Galaksilerde Taekook

20-

Jungkook, benim biricik aşkım. Yıllardır aradığım aşkım. Öylesine özlemiştim ki onu..

Yıllardır Tanrıya bir kerecik çıksın karışma diye yalvarmıştım. Ama o çoktan girmişti hayatıma.

Jungkook, benim en gizlim. En büyük saflığım..

Şu anda neye sayarak koşarak çıktım evden bilmiyorum. Yalnızca Jungkook'a onun gerçekliğini bildiğim bir şekilde sarılmak istiyordum.

Sahi ne ara ağlamıştım?

Adımladım hızlandı. Ve onu gördüm. Jungkook, biricik aşkım..

Nehire bakıyordu düşünceli bakışlar ile. Göz altları çökmüştü. Uyumamıştı benim sevgilim. Neden? Son olaylar yüzünden mi? Çok mu üzüldü benim aşkım?

Koşarak ona doğru ilerledim. O ise beni görmüş ve kaşlarını çatıp konuşmuştu.

"Taehyu-" henüz kelimesini bitirmeden atladım kollarına. Ağlıyordum, aşkımın kollarında ona sarılmış halde ağlıyordum.

Öyle sıkı sarmıştım ki kollarımı boynuna. Parmak uçlarıma çıkmıştım daha iyi sarılayım diye.

Jungkook ise bir kaç seniye şok geçirdi resmen. Ama sardı kollarını belime. Yıllardır eksik hissettiğim tarafım tamamlanmıştı resmen.

Ona sarılmayı özlemiştim, ona daha önce hiç sarılmadığım halde...

Titrememin önüne geçemiyordum, hıçkırıklarımın da. Özlemiştim yalnızca, kokusunu, daha önce hiç solumadığım..

"T-taehyung.. özür dilerim. Çok özür dilerim."

O da ağlıyordu. Ağlamasın, dayanamam ben, ağlamasın benim sevgilim kıyamam ben ona..

Geri çekildim hafifçe. Ellerim ile sildim göz yaşlarını. Yenileri geliyordu ama ben siliyordum.

"A-ağlama.. ağlama lütfen.. b-benim Jungkook'um ağlama, S-Sen de ağlama.."

"Özür dilerim.. özür dilerim çok özür dilerim Taehyung'um.. çok özür dilerim affet beni. Çok özür dilerim Taehyung çok pişmanım. Lütfen bebeğim lütfen güzelim, güzelliğim."

"J-Jungkook, üşüyeceksin.. s-soğuk burası. İ-içeri gel üşüme.."

İkimiz de hala ağlıyorduk. Bunlar mutluluk göz yaşları değildi. Ama acının da gözyaşı değildi.

Hayal kırıklığı ve pişmanlığın incileriydi bunlar. Galaksilerimizdi onlar..

İçeri geçtik ama nasıl geçtik bilmiyorum. Şu anda benim için ayrılan yatağımda Jungkook ile sıkı sıkı sarılmış yatıyorduk. Uyumuyorduk ama gözlerimiz kapalıydı. Yaşıyorduk ama nefes alamıyorduk. Ölüyorduk ama korkuyorduk.

Biz çok korkuyorduk..

Özlemimiz aşmıştı yılları, aşkımız taşmıştı Amerika'dan Kore'ye kadar. Sevgimiz batmıştı en dibe kadar.

Ama hiç bir şey olmamış gibi yatıyorduk şu anda.

Sanki ben hiç tecavüz edilmeye çalışılmamışım gibi..
Sanki Jungkook beni yıllar önce bırakıp gitmemiş gibi..

Kollarım boynuna sarılıydı hâlâ. Sımsıkı sarılıp saatlerce uyumak istiyordum. O da belimi sarmıştı sıkıca. Bırakmak istemiyorduk, çok özlemiştik.

Hayatımın baş rolü gelmişti, ancak onun gelmesi her şeyi baştan yaratacaktı... Tıpkı yıktığı gibi..

Uzak mesafeler vardı aramızda, bir nefes gibi. Yabancıydık birbirimize, ezbere bilmek gibi birbirimizi. Özlemiştik birbirimizi, daha önce hiç biz olmadan..