថ្នាក់នេះក្រែងការពីមុនមកនាយមិនចូលចិត្តបែបនេះហេស
"ខ្វោក ឯងស្អាតណាស់ .ជុងវ៉ុន."នីគីនៅពេលចាត់ការទាញអាវរបស់គេរួចហើយក៏លាន់មាត់សសើររាងកាយដ៏សែនស្អាត់ផូរផងរបស់ជុងវ៉ុនមើលចុះដៃជើងស្រលុនរលោងសរខ្ចីរបស់គេគ្មានស្នាមក្បាលពោះក៏រៀបស្មើរគ្មានក្លាញ់គ្មានសាច់ដុំមួយកង់ថែមទាំងមានកូនភ្នំតូចចុងស្រួចក្រហមព្រឿងៗមួយគូរគួរអោយទាក់ទាញចំណង់នាយទៀតនេះកាន់តែធ្វើអោយនាយទប់មិនជាប់មិនសសើរមិនបាន អីចឹងបានគេថាជុងវ៉ុនសាកសមជាស្រីមែន
"បងនីគី កុំអីខ្ញុំខ្លាច"ជុងវ៉ុនយកដៃទប់ទ្រូងនាយនៅពេលដែលនាយស្រទាញប្រឡេះឡេវអាវខ្លួនឯង នីគីមិនមាត់នាយអោនទៅថើបបបូរមាត់បន្លប់គេម្ដងទៀត
"អឹស នីគី!"ជុងវ៉ុនដឹងខ្លួនបើកភ្នែកមកឃើញរាងកាយនាយទទេរស្អាតមិនដឹងដោះសម្លៀកបំពាក់អស់តាំងពីពេលណានាយទាញគេទៅជិតអិបជាប់គ្នារួចបែរសម្លឹងមកគេទឹកមុខអង្វរករ
"បងសុំអង្វរឯងកុំឃាត់បងអីពេលនេះបងពិតជាទ្រាំមិនបាននោះទេ"ដោយក្ដីអាណិតទឹកមុខអង្វរករជុងវ៉ុនក៏លោទៅថើបបំបិទមាត់នាយបន្លប់ការភ័យយ៉ាងណាដល់ដំណាក់ការនេះហើយទោះគេឃាត់ក៏គ្មានន័យ ចំណែកនាយពេលឃើញគេបើកដៃអោយបែបនេះក៏ញញឹមចុងមាត់បន្តិចដកខ្លួនថយនាំខ្លួនឯងទៅជិតក្នុងខ្លួនជុងវ៉ុនសន្សឹមៗដោយពិបាកចូលពេកនាយក៏ផ្ដាច់មាត់ចេញប្រើកម្លាំងរុញចូលមួយទំហឹងជុងវ៉ុនបានត្រឹមខាំមាត់ទប់លំនឹងនឹងការឈឺចាប់ប៉ុណ្ណោះ
"យ៉ាងម៉េចហើយ?"
"ឈឺ"រាងតូចបង្ហូរទឹកភ្នែកតាមកន្ទុយភ្នែកឈឺពិតមែនដូចហែកសាច់ទាំងដុំ
"មិនអីទេបន្តិចរួចហើយ"នាយយកដៃជូតទឹកភ្នែកគេរួចចាប់ផ្ដើមកម្រើកចង្កេះតិចៗរហូតជុងវ៉ុនសាំនឹងវាលែងមានអារម្មណ៍ឈឺនាយក៏ចាប់ផ្ដើមសម្រុកខ្លាំងៗរហូតបញ្ចប់ទឹកទី1
"យ៉ាងម៉េចហើយ"
"មិនអីទេ"
"បន្តទៀតទេ"
"ឈប់បានទេ"
"មិនបានទេ"និយាយហើយក៏ចាប់ផ្ដើមសម្រុកម្ដងទៀតនាយបន្តរហូតមិនដឹងប៉ុន្មានទឹកនោះទេទាល់តែជុងវ៉ុនអស់ខ្យល់មែនទែនទៅលែងរួចទើបព្រមឈប់ដែរ តាមពិតជាតិថ្នាំក្នុងខ្លួននាយអស់តាំងតែពីទឹកដំបូងតែដែលនៅគឺរាងកាយជុងវ៉ុននោះទេដែលពង្វក់នាយ ជួយមិនបាននរណាអោយឯងកើតមកស្អាតពេកធ្វើអី និយាយរួចទាញភួយគ្របទាញជុងវ៉ុនមកអោបបិទភ្នែកគេងលក់ទល់ភ្លឺតែម្ដង...

_

________________________
  vote and comm💋