PAPAZ & KRALİÇE

Gurur Yanlısı

     Şu anki durum karşısında şaşkınlığımı koruyordum. Mete'ye onaylamayan bir bakış attım. Benim varlığımı fark etmesiyle kızdan ayrılması bir oldu. Kızın belini sahiplenirmiş gibi saran elleri yanına düştü. Kız durumun anlamsızlığıyla kafasını bana çevirdi ve zevkle inledi. Kıza baktım, göz bebeklerim titriyordu. Göz göze geldiğimizde kızın dudakları kavis çizerek yukarı kalktı. Gözlerimi kıstım. Hava sıcak değildi fakat ben sıcaklamıştım. Köprücük kemiğimden akan ter elbisemle buluştu. Kafamı yana yatırdım ve sinirle burnumdan nefes verdim. Saçlarımı arkama attım ve kıza doğru yaklaştım. 

  Kızla aramda bir adımlık bile mesafe kalmamıştı. Ben onun gözlerine manalı bir şekilde bakarken o ise pişmiş kelle gibi sırıtıyordu. Dağılan ruj detayı gözümden kaçmamıştı çünkü rujun yarısı Mete'nin dudaklarındaydı. Başparmağımla kızın dağılmış rujunu sertçe sildim. Elimi dudağına bastırmamla inledi. Yavaşça kızın saçını düzeltiyormuş gibi yapıp saçına asıldım. Elimi çekmeye çalışıyordu fakat o kadar sıkı tutmuştum ki bu çabası yersiz olmuştu. Saçına asılmış bir vaziyette kulağına doğru eğildim.

" Arkadaşımı neyinle kandırdın, Meltem? " Gözlerimin içine acıyla bakıyordu, bunu o da beklemiyordu. Bu durumlarda soğuk kanlılığım beni ürkütüyordu çünkü tehtitkar birine dönüşüyordum. Sızlanmaktan başka bir şey yapmayınca saçını aşağıya çektim, bu sefer acıyla çığlık attı. Dudaklarımda sadist bir tebessüm belirdi. Arkamı döndüğümde Mete'nin endişeli ifadesiyle karşılaştım. Sinirle dudağımı büzdüm ve yeniden önüme döndüm.

" Konuşsana kızım! Dilini mi yuttun!? " Gözleri kapalıydı, canı yanıyordu fakat bu benim zerre kadar umurumda değildi. Konuşması için birkaç dakika bekledim ama beni şaşırtmayan bir şekilde sessizlik hüküm sürüyordu. Bu defa bütün agresif tavrımla yüzünü elime aldım. Bana korku dolu bir ifadeyle bakıyordu. 

" Diğer erkeklere yaptığın gibi Mete'ye de mi uyuşturucu verdin? Neyle kandırdın? Baksana arkadaşımın haline! Doğru düzgün ayakta duramıyor! Şimdi, konuş. Ne kadar erken itiraf edersen o kadar erken bağışlanırsın, Meltemciğim. "  Pes etmiş gibi ellerini havaya kaldırdı. Saçını bıraktım. İç çektim ve konuşması için elimi salladım. Yutkundu ardından titreyen dudaklarını araladı. 

" Mete'yle bir süredir konuşuyorduk. Derslerden arda kalan zamanlarımızda da buluşuyorduk. İlk buluşmadan sonra Mete'den elektrik aldım. Onunla daha sık görüşmek istediğimi söyledim, o da itiraz etmedi aksine saf gibi kandı. Evet, kabul ediyorum onunla oynadım. Ama bunun arkasında kötü bir niyetim yoktu. Sadece birkaç ay onu seviyormuş gibi yapıp sonrasında bırakacaktım. Bana takıntılı olmasını istedim. Egomu beslesin istedim ve öyle de oldu. Onu sadece sevişme oyuncağı olarak kullandım. O da bunu zevkle kabul etti. Onu sadece sevişmek için evime çağırdım. Ondan faydalanıyordum kendi ihtiyaçlarım için. Mete... özür dilerim ama buna mecburdum. Bunu yapmasam onlara karşı borçlu kalacaktım. " Aman Allah'ım! Kulaklarım neler duyuyordu böyle! Bu kız bildiğimden de iğrençti. Erkekleri kullanıp atardı sanki sökülmüş bir çorap gibi. Duyduklarım yüzünden midem kalkmıştı. Bu, zalimce bir istekti. Meltem fazlasıyla zalimdi. 

  Meltem arkasına bakmadan hızlı adımlarla ortamdan ayrıldı. Arkasından bakakalmıştım. Artık adım sesleri duyulmuyordu. Bir hışımla Mete'ye başımı çevirdim. 

 " Sen nasıl... kanabildin o yılana? Onun nasıl biri olduğunu öğrendiğimden beri hep seni uyardım. Seni elde etmek isteyebilir dedim. Sen iyi kalplisin, dürüstsün. Siyah buklelerin, simsiyah kara gözlerin onun dikkatini elbette çekecekti. Senin ona karşı biraz daha dikkatli ve mesafeli olmalıydın, Mete. Beni bozguna uğrattın. Ya, ne demek onunla böyle bir ortamda hatta gecenin bir yarısı onunla yiyişmek? Onun neden tehlikeli biri olduğunu anlamadın hala değil mi? Ailesinin nasıl olduğunu bilmiyorsun! Biz onlarla aile dostuyuz ve onların kara sırlarını öğrendiğimden beri onlarla aynı masaya oturmadım. Ben içeride senin tuvaletten gelmeni beklerken sen gittin o ucubeyle işi pişirdin! Beni yalnız bıraktın! Beni hayal kırıklığına uğrattın... " Dolu gözlerle ona bakmayı sürdürdüm. Sesim bağırırken titriyordu. Bir açıklama bekledim Fakat o sadece yere bakıyordu ve o lanet kafasını sallıyordu.

  Onun herhangi bir açıklama yapmayacağını anladığımda, ona arkamı döndüm. Gitmek için bir adım atmıştım ki Mete'nin kolumu tuttuğunu hissettim. Dönüp baktım, yüzü kırıklarla doluydu. Utanıyor muydu? Gözlerinin ışığı sönmüştü. Meltem onu sömürmüştü. Kullanılmıştı evet ve bunun nasıl hissettirdiğini çok iyi biliyordum. Hangimiz hayatında bir kez bile olsa kullanılmamıştı ki? Belki çok sevdiği biri tarafından belki de ailesi tarafından... İki durum da acı vericiydi.

  Mete derin bir nefes aldı. Yalvaran gözlerle gözlerinin içine baktım, bir kelime bile olsa açıklama bekledim. Sertçe yutkundum ve kolumu ondan kurtardım. Fazla dağılmış gözüküyordu. Gitmeye yeltendim ama bu defa kolumu daha sıkı tuttu.

" Mete bırak kolumu. Bugün yeterince yoruldum bir de sen yorma, " dedim. Gözlerimin içine beklentiyle baktı. Sanki kalmam ve onu dinlemem için bana yalvarıyordu, bu bakış bunun habercisiydi. Durdum, gitmedim. Gitmeyeceğimi anlayınca kolumu sakince bıraktı.

" Aslı, endişeni ve öfkeni anlıyorum ama sence de olayı fazla abartmadın mı? " Abartmadın mı... Cidden abartıyor muydum? Ciddiyeti hala anlamamıştı değil mi? O kız sandığından daha tehlikeliydi...

" Ben mi abarttım, Mete? Yoksa sen mi salağa yatıyorsun? Ciddiyetin farkında değil misin? Ailesinin ne haltlar çevirdiğinden haberin var mı? Meltem şimdi ailesine seni anlatmıştır, bütün bilgilerini almışlardır. Meltem seni yem olarak görüyor lan! Sen de duydun dediklerini, Mete! Ama sen hala karşıma geçmiş onun avukatlığını yapıyorsun. Ne biliyor musun, ne halin varsa gör. " Bu sözlerime karşılık Mete, sadece güldü. Bana değil de ona inandı, onu seçti...

  Aramızdaki gerginlik daha fazla artmasın diye arkama bile bakmadan Mete'yi tek başına bıraktım. Aynı onun bana bu gece yaptığı gibi...