Birden bağırmasıyla irkilip korkuyla açtığım gözlerimle ona bakındım
"Önce uzak durmamı söylüyorsun! Sonra arkadaş oluyorsun! Birkaç gün gülüp eğlendikten sonra tekrar senden uzak durmamı söylüyorsun! Amacın ne senin!?"
Tekrar bağırmasıyla tüm vücudum korkuyla titremeye başlamıştı
"B-bağırma bana!"
Titreyen ve Yüksek çıkan sesimle birden bana döndü. Tüm vücudum titriyordu. bir elimle yanımdaki tezgahtan destek alıyordum düşmemek için. Çok hızlı nefes alıyordum ve gözlerim korkuyla açılmış ne yapacağına bakıyordum.
Haklıydı. Sonuna kadar haklıydı ama bana bağırmasını kaldıramazdım
"L-lütfen bağırma Taehyung"
Bu halimi görmesiyle şaşkın ve ne olduğunu anlamaya çalışırcasına kaşlarını çatarak bana bakıyordu
"Jungkook!? İyi misin? Tamam tamam bağırmıyorum sakin ol"
Yumuşatmaya çalıştığı sesiyle sakin olmamı söylerken ellerini öne uzatmıştı
"Sakin ol jungkook "
Sakin çıkan sesiyle gözlerimi kapatıp derin nefesler almaya çalışıyordum
Bacaklarım daha çok titrerken dayanamayip yere oturdum yoksa kesinlike düşecektim
Yanıma gelip önümdeki bardağı alıp su doldurdu ve bana uzattı
Bardağı alırken titreyen elelrimle içmemeyeceğimi fark etmiş olmalı ki bardağı bırakmadı ve içmeme yardım etti.
Bardağı bırakınca biraz bekledi. Ben hala derin nefesler alıp sakinleşmeye çalışıyordum. Nefeslerim biraz daha düzene girilmişti
"İyi misin"
Anlayışlı ve Endişeli çıkan sesini duyunca yüzüne baktım. Benim için endişelenmiş olması hoşuma gitsede az önce önünde neredeyse atak geçiriyordum. Kafamı aşağı yukarı salladım.
"İyiyim. Ben.."
Tekrar gözlerim dolarken gözlerine baktım
"Özür dilerim Taehyung. Seni üzdüğüm için üzgünüm ama.. böyle olması gerekiyor"
Kaşları gittikçe çatılırken sinirlendiğini fark etmemek imkansızdı. Gözümden bir damla yaş akarken yutkundum. Hızla ayağa kalktım ve arkama bile bakmadan kapıya doğru ilerledim ve dışarıya çıktım.
"Jungkook? İyi misin?
Hiç kimseye bile bakmadan dış kapıya gittim ve dışarıya çıktım.hava almam gerkiyordu. Aniden yüzüme çarpan Serin hava ile ürpermiştim
Gözlerim zaten dünden beri ağladığım ve uyumadığım için kızarmışken, soğuk havadan burnumun da kızardığına emindim.
Hayatımdan nefret ediyordum. Yaşamak zorunda olduğum şeylerden nefret ediyordum. Hiç kimseyi hayatıma dahil edemiyor oluşumdan nefret ediyordum
Kendimden nefret ediyordum
Yaklaşık yarım saatin sonunda tekrar içeriye girdim. Biraz daha iyi hissediyordum ama asla iyi olmayacağını biliyordum.
KAMU SEDANG MEMBACA
raspberry cake •|• TAEKOOK
Fiksi Penggemar"Hâlâ küçük bir pasta için neden bu kadar üzüldüğünü anlamış değilim pastacı çocuk " ~Yarı texting ~Yarı düzyazı ~taekook ~semetae ~ukekook
kavga
Mulai dari awal
