24.Bölüm

840 56 28
                                    

ASİL DEMİR'DEN

Kardeşimin olduğu yeri bulmuştuk efsun mahkeme kararından sonra gelip almıştı Aren'i ve bizim bulamicağımız yere götürmüştü uzun aramalar sonucu bulmuştuk daha doğrusu Kutay denen lavuk sayesinde

Oraya gittiğimizde o şerefsiz kardeşimi söylemek bile çok zordu ama benim küçük kardeşim yaşamıştı hastanede ne kadar iyiyim desende değildi gece kabus görmüş babam söylemişti bizde kardeşler olarak bir karar almıştık babamda tamam demişti.

Her gün birimiz buna babam da dahil yanında kalıcak tık bugün ben kalıcaktım. Berfin yengem elinde tepsi ile geldi

BerfinY: yengem aren'in yanına mı gidiyorsun

Ben: evet yenge

BerfinY: al yengem yedir ona hepsi bitsin biz yedirmeye çalışrsak yemez.

Ben: tamam yenge

Dedim ve tepsiyi aldım ve aren'in odasına girdim yatakta uzanmış kitap okuyordu vede dalmıştı tepsiyi komodinin üstüne koydum ve kitabı elinden aldım

Ben: yemek saati minik

Aren: Abi ne sinsi sinsi geliyorsun ya

Ben: dalmışsın abim ondan duymadın

Dedim kafa salladı tepsiyi aldım ve yedirmeye başladım.

Ben: bugün seninle ben kalıcan abim

Aren: Babam

Ben: gelicek abim işi varmış kısa zamanda halledip gelicek

Dedim babam eve geldikten sonra bir telefon görüşmesi yapmış ve sinirlenip gitmiş meğer eren denen piç kaçmaya çalışmış ama yakalanmış babam da ona sinirlenip oraya gitmiş

Aren'in gözlerinin kaydığını gördüm

Ben: hadi abim sen uyu dinlen ben buradayım

Dedim yana kaydı ve pat patladı gülümsedim gelirken yanıma aldığım kıyafetleri giymek için kemerimi çıkardım.

YAZAR'DAN

Demir kardeşinin yanımda kalıcaltı o yüzden Aren yatakta yana kaydı ve pat patladı demir ise gülümsedi kemerini çıkardı aren'in aklına  eren gelmişti

Ben: Ne olur vurma eren vurma

DemirA: Şşşş tamam abim yok bir şey bak benim demir abin o şerefsiz yok

Ben: dokunma ne olur dokunma daha çok kirletme beni yalvarırım dokunma vurma

Diye sayıklmaya başlamıştı kriz geçiriyordu demir ise.

Demir: amca Mirza buraya gelin

Diye bağırdı bütün ev halkı telaşlanıp Aren'in odasına çıktı

Aybars: Ne oldu

Demir: kriz geçiriyor amca

Dedi bu sırada Vural elinde sakinleştirici ile gelmişti

Vural: kolunu sabit tutun koluna zarar gelmesin

Dedi demir ve Mirza kolunu sabit tuttu ama zor sabit tutmuşlardı kardeşleri onları eren ile efsun zannettiği için çırpınıyordu Vural ise sabit tuttukları an koluna iğneyi vurmuştu.

Aren sakinleştiricinin etkisi ile gözleri kapanmıştı Vural onun üstünü örtüp herkes ile dışarı çıktı ve salona indiler

Mirza: ben babamı arayayım

Dedi ve telefonunu çıkardı babamm adlı kişiye tıkadı hemen açıldı

TELEFON KONUŞMASI;

Gerçek Ailem/Erkek Versiyonu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin