AHSEN İZEM KARASOY (gerçek ailem)

36. bölüm

Emre son söylediğinden sonra konuşmadı yol boyunca sadece sustuk arada arkamızdan bizi takip eden o arabaya bakıyordum. Boran amcam arkamızda kendi arabasıyla Karasoyların Hastanesi'ne gidiyordu.

Hastaneye varmamız her ne kadar 1 saatimizi alsa da hastanede gördüğüm Giray biraz içimi ferahlatırken kırgınlıkları mı da uyandırdı. O da biliyor muydu? Biliyordur, Melisle o kadar yakın arkadasken beni aileden görmeyen ailem onu aileden görmüşken o bunlardan haberdardır.

"Ahsen? İyi misin? Bir sorun mu var? Neden bunlarlasın?" Girayın bir anda abici bir tavırla sorduğu sorular kalbimi ısıtabilirdi zihnindeki savaşı bitirmiş olsam.

"İlik nakli için geldik, bugün Mete ile uyumumuz var mı ona bakılacaktı." Soğuk sesim beni bile üşütmüşken Giray birkaç saniye dondu kaldı. "Melise ulaşamıyorum, Denize, Haleye hatta annene bile ulaşmaya çalıştım ama kimse cevap vermiyor? Sen şimdi yanında bununla mı hastaneye geliyorsun?" Girayın sorduğu soru beni etkilemezken yanımdaki Emre dikleşti. Boran amcamın ondan farkı yoktu. "Ben zaten yolu biliyorum teşekkürler." Tam ilerleyecekken Gireyın söylediği şey aklıma takıldı ve konuştum. "O kadın benim annem değil bir daha beni ve onu aynı cümle içerisinde kullanma."

Giray olduğu yerde kalınca ben sekretlik bölümündeki Betül ablanın yanına gittim. Gözlerin çoğu üzerimdeydi çünkü hastane sahibinin kızı onu kaçıran adam ve amcasıyla hastaneye gelmişti. Bu da biraz trajikti. "Betül abla Mete Karasoy'un odasını öğrenebilir miyim?" Betül abla bir bana bir de yanımdaki izbandut gibi iki adama bakıp oda numarasını ve kaldığı katı söyledi. Biz asansöre binerken Selim beyin asistanı olan Meltem ablanın ona yaptığı konuşmayı duydum. "Evet Selim bey. Kızınız şu an hastanede, az önce Metenin odasının yerini öğrendi. Giraya ilik uyumu testi yaptırmak istediğini söylemiş." Gözleri ile bizi takip ediyordu ama sesi heycandan fazla yüksek çıktığı için onu duyabiliyorduk.

Asansör bizim bulunduğumuz kata geldiğinde tekrardan Meltemin sesini duydum. "Hayır Selim bey yalnız değil yanında Boran Akar ve Emre Akar var." Ne duyduysa yutkunduğunu görebiliyorum. "Anlıyorum efendim ben siz gelene kadar yalnız bırakmamaya çalışırım." Mete ile mi? Ben sadece beni sevdiği için onunla görüşmek istemiştim. O evde olmamasına rağmen küçücük ellerine bakmadan bana el uzatan o minikle iliklerimizin uyması için herşeyi yapardım. O yaşasın istiyordum, kardeşim mutlu bir şekilde bu hastalığı atlatarak yaşasın...

"Siz burda bekler misiniz?" Boran amca ve Emre'ye dönüp bunu sorma gereği duymuştum çünkü onunla yalnız konuşmak istiyordum. "Bekleriz çiceğim." Amcam olmasa ben bu adama düşerdim. Senle aynı fikirde olmayı sevmiyorum bunu daha önce de söylemiş miydim Şaziş?

Odanın kapısını çalıp içeri girdiğimde 1 ay önce benim yanıma gelen o çocuk değildi. Bitkin düşmüştü hatta rengi bile sararmış, kemikleri sayılacak durumdaydı. "Abla'm sen mi geldin?" Sorusu öyle masumdu ki, abla olmayı ilk kez bu kadar sevdim. "Ben geldim." Gözlerim istemsizce dolmuştu onu öyle görünce ama bu acıma ile ilgili değildi ben küçük kardeşimin o acıları çekerek bu hastalıktan kurtulamamış olmasına üzülmüştüm.

"Annem gibi bakıyorsun," dediğinde şok olmuştum. Nasıl bakıyordum ona? "O da benim için üzülüyor, bazen bana böyle acıyor... Ben iyileşince senin karşına çıkacaktım ama o kötü adam canını çok yaktığı için seni görmek istedim. Hem ben artık iyileşemeyeceğim biliyor musun abla?" İyileşeceksin Mete, iyileşeceksin. "Ben sana acımıyorum ki. Benim kardeşim çok güçlü, bunu görünce biraz duygulandım sadece." Yanına çok yaklaşmıyordum her ne kadar maskem olsa da eldiven takmamıştım onu bir de vücuduna girecek olan bir mikropla savaştırmak istemiyorum.

"Çok mu güçlüyüm? Supermen gibi mi?" Ani sorusu ve az önceki düşünceli halinden ayrılışı beni mutlu etmişti çünkü bana Defne İzemi hatırlatmıştı. "Supermenden daha da güçlüsün bence." Buna güldüğünde mutlu olmuştum. "Abla keşke Defneyide getirseydin." Bugün zaten onunla buraya gelmiştik ama başımıza gelmeyen kalmamış, o evi terk etmiştim.

"Bir sonraki gelişimde onunla gelmemi ister misin ablacım?" Ablacım... Birinin ablası olmak ne kadar güzelmiş. "Bir daha geleceksin yani." Ona başımı sallamakla yetindim maskendin üstünden elimi dudaklarıma bastırarak ona öpücük yolladım. "Şimdi gitmem lazım seni çok seviyorum tamam mı?" O da bana kafasını salladığında gözlerim dolu bir şekilde odadan çıktım ama hastanenin içinde oluşan paniği anlamış değildim.

"Helikopter 3 dakika içerisinde iniş yapıcak. Hale hanıma ulaşın eşi ağır yaralı bir şekilde hastanemize nakil oluyor." Hale hanım mı? Hastanedeki tek Hale Demirin karısı değildi demi? "Meltem Selim beye ulaş. Demir bey kalbinden vurulmuş, ilk müdehale Silopi'de yapılmış nakil sırasında yeniden fenalaşmış o gelene kadar Güzin hanım ameliyathanede." Demir bey kalbinden vurulmuş. Kalbinden vurulan biri yaşıyamaz. Abim kalbinden vurulmuş, abim artık yaşamıyor mu? Hayır, hayır. Ona birşey olmasın nolur allahım.

"Sakin ol. İzem, sakin ol kızım." Boran amcamın kollarını omzumda hissedince başımı iki yana sallamış olduğumu fark ettim. Sanki ona karşı olan bütün kırgınlığım geçti. Sadece o yaşasın istedim. Boran amcamın omzumda olan ellerinden kurtuldum bunu o istemese yapamazdım bile.

Asansöre bindiğimde onlar peşimden gelememişti bile kapılar hızlıca kapandı çünkü bu yalnızca Karasoyların kullandığı asansördü parmak izin kayıtlı değilse binemezsin. İlk defa kullanmıştım bu asansörü abimin yanına gitmek için.

Terasın oraya çıktığımda helikopterden inen askerleri gördüm. 6 tane asker inmişti, 1 tanesi kadındı onun da yarası vardı ama o içeriden çıkacak olan kişiye bakıyordu.Onun ardından sedyeyle indirilen kişinin kalbinin durduğunu gösteren ekranla karşı karşıya kaldım. Abim ben ona kırgınken öldü mü? Şehit mi düşmüştü abim?

Selamlaaar

•Sizce Girayın her şeyden haberi var mı?

•Anlıyorum efendim siz gelene kadar yalnız bırakmamaya çalışırım derken ne demek istiyor?

•Abla'm 🥹🥺

•Ablacım, birinin ablası olmak çok
güzelmiş :)

•Boranım 🥲

•Ve bölüm sonu...

•Evet belki de hepimizin düşündüğü gibi Demire bir veda geliyor, üstelik Ahsen İzem ona kırgınken gelen bir Şehit haberi.

•Şehit mi düşmüştü abim?

•Bölüm nasıldı? Sizler nasılsınız?