Evet hoş geldinizz
Biliyorum, fark edemeden gerçekten bölümleri fark etmeden uzatmışım. Kaçırılma olayı dört bölümdür galiba bitmedi kusura bakmayın bu kadar uzadığını gerçekten fark etmedim.
Sıkılıp bırakanlar olabilir bir şey diyemem kalanlarla devam edelim ballarım.
Zaten çok bir şey kalmadı bebeklerim yakında final yapmayı düşünüyorum hepinizi çok seviyorum iyi okumalaar 😽😽
Sınır koymuyorum canlarim ama beğenmeyi unutmayınn
.
. Bölümleri p1 p2 yaptım sırıtmasın diye hehe dnsskakakka
.Yazar'dan
"Bade Karaca ve Berzan Karaca. Adamın kimliği var kızın kimliği kayıp."
Diyen komutanına kafa salladı Aras.
(ismi değişmiştik bebeklerim artık aras)
Dün hastaneye getirdiği kişilerin kim olduğu bulunmuştu artık. Genç kızın kimliği olmasa da, adamın cebinden çıkan kimlikten bulunmuştu.
Berzan'ın aldığı hasar çok olmadığı için sadece kafasına ve koluna dikiş atılmış ve pansuman yapılmıştı.
Bade'nin durumu ise kötüydü. Hepsi bu kazaya ait olmadığı için daha yaralıydı, kafasını aynı yerden defalarca çarptığı için ve derin kesikler olduğu için ameliyata alınmıştı.
Tim dağılsa da Aras'ı burada beklemesi için görevlendirmişti komutan.
Kim olduğunu bilmediği insanları öylece bırakmazdı. Arabaya bakılması için adam göndertmişti. Plaka yardımcı olabilirdi belki.
"İşlerin varsa git Aras. Selçuk gelecek şimdi. Evine git üstünü başını değiş." Diyen komutanı ile kafasını iki yana salladı Aras.
"Yok komutanım. Bekliyorum ben." Diye yanıtladı adamı.
"Bu bir emirdir asker." Demesi ile asker selamı verdi Aras.
"Emredersiniz komutanım." Dedi ve adamın yanından geçip ilerlemeye başladı.
Hastaneden çıkıp lojmana gitmek için arabaya bindi. Dünden beri beklediği kız aklının bir köşesinde yer edinse de umursamamaya çalıştı. Yüzünün her bir detayını hatırlıyordu hâlâ. Bildiği tek şey vardı onun için.
Yüzüne yara yakışmıyordu.
.
.
.Sarp'tan
"Yemek istemiyorum Sarp. Çek şunu." Diyen Pars ile derin bir nefes aldım.
Son yarım saattir sinirlerimi bozuyordu. Gelen yemekleri yemesi lazımdı ama yememek için direniyordu.
Bade'nin kaçırılmasından kendisini sorumlu tuttuğu için vicdan azabı çekip kendini cezalandırıyordu aklı sıra.
Bade için üzülen tek kişi kendisi değildi ama. Aklım oradayken, burada yemek yemesi için kimseye dil dökmek zorunda değildim.
Derin bir nefes aldım. "İyi yeme." Diyerek aldım yemekleri önünden. "Bir şey istiyor musun?" Diye sordum ayağa kalkarken.
Kafasını iki yana salladı. "İstemiyorum." Diyip kafasını yatağa koydu. Durumu iyi olduğu için akşam gibi çıkabileceğimizi söylemişti doktor.
"Kantine iniyorum, gelirim 10 dakikaya." Dedim kapıya adımlarken. İki saattir yemek yememiştim Pars yiyecek diye. Yememişti ama, kendim yemeliyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bal Bade'm (Gerçek Ailem)
Teen Fiction17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse. Azıcık dram. Bolca eğlence. Bolca aksiyon. Bir tutam da kaos. Daha ne olsun? Var mısın benimle yeni bir serüvene? (Bal Bade'm adında ilk ve tek kitaptır.) (Kitabımda...