Talk Back and You're Dead!

Chapter Twenty-Two

Chapter Twenty-Two

"Ano'ng iniisip mo?" tanong ni TOP habang nagmamaneho ng kotse nya.

"Wala naman," nakatingin ako sa labas.

"Nag-iisip ka ba ng ibang lalaki?"

"H-Hindi ah!" ang totoo nyan, iniisip ko si Sir Anthony. Nakakaawa naman sya. Isang tragic love story.

"You better..." -__-+

"TOP?"

"Ano?"

"Ano'ng gagawin mo kapag... namatay ako?"

*SCREEEECHH!*

"AAAHCK!" bigla syang nagpreno, muntik na akong mag-dive buti may seatbelt.

"Dammit!" he cussed. "May cancer ka ba?!"

"Wala ah! I'm perfectly healthy!"

"Pupunta tayo sa hospital! Ipapa-check up kita!" Nag-drive na ulit sya.

"Wala nga! Nagtatanong lang ako kung ano'ng gagawin mo kung sakali!"

"Hwag kang magtanong ng tungkol dyan!" galit na naman sya.

"Sorry.."

"Shit!"

Umiwas ako ng tingin. Galit talaga sya. Nakakatakot!

"Galit ka ba?" tanong ko sa kanya.

"Hindi," huminga sya ng malalim. "Hindi ko naman kayang magalit sayo, mahirap magalit sa'yo. Pero hwag mo na ulit akong tatanungin nang ganyan Miracle. Hindi mo magugustuhan ang sagot ko."

"I'm sorry. Hindi ko na dapat tinanong pa 'yun."

"Naiinis lang ako minsan, hindi kasi kita maintindihan," tapos bumulong sya. "Mga babae. Ang hirap intindihin."

"Hindi naman kami mahirap intindihin, manhid lang talaga ang mga lalaki!"

"Hindi kami manhid. Masyadong malaki lang talaga ang expectations nyo sa'min. Hindi naman kami manghuhula para mabasa kung ano'ng iniisip nyo. Dapat matuto kayong magsabi kung ano'ng gusto nyo o nararamdaman nyo," tumingin sya sakin saglit. "Kita mo kung ano'ng nangyari sayo nang..." bumuntong hininga sya. "Hindi ko malalaman kung ano'ng nangyayari sa'yo kung hindi mo sinabi. At hindi ko alam kung anong gagawin ko nung hindi ka nagsasalita."

"Eh kasi nakakahiya no, you're a guy," tapos bumili pa sya ng napkin para sa'kin!

"I am not just a guy Miracle. I'm your boyfriend, you can always depend on me. Para saan pa at naging boyfriend mo ako kung hindi kita aalagaan?"

"Ayokong maging pabigat."

"Ako lang ang pwedeng magsabi kung pabigat ka o hindi."

"Ano'ng ibig mong sabihin?"

"Hindi ka pabigat at gusto kitang alagaan kaya hayaan mo nalang ako."

"I don't know what to say"

"You don't have to say anything," he smirked. "Just kiss me."

And I did. Inalis ko ang seatbelt ko at nilapitan sya. Hinalikan ko sya sa labi.

***

Nagising ako sa tunog ng makulit kong alarm clock. It's ten o'clock. Kailangan kong pumunta sa bahay ni JG ng twelve. Ngayon lang ulit kami makakapag-bonding ni JG since palagi syang busy. Artista. Ginawa ko na ang mga dapat kong gawin at lumabas na ako ng bahay.

"Teka! Sammy!" tawag ni Michie.

Lumingon ako sa likod ko at nakita ang Crazy Trios na nakabihis pang-alis. Saan naman kaya sila pupunta?