~HASEKİ~
Başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor gibi hissediyordum. Nasıl olurdu? Nasıl olurdu da bundan haberim olmazdı! Yoksa görüşüyorlarmıydı? Yok canım, yapmaz o kadarınıda.
Bedenimi saran elleri ile irkildim. Oydu.
"Bırak! Dokunma bana!"
"Pare dinle"
"Bırak! Bırak diyorum! İğrenç pislik!"
Kollarımı çekiştiriyordum ama asla bırakmıyordu. Yanağım sert göğsüne çarparken göğsüne defalarca yumruklarımı indirdim,çırpındım.
"Bırak! Bırak diyorum,dokunma bana! Dokunma bana!" Diye var gücümle bağırdım. Kollarında çırpınmaktan gücümde kalmamıştı.
"Pare,dinle ben öyle birşey yapmadım yemin ederim,seni seviyorum bana inan!"
"Bırak! İnanmıyorum sana bırak!" Kollarının baskısı bir nebze de olsa azalırken hızla kendimi çektim. Eve doğru ilerlerken bir an bile düşünmeden burdan çıkıp gitmek istedim. Yaptım da.
Hızla odama ilerlerken Türkan ve Verda arkamdan sesleniyordu. Oda arkamdan geliyordu.
"Yenge? Yenge ne oldu!"
Odaya çıkıp küçük bavulumun içine dolaptan bulduğum herşeyimi tıktım. "Pare, Hayır! Gitmene izin vermem hayır!"
"İzin isteyen yok senden!" Bavulumu kapatıp telefonumu da aldım. Ama kapının önüne bedenini sur gibi çekmiş gitmemi engelliyordu.
"Çekil! İğreniyorum senden çekil!"
"Pare! Cesedimi çignemeden bu odadan gidemezsin, izin vermem!"
"Cesedini çiğnerim o zaman!" Odanın diğer ucuna varıp ahşap sandığı açtım. Buralarda olmalıydı! İçini karıştırırken Kartal ne yapacağımı anlamış olacak ki koltuk altlarımdan tutup beni uzaklaştırdı.
"Bırak! Bırak diyorum nefret ediyorum senden duydun mu beni nefret!"
"Biliyorum,ama Pare lütfen beni din-"
"Dinlemem! Yalanlarını dinlemem! Buna yıl dinledim! Bunca yıl katlandım sana! Beni İstemediğim bir evliliğe sürüklerken ne düşünüyordun? İki gün sonra sana aşık olacağımı falan mı! Nasılsa aynı yastığa baş koyacağız ya!Olmadı Kartal,olamaz! İki yıl geçti ama sana olan nefretim geçmedi,geçmez! Şimdi çekil önümden, gideceğim! Birdaha da buraya dönmem!"
Ağlamak gelmiyordu içimden,bu adam için gözyaşıma değmezdi zaten. Sadece kim ve öfke yerini belli etmişti içimde.
Madem başka bir kadın çıkacaktı ortaya,hemde bir çocukla. Peki beni neden iki sene boyunca yanında tutmuştu?
"Beni daha fazla kaybetmeden şimdi bırak Kartal!"
"Hayır Pare! İzin vermem gitmene!"
"Senden izin isteyen yok! Anla bunu! Hiçbir şey bana engel olamaz !" Kendimi elinden kurtarıp bavulum ile birlikte son hız aşağıya indim. Peşimden geliyordu,"Pare lütfen bir dinle,ben... O cocuk benim değil Pare!"
Son kez arkamı döndüm. "Ba-na-ne! Beni ilgilendirmez Kartal! " Hızlı adımlarla kapıdan çıkıp gittim. Hiçkimseyi duymuyordum, yarın ilk işim ise bu adama boşanma davası açmaktı.
Bir yerden sonra nereye gittiğimi bilmiyordum. Belgin'i aradım. Olayları kısa keserken beni almaya gelmişti. Ardından onun evine gitmiştik.
Sıcak çayımı içerken sırtıma dokundu. "Daha iyi misin?" Başımı salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haseki +18
Teen Fiction-Bütün bölümler düzenlenerek uzatılmıştır.- Dudaklarıma bir buse kondururken "seni seviyorum,ama biraz acı cekmen gerekiyor" Ben iki yıldır acı çekiyorum,bu ne ki? Boxerini çıkarırken onu izliyordum. Bir yere gelince utanman da kalmıyordu bu adamın...
