Yarım Omega

hız

Selamm💫

Medya Savaş.

Yorumlarınızı bekliyor olacağım

İyi okumalar

"Savaş, yavaş ol düşeceğim!"

Üstünde olduğum iri kurdun hızı midemi bulandırırken, sıkı tutunmamı da engellediği için korkmuş sesimle Savaş'a uyarı niyetine çığırdım.

Pis kurt midemi alt üst etmişti.

Savaş bu uyarıyı dikkate alarak yavaşladı biraz da olsa.

'İyi misin omegam?'

Zihnimde yankılanan Savaş'ın sesiyle ağzım bir karış açıldı.

O benim zihnime mi girmişti?!

"S.. sen..?"

Şaşkın sesime engel olamayarak dilimle toparlayamadığım kelimeyi, öylece çıkardım akşamın soğuk havasının sessizliğine.

'Bebeğim, sıkı tutunur musun? Düşmeni istemiyorum.'

O ses yine beynimde yankılandığında, kafamı iki yana sallayarak toparlanmaya çalıştım.

Atlas, sen insan olan kurdun üstünde yola çıktın, şaşkınlığını azalt artık oğlum, az dayanıklı ol. Kendi kendimi telkin ederken bu düşüncemi destekler nitelikte gözümü sıkıca kapayıp daha sıkı tutunmaya çalıştım ilerleyen kurdun gür ve kalın tüylerine. Sonra kurdun tüylerini fazla sıktığımı fark ettiğimde "Savaş canın acımıyor değil mi?" dedim.

'Hayır acımıyor, sadece düşmemeye çalış omegam.'

"Peki peki."

Onun üstündeyken, hızının sadece çeyreğini kullandığını anlamıştım. Gerçekten hızlı gitmeye çalışsa çoktan varmıştık evime. Ama şuan ki hızından biraz fazlasını kullansa korkudan baygınlık geçirip, kusacağım için hızını kontrol ederek ilerliyordu.

Kurdun üzerinde ilerlerken sıkıldığım için kafama takılan soruları Savaş'a sormaya başladım. "Savaş, kokumu insanlar da alabilir mi?"

'Evet alabilirler ama kurtlar kadar baskın alamaz, çünkü kurtların koku duyuları fazlasıyla gelişmiş ve kendilerinden birini ayırt etmek onlar için gayet kolay.' Dedi.

Onu kafamı sallayarak onayladım, o görmese bile.

Sonra takılan diğer soruyu sordum. Ama alacağım cevaptan korkuyordum.
"Bu ormandan çıkan cesetler, siz kurtların mı işiydi?" Sesimin tedirginliğini hisseden Savaş, soruyu bir süre yanıtsız bıraktı.

Ardından zihnimde yankılanan tereddütlü sesiyle konuştu: 'Buranın insanlar tarafından kesfedilmesi bizim kalan eksik ve az soyumuz için tehlike teşkil ediyordu. Onları öldürdük çünkü hem o katliamdan kalan öfke, hem de bizim olan alana izinsiz girilmesi ve keşfedilme tedirginliğiyle, onların ölümü
bizim yaşamımızı tehlikeden uzak tutuyordu.'

Bahse varım ki, bu kadar detaylı ve nazikçe anlatmaya çalışması, benim de yarı insan olduğum ve korkamam içindi. Ama o da haklıydı, ölüm bizler için (istisnai durumlar hariç) çare olmasa da, kurtların yaşaması için insanlar tarafından bulunmaması ve ormanın yolunun tutan insanların öldürülmesi onların yaşam çaresiydi.