Ebru Gündeş - Dünden Beri
İkilem - Geçemem Senden
Kayahan - Karasaplantım
Emel Sayın - Mavi Boncuk
Demet Akalın - Ala
...
Boğazımı temizleyerek merakla beni izleyen annem ve kardeşime baktım heyecanla. Barış'ın gönlünü aldığıma göre sıra onları bilgilendirmekteydi. Gözlerimi kaçırarak konuşmaya başladım. Sanırım biraz utanıyordum.
"Çok yeni bir şey"
Annem başını olumsuz anlamda sallayarak dudaklarını ısırdı.
"Yeni değil kuzum Barış sana hep yanıktı ama farkında değildiniz"
Şivesiz konuşması beni düşündürtmüştü çünkü gerçekten ciddi bir şey söyleyeceği zamanlar dışında şiveli konuşmayı tercih ederdi.
"Bu evdeki tek salak ben miyim her şeyi en son ayıkıyorum"
Zümrüt'ün söylenmesiyle annem güçlü bir kahkaha attı.
"Yok kizum senden önce babanla Doruk Ali var"
Zümrüt kollarını göğsünde birleştirerek anneme baktı küskünce.
"Salak değilsin demeni beklemiştim"
Annem cevap veremeden kapı çalmaya başlayınca heyecanla kapıya ayağa kalktım.
"Barış gelecekti"
Kapıya resmen koşmam hem annemi hemde Zümrüt'ü güldürmüştü. Kapıyı fazla bekletmeden açıp elinde tencereyle beni izleyen sevgilime sarıldım.
"Hhh sevgilim gelmiş hanimiş sevgilim"
Gereksiz neşeme şüpheyle bakarak gözlerini kıstı.
"Zuhal hayır bu sütlaçlar Hafize Teyzem ve Zümrüt için sen dün akşam yedin zaten hakkını"
Ayak ucumda yükselerek boynuna hafif bir öpücük kondurdum.
"Ama ben senin sevgilinim hakkımın daha fazla olması gerekmez mi?"
Derin bir nefes alarak başını salladı olumsuz anlamda. İnadı tutmuştu bayır domuzunun sanki üç kase yesem ölecektim alt tarafı biraz midem bulanıyordu.
"Seni içeri kadar geçirmiyorum bayır domuzu yandan yandan kendin gidersin"
Saçlarımı savurarak Barış'ı arkamda bırakıp salona girmiştim. O sütlacı yiyemediğim için ona dünyayı dar edecektim haberi yoktu.
"İstediğin olmadı ya hemen çirkefleş tabii dağlar kızı Reyhan"
Söylediklerini ciddiye almadan salonda Doruk Ali ile çay içen babamın yanına geçtim.
"Baba Barış geldi"
"Barış abine de çay getir o zaman Zuhal"
Kaşlarımı çatarak ya sabır çektim. Biri daha Barış abi muhabbeti yaparsa ok yaydan çıkardı bende gidip herkesin içinde öperdim bayır domuzumu. Bu ne ya canım.
Ne ara arkama geldiğini bilmediğim Barış kahkahalarla öfkeme gülerken karnına sert bir dirsek geçirip göz devirdim.
"Sen otur ben çayını getireyim Barış Abiii"
Babamın olmasını umursamadan serseri bir gülüşle fısıldadı kulağıma doğru.
"Abi deme lazım olurum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazması Oyalı / Barış Alper Yılmaz
Fanfiction"Hah yazman da oyalı, köyden indim şehire falan mı çekiyoruz hayırdır"
