curio ┆KV ✔️

C2

«می‌دونستی جونگ‌کوک درواقع شغلش توتیوپه؟»
«شغلش چیه؟»
«توتیوپ، جلوی دوربین دلقک بازی در میاره، بعدش به صورت زنده به مردم نشون میده.»
کوک نفس عمیق کشید:«یوتیوبر و استریمرم.»
این دفعه تهیونگ گفت:«چی هستی؟»
جونگ کوک با تعجب بهش نگاه کرد:«می‌خوای بگی نمی‌دونی یوتیوب یا استریم چیه؟»
«یوتیوب رو می‌دونم پسرجون، ولی چیکار می‌کنی؟»
«از خودم ویدیو می‌ذارم.»
«و اون یکی کلمه... استرامر؟»
«استریمر. به صورت زنده بازی می‌کنم.»
«اوه.. چه جالب.»
جونگ کوک یک گاز از کلوچهٔ توی دستش زد:«قابل باوره که مامان‌بزرگ ندونه چیه، ولی تو... باورم نمی‌شه که نمی‌دونی!»
«باور کن، من به این دلقک بازی های جدید اعتقادی ندارم.»
پلک جونگ کوک پرید. دلقک بازی؟ این شغلش بود!
«چون صرفا عتیقه ای دلیل نمیشه من دلقک بازی میکنم.»
«من عتیقه نیستم. تو خیلی بچه‌ای.»
«اما من فقط بیست و...»
مادربزرگ وسط حرفش پرید:«حق با دکتره؛ اما دکتر، آیا شما ازدواج کردید؟ مردی به زیبایی و متینی شما...»
«مامان!»
«بله؟ اوه اون خیلی خوشتیپه.»
بله، جونگ کوک هم موافق بود. تهیونگ دقیقا تایپ نود درصد دخترهای کره بود؛ ساکت، کت و شلواری و صد البته عتیقه!
این چیزی بود که جونگ کوک با خودش فکر کرد.
تهیونگ با لبخند ارومی جواب داد:«ممنون؛ اما نه، ازدواج نکردم یا.. نامزدی ندارم.»
«بهت میاد باکره باشی حتی.»
تهیونگ از بی‌ادبی جونگ کوک جا خورد. یک تای ابروش رو بالا فرستاد:«باشم یا نه، به شما ربطی نداره اقای جئون کوچیک.»
«جئون... چی؟!»
«بچه‌ای، نیستی؟»
جونگ کوک صورتش رو جمع کرد:«تو خیلی بزرگی؟»
«چی...»
پیرزن بلند خندید:«اقای دکتر خیلی بامزه‌س!»
جونگ کوک صورتش رو جمع کرد:«بامزه؟»
از نظر پسر، کلمات دکتر و بامزه اصلا برای توی یک جمله اومدن درکنار هم ساخته نشده‌ان!
جونگ کوک خیلی ساده گفت:«دکتر، شماره‌ت رو بهم بده.»
«برای؟»
این خونسردی مرد، باعث خشم پسر می‌شد. درک نمی‌کرد چطور هیچ چیز برای اون اهمیت نداره!
«توی خونه‌ی ما هستی آقای دکتر، به نظرت نباید شماره‌ت رو داشته باشم؟»
جونگ کوک رفت نزدیک و تقریبا توی صورت مرد غرید.
تهیونگ، شونه بالا انداخت و گفت:«باشه کوچولو. یادداشت کن...»