Kız Kardeş Terörü

2.7K 160 102
                                    

Sıla- Yan Benimle

Nazan Öncel - Erkekler De Yanar

Yeni Türkü - Karanfil

Sagopa Kajmer - İstisnalar Kaideyi Bozmaz

...

Burnumu çekerek suçlu gözlerle Zümrüt'e baktım. Heyecandan koltukta sürekli kıpırdanıp duruyor çığlık atmamak için kendini zor tutuyordu ben ise ağlamamak için gösteriyodum aynı tepkileri. Çocukluğumuzdan beri bize o kadar siz kardeşsiniz fikrini aşılamışlardı ki deli gibi âşık olduğum adamı sanki ayıp bir şey yapıyormuş gibi ailemden saklıyordum. Gözlerimi devirerek Zümrüt'e "iyi geceler" deyip ayağa kalktım. Bu gece acilen bitmeliydi hemde acilen. Sürekli ağlama geliyordu bana gidip kendimi penceren salındıracaktım o olacaktı en sonunda.

Sabah

"Ayyy seninki geldi abla kalk"

Zümrüt'ün başımda attığı çığlıklar eşliğinde gözlerimi açarak etrafıma baktım. Barış'ın ne işi vardı oğlum sabahın köründe bizim evde!

"Ne saçmalıyorsun sen kızım?"

Sorumla omuz silkerek sütünden bir yudum aldı. Rahatlığı beni öldürüyordu gerçekten.

"Ay seninki işte dosya mı ne getirmiş annemde zorla kahvaltıya davet etti valla bende anlamadım hissetti mi damadı olduğunu acaba"

Gerginlikle saçlarımı çekiştirirken kaşlarımı çattım.

"Ne dosyası?"

Benim aptal halimle eğleniyor olmalıydı ki yüzünden aptal bir sırıtış eksik olmuyordu. Kız kardeş terörü!

"Abla mal mısın nesin anlamıyorum ki Atahan abi dosya getirmiş işte"

Atahan! Ananı sikeyim!

Gece söylediğim yalanı unutmuştum ya ben. Pijamalarıma aldanmadan kendimi salona attım. Atahan ne olduğundan habersiz oturmuş annemin menemeninden yiyor ve babamın askerlik anılarını dinliyordu.

Allahım sana geliyorum!

Korkuyla pijamamın eteklerini çekiştirerek Atahan'a baktım.

"Atahan?"

Sorgulayan bakışlarımla gülümseyerek gözlerini bana dikip elindeki ince dosyayı salladı neşeyle.

"Toplantıyı erkene çektiler Uğur bey dosyayı Zuhal'e götür direk toplantı yapacağımız şirkete gelsin dedi"

Anladığımı belirtircesine başımı sallayarak aile üyelerime baktım. Ben dışında herkesin keyfi yerinde duruyordu. Babam aşçı olarak yerini getirdiği askerlik görevinde yaşadığı için hikâyeleri sorgulamadan dinleyecek birini bulduğu için çocuklar gibi neşeliydi, annemi söylemek bile istemiyorum çocuğun ağzına sürekli bir şey tıkıp duruyordu.

Ne ara arkama geldiğini anlamadığım Zümrüt'e dönerek işaret parmağımı salladım.

"Bunu biri duyarsa hoş şeyler yaşamazsın haberin olsun"

Ona pek güvenmiyordum ama yapacak bir şeyim de yoktu. Başını olumlu anlamda sallayan kız kardeşime gözlerimi devirerek masaya oturdum. Benim bu yalan yüzünden başıma çok iş gelecek gibi duruyordu ya hadi hayırlısı.

Zil sesiyle korkuyla nefesimi tutup gözlerimi kapadım. Buyrun cenaze namazına. Asıl eğlence şimdi başlıyordu. Barış gelmişti!

Yeni uyanan Doruk Ali kapıya koşmuş ve Barış'ı büyük bir neşeyle içeri davet etmişti ve bom!

Yazması Oyalı / Barış Alper Yılmaz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin