XIII - AİLE

19 4 90
                                    

"Ve bazen hayattir sevmek.
Birini çok uzaktayken bile, yüreginde tasiyabilmek."
- Özdemir Asaf

🫀

Kahvaltı masasına oturmuş hepimiz Arda'ya bakıyorduk. O ise sanki dün akşam Türkiye'nin en başarılı iş insanları arasına girmemiş gibi umursamaz bir şekilde yemeğini yiyordu.

"Arda Oğlum bir şey desene!" diye sessizliği bozdu Kaan "Boy boy haberlerde Fotoğrafların var Türkiye'nin en genç ve başarılı iş insanı diye."

Selin Ardanın yüzüne doğru telefonunu uzatıp salladı "Bak Twitter da herkes seni konuşuyor bütün kızlar delirmiş!"

Arda da bir şey vardı.

Sanki bu olanlar onu mutlu etmiyordu. Umut da bunu anlamış olacak ki Ardanın halini çözmeye çalışıyordu.

"Aaa Arda seni Galalara falan da çağırırlar ödüller fa-" Arda birden sinirle ayaklanınca hepimiz sıçradık "Ya başlatmayın başarınıza da İş İnsanlığınıza da be!" Odasına doğru gidince hepimiz şok olmuştuk "Ben bir konuşayım."

Ayaklandım.

Ardanın kapısının önüne gelince derin bir nefes alıp Kapıyı tıklatırdım "Ardam?"

Ses gelmedi ama ben dayanamayıp içeri girdim.

Tabii çocukluğumdan kalma ayıcığına sarılmış ağlayan bir Arda'yı görmeyi beklemiyordum.

Yavaşça yanına gidip Ayıcığına baktım "Oo o kadar mı kötü haldesin? Necip bile olaya girdiyse."

Necip Ardanın Ayıcığının Adı..kendisi fanatik beşiktaşlı olduğundan Ayıcığının adını dört yaşında Necip koymuş.

"Babam hep derdi, benim oğlum bu ülkenin en iyi İş İnsanlarından biri olacak, benim her şeyimi o üstlenecek diye." Akan yaşını sildim "Sonra da derdi, bende emekli olucağım arkama yaslanıp Ardamın başarılarını izleyeceğim."

Bana baktı "Başarılı oldum da ne oldu? Türkiye'nin en iyi iş adamlarından biri oldum da ne oldu? Babamın her şeyini illerlettim de ne oldu? Babam geri geldi mi? Hayır. Bu başarı ile Babamı mutlu edebildim mi? Hayır."

Arda ile tanıştığımızda zaten Anne ve Babası ölmüştü beş yaşında yaşamıştı o en büyük acısını..ben Annemle ayrı kalmaya bu tatilde bile zor alışmıştım ilk geceler telefonda onunla konuşurken uyuklamıştım.

Komidinin çekmecesini açtı ve eline dijital bir kamera aldı. Bana içindeki videoları gösterdi "Bak burda Babam sana dediğim sözlerin aynısını Bebek Arda'ya söylüyor.."

Bebek Arda..Arda çocukluğumdan hiç bahsetmezdi, yetimhanede yaşananları anlatmazdı, Ailesini anlatmazdı.

"Burda işk Adımlarını atan Ardaya..bu da ölmeden kısa süre önce işte." Yutkundum Arda akan yaşını sildi "Kendimle gurur duyamıyorum, aşamıyorum..bütün başarılarım ortada ama neye yarıyorlar? Hiç bir şeye. Ailem geri geldi mi? Hayır. Ailemin katili bulundu mu? Hayır."

Şok oldum. Ardanın ailesinin bir Cinayete kurban gittiğini bilmiyordum.

Derin bir nefes aldım "Arda." ne diyeceğimi bilmiyordum. Gözlerim dolmuştu "Annem öldüğünde hamileymiş biliyor musun? Bir kız kardeşim olacakmış."

"Ama o da ölmüş, sonra Allah bana sizi verdi, iki kız kardeş üç oğlan kardeş." Burnumu çektim "Benim sinirim yani size değil, kendime. O kadar şeyi başarıyorum ama Ailemin kanı hala yerde." Elimi kaldırıp yanağını okşadım.

"Ardam benim, sen mükemmel bir İnsansın. Çok başarılısın, yakışıklısın ve emin ol eğer Baban senin bu hallerini görseydi göğsünü gere gere bu benim oğlum derdi." Gülümsedim "Ve ben eminim Baban seni bir yerden izliyor hatta belkide Annene bile parmakla gösteriyordur seni."

Elinde ki ayıcığa baktım o da bakıp gülümsedi "Babamdan kalan tek şey bu işte, birde tüm mirası." elini elime aldım "Sadece Necip'i yada mirası bırakmamış ki Baban sana. Her hatırladığında gülümsediğin anılar bırakmışlar, sana iyi Anne Baba olmuşlar. Kıyaslamıyorum beni sakın yanlış anlama Bir tanem ama mesela Kaan ne yapsın? Babası onu çocukluğu boyunca dövdü, o Babasını her hatırladığında kötü hislerle dolacak içi."

Arda yaşlarını sildi kıkırdadı ve benimde yaşlarımı sildi "Demiş miydim? İyi ki varsın Papatyam." gülümsedim ve ona sımsıkı sarıldım "Sen de Ardam."

Başımı kaldırdım "Ama şimdi bunu kutlamadan olmaz, nede olsa Babanın hayallerini gerçekleştirmişsin." Arda'nın elaları parladı bir an. Bu bakış açısıyla düşünmediğini biliyordum.

"Nasıl kutlayacağız?" Yanağına bir öpücük bıraktım "Ben hallederim." Saçlarımdan öptü ve ben aşağı indim.

Meraklı bakışlar beni bulunca gülümsedim "Hallettik, bizlik bir durum yokmuş." Ailesini hiç anlatmazdı Arda o yüzden o istemeden asla anlatamazdım kimseye.

"Bizden gizliniz mi var Oğlum!" Kaanın her zaman bu kadar agresif olması normal mı ya? "Yok tabii ki, sadece bu tüm başarılar bana ailemi hatırlattı ve yanımda olamamaları canımı sıkıyor." Selin ayaklanıp Ardanın yanaklarını sıkıp öptü "Oy kıyamam bebeğime."

Kaanın kaşları daha çok çatılınca yanına gidip kollarımı omuzlarına sardım.

"Kıskanma ya hemen." Kıkırdadı "Ama o benim kahve gözlüm." Arda selini Kaana doğru ittirdi "Ay al yemedim." güldük.

****

Kahvaltıyı toparlamıştık ve Akın Arda ile gezmeye gitmişti bizde Partiyi hazırlayacaktık "Şimdi nasıl bir şey yapalım?" Selin omuz silkti "Ya ben anlamam ki bu işlerden."

Aklıma gelen fikir ile gözlerim kocaman oldu "Aa! Ben kimse soracağımı biliyorum."

Umut ve Selin bana merakla baktı "Özgüre soracağım." Selin gülümsedi "Sor sor, muhtemelen ne zaman evlenmek için sorularını soracaksın?" Gözlerim büyüdü "Selin ya!"

"Alo Özgür?"

"Günaydın Güzelim." uykulu sesi gelince kaşlarımı çatarak Saate baktım "Özgür saat bir ve sen yeni mi uyanıyorsun?"

"Dün gece uyuyamadım ondan." Umuta kısa bir bakış attım pür dikkat bizi dinliyordu "Şey Özgür ben seni rahatsız etmeyeyim o zaman."

"Kızım ne rahatsız etmesi ya, artık anla şunu seninle ilgili hiç bir şey beni rahatsız etmiyor." İstemsizce gülümsedim.

"Teşekkür ederim." bir kıkırdama geldi kulağıma "Şu teşekkür işini de çözmemiz lazım fazla ediyorsun son zamanlarda." Sanki kısılan yeşillerini karşımda görmüştüm.

Umut önüme düşen saçları kulağımın arkasına sıkıştırınca masa da olan bakışlarım onu buldu "Papatya?" Olduğum andan sıyrılmama sebep olan Özgürün sesiyle sıçradım.

"Ha Özgür ya ben sana bir şey soracaktım sen hep her şeyi çok güzel organize ediyorsun bana hazırladığın sürpriz gibi, Arda da büyük bir başarı elde etti. Türkiye'nin en başarılı iş adamlarından biri olmuş ve bizde bunu kutlamak istiyoruz ben de sen o işlerden anlıyorsun diye sorayım dedim."

"Nasıl yapalım biliyor musun Güzelim? Ben bir yarım saat sonra size geleyim her şeyi birlikte yaparız."

Güzelim

Sözleri içimi gıdıklarken gülümsemeden edemedim "Tamam."

Telefonu kapattıktan sonra Seline baktım "Özgür yarım saat sonra gelecek ve bize yardım edecek." Selin yanağımı sıktı "Bak bak nasıl seviniyor Özgürü gelecek diye."

"Ya Selin!"

"Papatya, konuşalım mı biraz?" Umuta döndüm. Ona çok mesafeliydim bunu görüyordu sadece o değil Arda, Kaan, Akın ve Selin de bunun farkındaydı ama bu aramızda bir şey olduğu için karışmıyordular.

Yutkundum "Tamam konuşalım."

🫀

Ayyyy sizce nolcak

P.U.K.a.S. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin